RO.XV./423/ PDOP- 484 /135/ JB /05 - Naliczone a niewypłacone wynagrodzenie - koszty uzyskania przychodów

Pytanie podatnika

Czy wydatki określone w art. 16 ust. 1 pkt 57, 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 ze zm.) dotyczą naliczonego pracownikom dodatkowego wynagrodzenia rocznego i czy jest ono kosztem podatkowym roku, w którym zostało naliczone?

Pismem z dnia 25.08.2005 r. (data wpływu 29.08.2005 r.), uzupełnionym w dniu 26.09.2005 r., podatnik zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Gospodarstwo Pomocnicze, utworzone przy samorządowej jednostce budżetowej, zobowiązane jest do ustalenia wysokości i wypłacenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. Nr 160, poz. 1081 ze zm.). Zgodnie z art. 4 w/w ustawy dodatkowe wynagrodzenie roczne ustala się od wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w ciągu całego roku kalendarzowego, za który ono przysługuje. Wartość otrzymanego przez pracownika wynagrodzenia za dany rok, znana będzie dopiero po zakończeniu roku. Dodatkowe wynagrodzenie roczne wypłaca się nie później, niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje.

Sformułowano też następujące pytanie: czy wydatki określone w art. 16 ust. 1 pkt 57, 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 ze zm.) dotyczą naliczonego pracownikom dodatkowego wynagrodzenia rocznego i czy jest ono kosztem podatkowym roku, w którym zostało naliczone?

Podatnik sformułował też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż: naliczone pracownikom dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz składki społeczne od tego wynagrodzenia płatne przez płatnika są kosztem podatkowym roku, którego dotyczą.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tj. wydatków nie uznanych za koszty.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4 cyt. wyżej ustawy, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe: w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Do końca 2004 r. wynagrodzenie ze stosunku pracy i składki na ubezpieczenie finansowane przez pracodawcę zaliczane były do kosztów podatkowych w momencie ich zarachowania.

Z dniem 01.01.2005 r. na mocy art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533) ustawodawca poszerzył katalog wydatków nie uznanych za koszty, a mianowicie w art. 16 ust. 1 zmieniono brzmienie pkt 57 oraz dodano pkt 57a, które to regulują nowe zasady rozliczania kosztów w postaci wynagrodzeń pracowniczych. W myśl nowego brzmienia art. 16 ust. 1 pkt 57 u.p.d.o.p. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat świadczeń oraz innych należności m.in. z tytułu wynagrodzenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze. zm.). Mając na uwadze treść powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dodatkowe wynagrodzenie roczne, jest bez wątpienia jednym z elementów wynagrodzenia ze stosunku pracy. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a, nie zalicza się do kosztów podatkowych nie zalicza się również nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w części finansowanej przez płatnika składek.

Powyższe oznacza, iż od 01.01.2005 r. zasada potrącalności kosztów wyrażona art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma zastosowania do wynagrodzeń ze stosunku pracy i związanych z nimi i składek na ubezpieczenie społeczne, finansowanych przez pracodawcę. Zatem o momencie uznania za koszty uzyskania przychodów wynagrodzenia decyduje data jego faktycznej wypłaty lub dzień postawienia go do dyspozycji pracownika, a nie sam fakt naliczenia wynagrodzenia, a w przypadku składek na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracodawcę, data zapłaty tych składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny, naliczone po 01.01.2005 r., a nie wypłacone lub nie postawione do dyspozycji pracownika w 2005 r. wynagrodzenia, w tym wynagrodzenie roczne- jako świadczenie zaliczane do przychodów ze stosunku pracy, które przysługuje pracownikom gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu roku 2005. Kosztem uzyskania przychodów tego roku nie mogą być również nieopłacone do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki ubezpieczeniowe od tych wynagrodzeń.