SP1/S-861-89-1639/99 - Przeniesienie własności rzeczy i praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa.

W związku z otrzymanymi sygnałami o nieprawidłowościach występujących przy stosowaniu instytucji wygasania zobowiązań podatkowych w formie przeniesienia własności rzeczy i praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa, o której mowa w art. 66 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), uprzejmie wyjaśniam, co następuje:

Przeniesienie własności rzeczy i praw majątkowych na rzecz Skarbu Państwa w zamian za zaległości podatkowe z tytułu podatków stanowiących dochody budżetu państwa na podstawie art. 66 § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa jest szczególnym przypadkiem wygaśnięcia zobowiązania podatkowego. Szczególny charakter tego przypadku wygaśnięcia zobowiązania podatkowego polega na tym, iż pieniężna wierzytelność Skarbu Państwa zostaje zaspokojona w formie niepieniężnej. W rezultacie Skarb Państwa przejmuje własność rzeczy lub praw majątkowych podatnika w zamian za zaległości w podatkach stanowiących dochody budżetu państwa. Inicjatywa w zastosowaniu tej formy prawnej prowadzącej do wygaśnięcia zobowiązania podatkowego należy do podatnika. Podatnik występuje do urzędu skarbowego z wnioskiem o przeniesienie własności i wskazuje rzeczy i prawa majątkowe, których własność zamierza przenieść na rzecz Skarbu Państwa. Stronami umowy o przeniesieniu własności w trybie art. 66 Ordynacji podatkowej pozostają starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej i podatnik. Udział właściwego urzędu skarbowego ogranicza się w zasadzie do wyrażenia zgody na zastosowanie w konkretnej sprawie tego szczególnego sposobu wygaśnięcia zobowiązania podatkowego. Za termin wygaśnięcia zobowiązania podatkowego uważa się w myśl art. 66 § 4 Ordynacji podatkowej dzień przeniesienia własności rzeczy lub praw majątkowych.

W celu wyeliminowania negatywnych dla Skarbu Państwa skutków nieprawidłowości popełnianych w zakresie wykorzystania przejętych przez Skarb Państwa na podstawie art. 66 § 1 Ordynacji podatkowej rzeczy lub praw majątkowych, zobowiązuję urzędy skarbowe do wnikliwego i wszechstronnego rozpatrywania złożonych przez podatników w tej sprawie wniosków. Mając na uwadze szczególny charakter tej formy wygasania zobowiązań podatkowych stwierdzam, że stosowanie instytucji wygasania zobowiązań podatnika w powołanym trybie powinno występować tylko w uzasadnionych przypadkach, wówczas gdy nie ma możliwości zaspokojenia roszczeń Skarbu Państwa w sposób pieniężny. Wszechstronnej analizie należy poddać przede wszystkim wartość wskazanych przez podatnika rzeczy i praw majątkowych i jako metodę ustalania tej wartości stosować oszacowanie przez biegłego rzeczoznawcę. Po wygaśnięciu zobowiązania podatkowego urząd skarbowy pozbawiony jest prawa współdecydowania o sposobie zagospodarowania przejętego przez starostę mienia. Kwestie te pozostają już poza sfera stosunków podatkowych. Uważam więc za wskazane nawiązanie ścisłej współpracy z właściwymi starostami, w zakresie celowości przejmowania na rzecz Skarbu Państwa własności rzeczy i praw majątkowych podatnika. W szczególności, wyrażenie przez urząd skarbowy zgody na zastosowanie omawianej instytucji powinno być poprzedzone pozytywną opinią starosty, ze wskazaniem jednostki organizacyjnej, której starosta zamierza przekazać przejęte mienie oraz sposobu zagospodarowania tego mienia.