SKO/450/1593/06 - Zwolnienie nabrzeży od podatku od nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 1 czerwca 2006 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Szczecinie SKO/450/1593/06 Zwolnienie nabrzeży od podatku od nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. nr 9, poz. 84 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Spółki z o.o. na postanowienie Prezydenta Miasta Szczecin z dnia 21 marca 2006 r., o interpretacji prawa podatkowego - art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób, iż: uznaje, że nieruchomość położona przy ul. X oraz znajdujące się na niej budowle podlegają zwolnieniu z podatku od nieruchomości na podstawie wyżej wskazanego art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Wnioskiem z dnia 3 stycznia 2006 r. Spółka z o.o. wystąpiła do Prezydenta Miasta Szczecin o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego - art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W treści wniosku Spółka wskazała, iż - jej zdaniem - posiadane przez Nią nabrzeża podlegają zwolnieniu przedmiotowemu, określonemu w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, na mocy którego zwolnione od tego podatku są budowle infrastruktury portowej i zajęte pod nie grunty.

Postanowieniem z dnia 21 marca 2006 r., Prezydent Miasta Szczecin uznał, iż nieruchomość Spółki położona przy ul. X oraz znajdujące się na niej budowle nie podlegają zwolnieniu z podatku od nieruchomości na podstawie wyżej wskazanego art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

W zażaleniu z dnia 29 marca 2006 r., Spółka z o.o. wnosi o zmianę postanowienia Prezydenta Miasta Szczecina i wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego zgodnie ze stanowiskiem Podatnika, zawartym we wniosku z dnia 3 stycznia 2006 r. lub też uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

W ocenie Spółki dokonana przez organ podatkowy interpretacja przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 wyżej wskazanej ustawy jest nieprawidłowa. Ustawa ta bowiem zawiera lukę, gdyż nie definiuje pojęcia "budowle infrastruktury portowej".

Wobec powyższego - zdaniem Spółki - prawidłowym działaniem, zmierzającym do dokonania wykładni wskazanego przepisu prawa jest uzupełnienie takiej luki poprzez poszukiwanie definicji użytego pojęcia w innym akcie prawnym lub, w przypadku języka potocznego, w Słowniku języka polskiego.

Natomiast nieprawidłowym zabiegiem interpretacyjnym - zdaniem Spółki - było przeniesienie na grunt ustawy o podatkach i opłatach i lokalnych całej ustawowej definicji pojęcia "infrastruktury portowej", zawartej w art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich, bowiem definicja ta odnosi się wyłącznie do tej ustawy.

Posłużenie się przez organ cała definicją zaczerpniętą z ustawy o portach i przystaniach morskich doprowadziło - w ocenie Spółki - do skonstruowania błędnego katalogu przesłanek, które powinny być spełnione, aby przedmiotowe obiekty budowlane podlegały zwolnieniu z podatku od nieruchomości.

Spółka uważa, iż nie można zaaprobować różnicowania przez organ podatkowy podmiotów korzystających ze zwolnienia przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez podział owych podmiotów na dwie kategorie:

-

podmioty powołane do zarządzania portami morskimi oraz

-

pozostałe podmioty,

gdyż wskazane powyżej zwolnienie ma charakter zwolnienia przedmiotowego.

Taka interpretacja przepisu w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy - w opinii Spółki - prowadzić może do naruszenia podstawowych zasad prawa podatkowego, a mianowicie zasady równości wobec prawa, powszechności i równości opodatkowania oraz zasadę, w myśl której źródłem prawa podatkowego mogą być wyłącznie ustawy podatkowe i przepisy prawa podatkowego.

Spółka podnosi, iż z ustawy o portach i przystaniach morskich nie można wywodzić skutków o charakterze podatkowym, w szczególności zaś kreować obowiązku podatkowego w stosunku do ograniczonej kategorii podatników - posiadaczy infrastruktury portowej nie będących zarządzającymi portem lub przystanią morską.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze ustaliło i zważyło, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm.) podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, będące:

1.

Właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych,

2.

Posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych,

3.

Użytkownikami wieczystymi gruntów,

4.

Posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a.

Wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych nie stanowiących odrębnych nieruchomości,

b.

