SKO/Cz/450/2195/06 - Uznanie budynku za budynek mieszkalny dla potrzeb opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Pytanie podatnika

Czy, w świetle stanu prawnego uregulowanego przez art. 2 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a, b i d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, w deklaracji podatkowej na podatek od nieruchomości, pustostany stanowiące własność PP, które od chwili ich nabycia były przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej i których nigdy nie przekwalifikowano, stosownie do obowiązujących przepisów, na lokale mieszkalne, można zakwalifikować jako powierzchnie mieszkalne w całości, czy też należy dokonać rozgraniczenia powierzchni mieszkalnej faktycznie zamieszkałej od powierzchni przeznaczonej na działalność gospodarczą?

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta lub marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 2 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a, b i d ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Spółki z o. o. PPCI Oddział Regionalny S na postanowienie Wójta Gminy M z dnia 17 maja 2006 r., o interpretacji prawa podatkowego - art. 2 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a, b i d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych orzeka:

odmawia zmiany postanowienia.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 16 lutego 2006 r. PPCI Oddział Regionalny S wystąpiła do Wójta Gminy M o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego - art. 2 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a, b i d ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W treści wniosku Strona sformułowała zapytanie: czy, w świetle stanu prawnego uregulowanego przez cytowane przepisy, w deklaracji podatkowej na podatek od nieruchomości, pustostany stanowiące własność PP, które od chwili ich nabycia były przeznaczone na prowadzenie działalności gospodarczej i których nigdy nie przekwalifikowano, stosownie do obowiązujących przepisów, na lokale mieszkalne, można zakwalifikować jako powierzchnie mieszkalne w całości, czy też należy dokonać rozgraniczenia powierzchni mieszkalnej faktycznie zamieszkałej od powierzchni przeznaczonej na działalność gospodarczą?

Postanowieniem z dnia 17 maja 2006 r., Wójt Gminy M uznał, iż części budynku związane z działalnością gospodarczą, stanowiące pustostan, a będące w posiadaniu podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, podlegają opodatkowaniu stawką podatku od nieruchomości właściwą dla budynków lub ich części, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części, zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej.

W zażaleniu z dnia 31 maja 2006 r. Podatnik wskazuje, iż przedmiotowy budynek P w M jest budynkiem mieszkalnym. Swoje stanowisko Podatnik wywodzi z opinii biegłego ds. nieruchomości, który określił stan faktyczny funkcji użytkowej przedmiotowych pomieszczeń jako mieszkalny.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze ustaliło i zważyło, co następuje.

Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 ze zm.) podstawę wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. W przypadkach, gdy brak jest takiej ewidencji zaliczenie budynku do odpowiedniej kategorii odbywa się na podstawie dokumentacji budowlanej budynku.

Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454) rozróżnia budynki ze względu na ich podstawową funkcję użytkową (§ 65 ust. 1 rozporządzenia), m.in. na budynki mieszkalne oraz inne budynki niemieszkalne. Natomiast § 65 ust. 2 rozporządzenia stanowi, iż przynależność budynku do odpowiedniego rodzaju ustala się zgodnie z zasadami Klasyfikacji Środków Trwałych, wprowadzonej na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Zgodnie z podziałem zawartym w III części załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.), szczegółowy podział środków trwałych w grupie 1: Budynki i Lokale, Spółdzielcze Własnościowe Prawo do Lokalu Mieszkalnego oraz Spółdzielcze Prawo do Lokalu Niemieszkalnego, budynki dzielą się na budynki mieszkalne i budynki niemieszkalne.

Zgodnie z definicją zawartą we wskazanym rozporządzeniu, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki jest klasyfikowany jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane, wykorzystywane głownie dla potrzeb niemieszkalnych. Jeśli zatem budynek nie jest budynkiem mieszkalnym, to tym bardziej jego część nie może być opodatkowana stawką podatku od nieruchomości dla budynków mieszkalnych lub ich części.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, iż w piśmie z dnia 20 marca 2006 r., skierowanym przez Podatnika do organu podatkowego pierwszej instancji, Strona stwierdza, iż zakwalifikowanie pomieszczeń przeznaczonych na działalność gospodarczą przez TP S.A., a obecnie nie wykorzystywanych, jako pomieszczenia mieszkalne jest - jej zdaniem - nieprawidłowe, bowiem w dokumentacji nieruchomości pomieszczenia te widnieją jako pomieszczenia na działalność gospodarczą TP S.A., a ponadto pomieszczenia te nie spełniają kryteriów lokali mieszkalnych.

Bezspornym jest fakt, iż w dniu 17 maja 2006 r. Wójt Gminy M wydał interpretację przepisów prawa podatkowego, zgodnie z którą pomieszczenia przeznaczone na działalność gospodarczą a stanowiące obecnie pustostan nie podlegają opodatkowaniu stawką od lokali mieszkalnych, toteż uznać należy, iż stanowiska zarówno Podatnika, jak i organu podatkowego pierwszej instancji są w tej sprawie takie same.

W kontekście zarzutów Podatnika organ odwoławczy stwierdza zatem, iż wyłączenie przedmiotu opodatkowania z kategorii związanych z działalnością gospodarczą nie następuje w związku z opinią biegłego ds. wyceny nieruchomości, lecz w związku z decyzją wydana przez organ nadzoru budowlanego, co zostało wyjaśnione również w postanowieniu organu podatkowego pierwszej instancji.

Ponadto wskazać należy, iż w zaskarżonym postanowieniu organ podatkowy pierwszej instancji nie stwierdza - wbrew zarzutom Podatnika - iż budynek Podatnika jest budynkiem niemieszkalnym, a jedynie podaje, kiedy budynek jest niemieszkalny i jak w związku z tym powinien być opodatkowany, zaś okoliczność, iż przedmiotowy budynek jest budynkiem niemieszkalnym, wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika.

Wobec powyższego należało orzec jak na wstępie.

Niniejsza decyzja jest ostateczna.

Na decyzję służy Stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Szczecinie za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie, ul. Wały Chrobrego 4, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. Skargę można wnieść z powodu naruszenia prawa bądź interesu prawnego.