RO-XV/443/PDOP-13/26/AM/07 - Wartość nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych w ramach finansowanych dotacji.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 stycznia 2007 r. stwierdza, że wartość nieodpłatnych świadczeń uzyskanych przez Szkołę w ramach realizowanego programu Elastyczny Pracownik - Partnerska Rodzina, ze względu na źródło finansowania tego programu, nie stanowią przychodu.

Pismem z dnia 9 stycznia 2007 r. (data wpływu 10 stycznia 2007 roku), uzupełnionym dnia 7 lutego 2007 roku, Szkoła X w Białymstoku, zwana dalej Szkołą, zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Szkoła XXX, w ramach realizacji "Umowy o dofinansowanie działania w ramach Programu Operacyjnego - Program Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL dla Polski 2004-2006",, realizuje program "Elastyczny Pracownik - Partnerska Rodzina". Program EQUAL finansowany jest w 75% ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, a w 25% ze środków Budżetu Państwa. Głównym celem programu jest wypracowanie kompleksowej strategii działań sprzyjających godzeniu życia zawodowego z rodzinnym. Jednym z działań jest zwiększenie zakresu stosowania elastycznych form pracy - w tym telepracy - jako instrumentu ułatwiającego godzenie obowiązków rodzinnych z zawodowymi poprzez ich promowanie. W ramach ww. działań Szkoła chce dokonać nieodpłatnego użyczenia beneficjentom, tj. pracodawcom (osobom fizycznym i prawnym) i osobom fizycznym - pracownikom tych firm sprzętu informatycznego do testowania telepracy na okres 12 miesięcy. Zakupiony sprzęt będzie przez cały czas własnością Szkoły. Jest on również amortyzowany. Beneficjentem ostatecznym pomocy w Programie jest osoba fizyczna - pracownik, natomiast firmy (osoby prawne i osoby fizyczne) są beneficjentami pośrednimi. Przedmiotowe umowy użyczenia sprzętu w ramach programu "Elastyczny pracownik - Partnerska Rodzina", na cele testowania telepracy zawierane będą pomiędzy Szkołą, a pracodawcami (osobami fizycznymi lub prawnymi). Ponadto umowy będą też zawierane przez Szkołę bezpośrednio z pracownikami, z pominięciem zakładu pracy, w którym dany pracownik jest zatrudniony.

Szkoła sformułowała następujące pytanie: czy z tytułu nieodpłatnego użyczenia sprzętu informatycznego (komputer wraz z akcesoriami i oprogramowaniem - środek trwały) w ramach przedmiotowego programu powstanie nieodpłatne świadczenie rodzące na Szkole obowiązek podatkowy z tytułu zwiększenia przychodu? Szkoła sformułowała też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż: wartość nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych w ramach finansowanych dotacji PIW EQUAL jest wolna od podatku dochodowego od osób prawnych. Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów z tej grupy nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie świadczeń lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współ finansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2000 roku, Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie. Należy jednak zauważyć, iż zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 14 ww. ustawy, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów. Samo pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w wyżej cytowanych przepisach, jako element przychodu kształtujący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym nie zostało zdefiniowane w ustawach podatkowych. Dlatego w tym zakresie należy odwołać się do sformułowanej przez ustawodawcę definicji w kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93), zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Zatem przez świadczenie należy rozumieć zachowanie się zobowiązanego (dłużnika) zgodnie z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu interesowi wierzyciela. Aby można było zaliczyć określone świadczenie do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu musi zaistnieć stosunek prawny, w którym jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, a drugi przyjmuje to świadczenie nieodpłatnie, tj. bez jakiejkolwiek formy ekwiwalentu mającego konkretny wymiar finansowy.

Ponadto należy zauważyć, iż nieodpłatne świadczenie jednej strony na rzecz drugiej powoduje co do zasady zwiększenie przychodów zarówno u strony użyczającej, jak i biorącej do nieodpłatnego używania. U pierwszej strony, tj. użyczającego powstaje przychód z tytułu utraconych korzyści, które mógł by uzyskać użyczając daną rzecz za wynagrodzeniem, natomiast u drugiej strony, tj. biorącego w używanie powstaje przychód z tytułu otrzymanego nieodpłatnie określonego świadczenia. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Szkoła będzie użyczać nieodpłatnie na okres 12 miesięcy sprzęt informatyczny będący jej środkami trwałymi, firmom (osobom prawnym lub fizycznym) w celu przetestowania przez ich pracowników elastycznej formy zatrudnienia - telepracy, w ramach Programu Elastyczny Pracownik - Partnerska Rodzina, który finansowany jest w 75% ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i w 25% procentach ze środków Budżetu Państwa. Ponadto takie umowy będą też zawierane bezpośrednio z pracownikami, z pominięciem zakładu pracy, w którym dany pracownik jest zatrudniony. Tak więc w opisanym stanie faktycznym jednoznacznie mamy do czynienia z nieodpłatnymi świadczeniami. Jednakże świadczenia te ze względu na źródło finansowania programu w ramach którego są realizowane nie powodują u użyczającego - Szkole XXX powstania przychodu.

Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku z dnia 9 stycznia 2007 r. jest prawidłowe. Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli właściwych dla wnioskodawcy - art. 14b § 2 ww. ustawy. Informacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji. Stronie przysługuje zażalenie do organu odwoławczego Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku ul. Świętojańska 13, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).