SD/415-47/05 - Brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu instalacji gazowej zamontowanej w samochodzie niewprowadzonym do ewidencji środków trwałych.

Na podstawie: art. 14a § 1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań - Jeżyce postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dn. 1 lipca 2005 r. (data wpływu 4 lipca 2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dot. możliwości rozliczenia kosztów montażu instalacji gazowej w samochodzie osobowym w ramach "kilometrówki" - za nieprawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na zasadach ogólnych i jest płatnikiem podatku VAT. W prowadzonej działalności wykorzystuje samochód osobowy użyczony od siostry. Koszty użytkowania samochodu rozlicza prowadząc ewidencję przebiegu pojazdu. Aby obniżyć koszty użytkowania pojazdu zamierza dokonać montażu instalacji gazowej. Umowa używania zawarta została na czas nieokreślony.

Zdaniem podatnika koszt montażu instalacji gazowej w samochodzie osobowym może rozliczyć w ramach prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu, na takich samych zasadach jak rozlicza się koszty napraw i części.

Wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych zalicza się do kosztów uzyskania przychodów jedynie do wysokości określonego limitu. Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W przedstawionej przez podatnika sprawie właściwe określenie charakteru poniesionych nakładów ma kluczowe znaczenie dla ich kwalifikacji kosztowej. Jeżeli bowiem montaż instalacji gazowej uzna się za koszt remontu samochodu, to można zaliczyć go bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów jako wydatek związany z jego bieżącym użytkowaniem. Nie będą natomiast kosztem uzyskania przychodów wydatki na ulepszenie samochodu, rozumiane jako podniesienie jego wartości użytkowej. Zaliczanie wydatków na ulepszenie do kosztów uzyskania przychodów (co do zasady, poprzez odpisy amortyzacyjne) jest bowiem przywilejem tylko tych podatników, którzy prowadzą ewidencje środków trwałych. Jeżeli natomiast podatnik nie zakwalifikuje danego składnika majątku jako środka trwałego (bądź nie ma możliwości takiej kwalifikacji), traci możliwość podatkowego "skonsumowania" wydatków niezwiązanych z jego bieżącą eksploatacją.

Montażu instalacji gazowej nie można zakwalifikować jako remontu samochodu, gdyż za prace remontowe uznajemy wszelkie prace wykonywane w środku trwałym, które polegają na odtworzeniu jego pierwotnej wartości użytkowej i nie powodują jej wzrostu w stosunku do wartości, jaką miał w dniu przyjęcia do używania. Przepisy wprawdzie nie definiują tego pojęcia, jednak zgodnie ze słownikowym znaczeniem, remont to "zespół czynności, w wyniku których przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, naprawa, odnowienie czegoś" (Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa 1996 r. s. 941). Samochód natomiast spełnia swoje funkcje również bez zmiany źródła napędu silnika, tak więc nie można powiedzieć, iż montaż instalacji gazowej ma na celu odtworzenie jego wartości użytkowej.

Montaż instalacji gazowej stanowi wydatek ulepszający użytkowany samochód. Przez ulepszenie rozumie się bowiem m.in. modernizację, która podnosi wartość techniczną i użytkową danej rzeczy. Wprawdzie montaż instalacji gazowej nie wpływa korzystnie na okres używania samochodu, ale niewątpliwie zmniejsza koszty jego eksploatacji, co jest jednym ze wskaźników określających ulepszenie. Tak więc wydatek na instalację gazową trudno uznać za wydatek związany z użytkowaniem samochodu, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to bowiem modernizacja pojazdu, która nie jest konieczna do tego, by spełniał on swoja funkcję w prowadzonej działalności.

Reasumując, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tylko wydatki związane z "używaniem" samochodu na potrzeby działalności, do wysokości określonego limitu (art. 23 ust. 1 pkt 46 cyt. wyżej ustawy). Pod pojęciem "używanie" mieszczą się wydatki związane z bieżącą eksploatacją (paliwo w tym również gaz, oleje, części zamienne, konserwacje i drobne naprawy), opłaty za korzystanie z parkingu, itp. Zamontowanie instalacji gazowej w prywatnym samochodzie nie mieści się ww. pojęciach. Nie jest to ani drobna naprawa, ani też remont. Jest to modernizacja układu zasilania silnika samochodu. Tak więc brak jest podstaw do zaliczenia wydatku na montaż instalacji gazowej w samochodzie osobowym do kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie stanowi on wydatku związanego z bieżącym używaniem samochodu.

Odnośnie związku pomiędzy poniesionymi kosztami montażu instalacji gazowej a rozwiązaniem umowy użyczenia samochodu, Naczelnik tut. organu podatkowego informuje, że kwestię tę regulują przepisy prawa cywilnego nie zaś przepisy prawa podatkowego.

Wobec powyższego należało postanowić jak w sentencji.

Interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny wynikający z zapytania oraz o stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.