SP 1/AA-861-314-3038/99

W odpowiedzi na wystąpienia (…) w przedmiocie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach stwierdzania nadpłaty podatków pobieranych przez płatników Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 79 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.), jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć żądanie stwierdzenia nadpłaty podatku. Powyższy przepis w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych ma zastosowanie w przypadku, gdy z żądaniem stwierdzenia nadpłaty podatnik wystąpi przed złożeniem zeznania rocznego.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 stycznia 1999 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych oraz w sprawach nadpłaty podatków pobieranych przez płatników (Dz. U. Nr 6, poz. 38) organami podatkowymi właściwymi miejscowo w sprawach dotyczących stwierdzenia nadpłaty podatków pobieranych przez płatników, z zastrzeżeniem ust. 2, są urzędy skarbowe właściwe ze względu na siedzibę płatnika, a w przypadku braku siedziby - ze względu na miejsce zamieszkania płatnika, jeżeli podatki, zgodnie z odrębnymi przepisami, są wpłacane na rachunek urzędu skarbowego. Oznacza to, że organem podatkowym właściwym miejscowo w sprawach stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych jest urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę płatnika, w przypadku braku siedziby - ze względu na miejsce zamieszkania płatnika. Tak ustalona właściwość miejscowa ma zastosowanie do wniosków w sprawach nadpłat, które zostały złożone po dniu wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia, tj. od dnia 21 stycznia 1999 r.

Właściwość miejscową organu podatkowego w odniesieniu do wniosków o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych, które zostały złożone do 21 stycznia 1999 r. została uregulowana w (obowiązującym wówczas) § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1992 r. w sprawie właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach niektórych zobowiązań podatkowych (Dz. U. Nr 16, poz. 62, z późn. zm.), tj. wg miejsca zamieszkania lub pobytu podatnika.

Z art. 330 Ordynacji podatkowej wynika, iż zwrot nadpłat powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dokonywany jest na podstawie przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych. Przepisy ustawy o zobowiązaniach podatkowych nie normowały kwestii dotyczącej właściwości miejscowej organów podatkowych w sprawach nadpłat. Wiązanie właściwości organu podatkowego w sprawie stwierdzenia nadpłaty z momentem powstania nadpłaty nie znajduje oparcia w treści art. 330 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, iż właściwym miejscowo do rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty powstałej przed wejściem w życie Ordynacji podatkowej, który został złożony po 21 stycznia 1999 r. jest urząd skarbowy właściwy ze względu na siedzibę płatnika, a w przypadku braku siedziby - ze względu na miejsce zamieszkania płatnika.

Jednocześnie Ministerstwo Finansów zauważa, że zgodnie z jednoznacznie ustaloną linią orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyroki: z 3 września 1999 r., sygn. akt III SA 6839/98, z 3 września 1999 r., sygn. akt III SA 7012/98, z 22 lipca 1999 r., sygn. akt I SA/Wr 2209/98), "podatnicy, którzy nie skorzystali ze środka prawnego przewidzianego w art. 175 kodeksu postępowania administracyjnego, nie mogą się domagać po dniu 1 stycznia 1998 r. stwierdzenia nadpłaty podatku na podstawie art. 79 § 1 w związku z art. 80 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej w okresie, jaki pozostał do upływu 5 lat od dnia pobrania podatku. Termin ten dotyczy tych podatników, którym płatnik pobrał nienależny lub za wysoki podatek od 1 grudnia 1998 r. poczynając".