Jest bez tytułu prawnego.

Użytkowanie wieczyste jest zatem jednym z tytułów prawnych do władania nieruchomością, z którym związane jest powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest więc - co do zasady - podatnikiem podatku od nieruchomości w stosunku do wskazanej we wniosku nieruchomości położonej przy ul. X oraz znajdujących się na niej budowli

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 2 wskazanej ustawy zwolnione od podatku od nieruchomości są budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty.

W celu ustalenia, czy wskazane przez Wnioskodawcę budowle w rzeczywistości stanowią budowle infrastruktury portowej lub infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich, w braku odpowiedniej definicji sformułowanej na potrzeby ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, prawidłowym jest dokonanie w pierwszej kolejności gramatyczno - słownikowej wykładni powyższych pojęć, która w miarę potrzeb może być następnie uzupełniana wnioskami płynącymi z zastosowania innych rodzajów wykładni: historycznej, systemowej, funkcjonalnej, logicznej, a wreszcie - jeśli nie przede wszystkim - celowościowej, która w odniesieniu do indywidualnych spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych uznana jest za najodpowiedniejszą i najlepiej prowadzącą do rozszyfrowania intencji i celów ustawodawcy.

Stwierdzić należy, iż organ pierwszej instancji - w ocenie organu odwoławczego - przy wyjaśnianiu pojęć infrastruktury portowej i infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystaniu morskich nie zastosował się do powyższych reguł wykładni, a jedynie sięgnął wprost po - sformułowane na użytek ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2002 r. nr 110, poz. 967 ze zm.) - definicje powyższych pojęć zawarte w przepisach tejże ustawy.

Gdyby jednak nawet uznać, posłużenie się definicją pojęć infrastruktury portowej i infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich, zawartą w ustawie o portach i przystaniach morskich, stanowi w przedmiotowej sprawie wyczerpującą wykładnię powyższych pojęć, dokonaną na użytek ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, to wskazać należy, iż organ pierwszej instancji dokonał interpretacji pojęcia "infrastruktura portowa" w sposób nie odpowiadający definicji tego pojęcia.

Z definicji: "infrastruktury portowej", sformułowanej w art. 2 pkt 4 ustawy o portach i przystaniach morskich, nie wynika bowiem, iż wymienione tam obiekty powinny pozostawać w posiadaniu podmiotu powołanego do zarządzania portem lub przystanią morską, a jedynie, iż mają być "przeznaczone do świadczenia przez podmiot zarządzający portem usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej".

Mając na uwadze powyższe organ pierwszej instancji sformułował kryteria dające podstawę do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którymi zwolnienie owo przysługuje jedynie podmiotom powołanym do zarządzania portem i przystanią morską.

Takie kryteria nie mają umocowania w przepisach prawa, albowiem z zestawienia art. 217 Konstytucji RP z wyżej wskazanym przepisem ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wynika, że o obowiązku podatkowym w podatku od nieruchomości nie można decydować w ten sposób, aby przesłanką zwalniającą z tego podatku była przynależność podatnika do kategorii podatników wyodrębnionej ze względu na cechy podmiotowe.

Wskazany przepis art. 7. 1 pkt 2 ustawy niewątpliwie bowiem reguluje zwolnienie o charakterze przedmiotowym.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż od ogólnego przedmiotowego zwolnienia z podatku od nieruchomości, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy nie istnieją wyjątki o charakterze podmiotowym. Ponadto, na podstawie przepisów nie będących ustawami podatkowymi, ani przepisami prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej nie jest dopuszczalna interpretacja przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych różnicująca podatników w zależności od tego, czy są oni podmiotami zarządzającymi portem lub przystanią morską.

Powyższy przepis wprost formułuje zwolnienie z podatku od nieruchomości budowli infrastruktury portowej, budowli infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajętych pod nie gruntów. Jeśli zatem nieruchomości w użytkowaniu Wnioskodawcy są budowlami infrastruktury portowej lub budowlami infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich to budowle te, jak również zajęte pod nie grunty podlegają zwolnieniu z podatku od nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe należało orzec jak na wstępie.

Niniejsza decyzja jest ostateczna.

Na decyzję służy Stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl