SKO-4231/87/2005 - Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości w przypadku oddania do użytku części budynku przed jej ostatecznym wykończeniem.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bydgoszczy po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 9 września 2005 r. zażalenia,.. Spółka z o.o. w,.. na postanowienie Burmistrza Sępolna Krajeńskiego z dnia 25 lipca 2005 r. Nr Fn. 3171-31/05 w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego;

na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w związku z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) i art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn. zm.)

Spółka z o.o. w,.. pismem z dnia 12 maja 2005 r. zwróciła się z wnioskiem do Burmistrza Sępolna Krajeńskiego o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego poprzez udzielenie odpowiedzi na pytanie: jaki podatek od nieruchomości musi płacić podatnik - czy od całej przewidzianej w projekcie inwestycji tj. od 5000 m², czy od tej części (około 1000 m²), która w rzeczywistości zostanie ukończona i oddana w myśl prawa budowlanego do użytku? Podatnik przedstawił we wniosku swoje stanowisko, zgodnie z którym podatnik zobowiązany jest płacić podatek od nieruchomości tylko i wyłącznie od części oddanej do użytku, a więc od 1000 m², bowiem wynika to wprost z przepisów prawa podatkowego i budowlanego.

Burmistrz Sępolna Krajeńskiego postanowieniem z dnia 25 lipca 2005 r. Nr Fn. 3171-31/05 udzielił interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 6 ust. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 z późn. zm.), stwierdzając, że oddanie do użytku nieruchomości w części, która jest własnością spółki podlega opodatkowaniu w całości, czyli 5000 m², a nie tylko od oddanej części do użytku (około 1000 m²).

Na powyższe postanowienie zażaliła się strona, argumentując, że udzielona interpretacja w sposób oczywisty i rażący narusza prawo. Zdaniem podatnika, art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych mówi wyraźnie o części budynku i dopuszcza wprost opodatkowanie tylko części budynku i taka właśnie sytuacja występuje według strony w przedmiotowej sprawie. Strona podkreśliła, że przyjęcie interpretacji przedstawionej przez organ pierwszej instancji? nie daje się pogodzić z żadną wykładnią przepisów prawa".

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bydgoszczy po przeanalizowaniu akt sprawy zważyło co następuje.

Zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, rada gminy, w drodze uchwały określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki nie mogą przekroczyć rocznie od budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej - 17,98 zł od 1 m² powierzchni użytkowej.

Z kolei w myśl art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Zgodnie zaś z ust. 2 tego artykułu, jeżeli okolicznością, od której jest uzależniony obowiązek podatkowy, jest istnienie budowli albo budynku lub jego części, obowiązek podatkowy powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowla została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie budynku lub jego części przed ich ostatecznym wykończeniem.

Cytowany przepis art. 6 ust. 2 wprowadza istotny wyjątek od ogólnej zasady powstawania zobowiązania w podatku od nieruchomości i z tych względów powinien być interpretowany ściśle. Należy przyjąć, że nie ma on zastosowania do budynków już istniejących, gdyż w ich wypadku obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości powstaje w terminie zgodnym z dyspozycją art. 6 ust. 1, a więc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające powstanie tego obowiązku. Późniejszy termin powstania obowiązku podatkowego stosuje się jedynie do nowych budowli, budynków lub ich części, które zostały wybudowane albo rozpoczęto ich użytkowanie przed ostatecznym wykończeniem.

W kontekście pytania zawartego we wniosku podatnika, w ramach wykładni językowej celowym jest zinterpretowanie pojęć występujących w analizowanym przepisie art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, tj. pojęcia? budynku" i? części budynku".

Należy bowiem zauważyć, że w procesie interpretacji prawa podatkowego znajduje zastosowanie przede wszystkim wykładnia językowa, rozumiana jako proces ustalania treści norm prawnych na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis.

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych posługuje się własną definicją budynku. Zgodnie z art. la ust. pkt 1, budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przywołana ustawa nie definiuje? części budynku", a więc celowym jest zastosowanie wykładni językowej w celu znalezienia znaczenia interpretowanego terminu w powszechnym języku polskim.

Słownik języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (PWN, Warszawa 1998, wyd. I, tom I, s. 317) definiuje pojęcie? część" jako wycinek jakiejś całości, będący wynikiem podziału lub wyodrębnienia; jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości; dział, kawałek, odcinek ułamek.

Powyższa definicja słownikowa pozwala przyjąć, że częścią budynku może być jego ułamek, kawałek, procent, połowa, ćwiartka itd. Stosując z kolei wykładnię systemową, uwzględniającą wzajemne zależności norm prawnych, należy zwrócić uwagę na związek art. la ust. 1 pkt 1 z art. 4 ust. 1 pkt 2, art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) i art. 6 ust. 2 powołanej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zawierającymi określenie budynku, podstawy opodatkowania, maksymalnych stawek podatku od nieruchomości i terminu powstania obowiązku podatkowego w stosunku do budynków lub ich części. Z przepisów tych wynika więc, że częścią budynku może jakiś jego ułamek czy też określony fragment. Jednakże taka część budynku musi być obiektem budowlanym w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy postawę opodatkowania stanowi dla budynków lub ich części - powierzchnia użytkowa.

Z przepisów wyżej cytowanych wynika więc, że ustawodawca dopuszcza opodatkowanie części budynku. W myśl art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązek podatkowy związany z istnieniem części budynku powstaje z dniem 1 stycznia roku następującego po roku, w którym budowa tej części została zakończona albo w którym rozpoczęto użytkowanie tej części budynku przed jej ostatecznym wykończeniem.

Rozpoczęcie użytkowania części budynku przed jej ostatecznym wykończeniem należy rozumieć jako potencjalną możliwość rozpoczęcia faktycznego korzystania z tej części budynku przy założeniu, że dana część budynku spełnia przesłanki budynku w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, a więc część budynku musi być obiektem budowlanym w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Jeżeli powyższe przesłanki nie są spełnione obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 6 ust. 2 cyt. ustawy, w odniesieniu do części budynku, nie powstaje.

Organ pierwszej instancji w zaskarżonym postanowieniu stwierdził, że oddanie do użytku nieruchomości w części, która jest własnością spółki podlega opodatkowaniu w całości, czyli 5000 m², a nie tylko od oddanej części.

Zdaniem składu orzekającego taka interpretacja art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest nieprawidłowa w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Organ pierwszej instancji w udzielonej interpretacji w sposób nieprecyzyjny dokonał uogólnienia, nie uwzględniając w pełni stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, co w rezultacie może prowadzić do niekorzystnych rozstrzygnięć dla podatnika.

Podatnik słusznie podkreślił w swoim zażaleniu, że przy uznaniu słuszności interpretacji dokonanej przez organ pierwszej instancji, w sytuacji gdy oddano do użytku część budynku, a w części zostałyby wykonane np. tylko fundamenty - to należałoby opodatkować cały budynek, łącznie z częścią, w której wykonano tylko fundamenty, co z pewnością jest rozwiązaniem nielogicznym i niezgodnym z prawem podatkowym.

Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że jeżeli część budynku spełnia przesłanki budynku w rozumieniu ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, a więc część budynku jest obiektem budowlanym w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, to z art. 6 ust. 2 cyt. ustawy wynika, że rozpoczęcie użytkowania takiego budynku jeszcze niewykończonego ostatecznie powoduje konieczność zapłacenia podatku, od początku następnego roku, ustalonego od całego budynku.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w rozstrzygnięciu.

Niniejsza decyzja jest ostateczna.

Na decyzję służy stronie prawo wniesienia skargi za pośrednictwem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.