RS-7250-487/OP/O/98/ZB - Wynagrodzenie płatników i inkasentów z tytułu terminowego wpłacania pobranych podatków.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 26 marca 1998 r. Ministerstwo Finansów RS-7250-487/OP/O/98/ZB Wynagrodzenie płatników i inkasentów z tytułu terminowego wpłacania pobranych podatków.

W związku z zasygnalizowanymi wątpliwościami dotyczącymi zagadnień związanych z realizacją przez płatników uprawnień oraz obowiązków wynikających z art. 28 ustawy - Ordynacja podatkowa, Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

1.Charakter wynagrodzenia płatników i inkasentów

Wynagrodzenie przewidziane w art. 28 ustawy - Ordynacja podatkowa ma charakter fakultatywny; płatnicy oraz inkasenci podatków stanowiących dochód budżetu państwa mogą, ale nie muszą, korzystać z tego uprawnienia - ustawodawca wyraźnie stwierdził, że owo wynagrodzenie "przysługuje", a zatem jest to przywilej, a nie obowiązek.

2.Prawo do pobrania pierwszego wynagrodzenia

Zgodnie z art. 344 ordynacji podatkowej ustawa ta weszła w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. Z kolei, co wynika z art. 28 § 1 powołanej ustawy, tytułem uprawniającym płatników i inkasentów do uzyskania wynagrodzenia jest terminowe wpłacanie pobranych podatków (zaliczek na podatki, rat podatków). Oznacza to, że jeżeli określony w odrębnych przepisach termin dokonania wpłaty pobranego przez płatnika podatku przypadał po dniu 1 stycznia 1998 r., to płatnikowi przysługiwało prawo do uzyskania wynagrodzenia, nawet jeżeli podatek został obliczony i pobrany przez płatnika w roku 1997.

3.Terminy pobierania wynagrodzeń przez płatników

Ordynacja podatkowa nie zawiera przepisu nakazującego płatnikom dokonywania potrąceń należnego im wynagrodzenia w tym samym miesiącu, w którym wpłacili uprzednio pobrany podatek. Oznacza to, że nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzeń raz na kwartał, czy też raz do roku.

4.Wynagrodzenia a podatek dochodowy od osób prawnych oraz podatek dochodowy od osób fizycznych

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 90, poz. 416 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 pkt 6, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Oznacza to, że do tych przychodów nie stosuje się zasady przewidzianej w art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, a odnoszącej się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z którą to zasadą za przychód z tej działalności uważa się kwoty należne. Nie ulega wątpliwości, że czynności płatników nie mają żadnego bezpośredniego związku z prowadzeniem (bądź nie) działalności gospodarczej - identyczne obowiązki zostały nałożone bowiem na wszystkich płatników, bez względu na ich status prawny oraz bez względu na to, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też nie.

Analogiczne rozwiązania zostały przewidziane w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.). Mianowicie, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są m.in. otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przywołany w tym przepisie art. 12 ust. 3 w swojej pierwszej części stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Z przepisu tego wynika, że wszelkie inne przychody są opodatkowane dopiero wówczas, gdy zostały otrzymane; wynagrodzenie płatników zalicza się również do tej kategorii przychodów, gdyż tytułem do jego uzyskania nie jest prowadzona działalność gospodarcza, lecz prawidłowe wykonywanie ściśle określonego przepisami obowiązku publicznoprawnego. Dlatego też nie ma żadnych podstaw, aby traktować kwotę wynagrodzenia jako przychód należny i w związku z tym poddawać go opodatkowaniu podatkiem dochodowym bez względu na to, czy wynagrodzenie z tego tytułu zostało pobrane, czy też nie.

Konkludując, przychody z tytułu wynagrodzenia przysługującego płatnikom, będącym podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub podatku dochodowego od osób prawnych, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym wyłącznie wówczas, gdy zostały faktycznie przez nich uzyskane.

5.Wynagrodzenia a podatek od towarów i usług

Potrącenie wynagrodzenia z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa, o którym mowa w art. 28 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa nie jest czynnością wymienioną w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). W związku z powyższym wynagrodzenie płatnika (inkasenta) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opublikowano: Biul.Skarb. 1998/2/5