RO-XV/415/PDOF-251/173/US/07 - Wierzytelności nieściągalne a koszty uzyskania przychodów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 maja 2007 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w Białymstoku RO-XV/415/PDOF-251/173/US/07 Wierzytelności nieściągalne a koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 8 maja 2007 r., stwierdza, że nieściągalne wierzytelności, uprzednio zarachowane jako przychody należne, stanowią koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem uprawdopodobnienia nieściągalności tych należności.

Pismem z dnia 8 maja 2007 r., (data wpływu 15 maja 2007 r.), zwróciła się Pani z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Prowadzi Pani działalność gospodarczą pod nazwą AA. Przez ponad rok dostarczała Pani towary do sklepów spożywczych Przedsiębiorstwa XX Sp. z o.o. W okresie od 18 grudnia 2002 r. do 26 lutego 2003 r. wystawiła Pani jedenaście faktur na łączną kwotę 6.926,44 zł. Powyższe faktury nie zostały opłacone. W dniu 10 marca 2003 r. Sąd Rejonowy postanowieniem sygn. akt 111 ogłosił upadłość Przedsiębiorstwa XX sp. z o.o., wyznaczając jednocześnie Syndyka masy upadłościowej. Pismem z dnia 14 kwietnia 2003 r. dokonała Pani zgłoszenia wierzytelności Sędziemu Komisarzowi Sądu Rejonowego w Suwałkach V Wydział Gospodarczy. Wierzytelność została uznana w pełnej kwocie, tj. 6.926,44 zł, a następnie w kwocie 354,76 zł została zaspokojona. Sąd Rejonowy w Suwałkach V Wydział Gospodarczy, postanowieniem z dnia 19 stycznia 2007 r. (syn. akt V U 8/03) ukończył postępowanie upadłościowe dłużnika, stwierdzając, iż majątek firmy został zlikwidowany w całości.

W związku z powyższym sformułowała Pani następujące pytanie: czy może Pani zaksięgować w koszty uzyskania przychodu wartość niezapłaconej wierzytelności?

Sformułowała Pani też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż: zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) może Pani uznać za koszt uzyskania przychodu wyżej opisaną wierzytelność. Zostały bowiem spełnione wszystkie przesłanki określone w ww. artykule. Mianowicie, należność została zarachowana do przychodów w 2002 r. i 2003 r., a jej nieściągalność została uprawdopodobniona postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 19 stycznia 2007 r., stwierdzającym ukończenie postępowania upadłościowego Przedsiębiorstwa XX Sp. z o.o., co jest równoznaczne z całkowitym zlikwidowaniem majątku upadłej firmy.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 20 cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona. Stosownie zaś do art. 23 ust. 2 za wierzytelności, o których mowa wyżej, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:

1)

postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo

2)

postanowieniem sądu o:

a)

oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub

b)

umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub

c)

ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika, iż zaliczenie wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków w nich określonych, tj. uprzedniego zarachowania ich jako przychodu należnego oraz prawidłowego uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w okresie grudzień 2002 r. - luty 2003 r. wystawiła Pani jedenaście faktur na rzecz Przedsiębiorstwa XX Sp. z o.o., dokumentujących sprzedaż towarów handlowych, które nie zostały opłacone. W dniu 10 marca 2003 r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość XX Sp. z o.o. Po zgłoszeniu przez Panią wierzytelności Sędziemu Komisarzowi została ona uznana w pełnej kwocie, a następnie w kwocie 354,76 zł zaspokojona. Ostatecznie Sąd Rejonowy w dniu 19 stycznia 2007 r. ukończył postępowanie upadłościowe stwierdzając, iż majątek firmy został zlikwidowany w całości. Ponadto przedstawiając własne stanowisko w sprawie oświadczyła Pani, że należność wynikająca z ww. faktur została zarachowana do przychodów 2002 r. i 2003 r. Mając więc na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz cyt. wyżej przepisy należy stwierdzić, że został spełniony warunek, o którym mowa w art. 23 ust. 2 pkt 1 lit c) ww. ustawy, tj. nieściągalność wierzytelności została udokumentowana postanowieniem sądu o ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku Przedsiębiorstwa XX Sp. z o.o. Zatem przedmiotowa wierzytelność, która została uprzednio zarachowana przez Panią jako przychody należne, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku uznaje, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2007 r. jest prawidłowe.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl