RO-XV/443/VAT-407/38/RF/05 - Obowiązek podatkowy związany z wykonywaniem usług gwarancyjnych.

Pismem z dnia 30 czerwca 2005 r. Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się sprzedażą i serwisem naczep, hakowców i zabudów wywrotczych kontrahentom z Polski. Firma kupuje naczepy od dostawcy z Niemiec. W ramach umowy dealerskiej wykonujemy m.in. na zlecenie tejże firmy naprawy gwarancyjne tych urządzeń i obciążamy kosztami tych napraw bezpośrednio tę firmę. Koszty związane z tymi naprawami obejmują: koszt zużytych do naprawy części na podstawie faktur zakupowych od kontrahenta niemieckiego oraz koszt usług naprawczych (demontaż i montaż wadliwych części lub naprawa bez użycia części zamiennych, koszt dojazdów itp.). Usługi napraw świadczy obca firma i obciąża nas na podstawie faktur VAT. Spółka wysyła do dostawcy z Niemiec wniosek o uznanie naprawy, zawierający zestawienie zużytych do naprawy części (z podaniem numerów tych część i numeru faktury zakupowej) i kosztu usługi naprawy. Firma ta uznaje ten wniosek, bądź uznaje go w innych kwotach, albo nie uznaje wykonanych napraw Uznanie to przychodzi z miesięcznym albo dłuższym opóźnieniem. Z chwilą uznania kontrahent z Niemiec wystawia notę uznaniową w walucie obcej (euro). W momencie uznania Spółka wystawia fakturę.

Spółka sformułowała też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż: Dla świadczącego usługę (Wnioskodawcy) nie jest to naprawa gwarancyjna, lecz usługa zlecona przez producenta. Ustalenie wartości usługi następuje każdorazowo po przedstawieniu gwarantowi-niemieckiej firmie, ilości i wartości zużytych materiałów do napraw, kosztów robocizny itp. Po zaakceptowaniu przez gwaranta rozliczenia naprawy możliwe jest fakturowanie.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego:

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast w myśl ust. 4 cytowanego powyżej art. 19, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. (Dz. U. Nr 95, poz. 798) w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Należy również podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług nie ustanawia szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego związanego z wykonywaniem usług gwarancyjnych i nie uzależnia go od uznania naprawy przez gwaranta. Oznacza to, że termin wystawienia faktury winien być liczony od daty wykonania usługi. Najpóźniej jest to siódmy dzień od dnia wykonania usługi, w tym dniu powstaje też obowiązek podatkowy.

Wykonanie przez Spółkę usługi gwarancyjnej, jak wynika z pisma Spółki bezsprzecznie nastąpiło. Zatem w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę uznanie naprawy przez gwaranta nie ma znaczenia dla momentu powstania obowiązku podatkowego. Ustawodawca bowiem, jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów, uzależnił moment powstania obowiązku podatkowego tylko i wyłącznie od faktu wykonania usługi.