ro-xv/415/PDOF/125-130/BD/07 - Wydatek na nabycie samochodu ciężarowego a możliwość jednorazowej amortyzacji

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 maja 2007 r. Izba Skarbowa w Białymstoku ro-xv/415/PDOF/125-130/BD/07 Wydatek na nabycie samochodu ciężarowego a możliwość jednorazowej amortyzacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Skarbowego w Białymstoku działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22 lutego 2007 r. stwierdza, iż podatnikom, prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, będącymi małymi podatnikami, przysługuje prawo jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku w kwocie 10.000 zł, poniesionego na nabycie samochodu, przy czym wydatek ten podlega zaewidencjonowaniu w kolumnie 14 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 22 lutego 2006 r. (data wpływu 23 lutego 2007 r), uzupełnionym w dniu 29 marca 2007 r. zwrócił się Pan z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny: Prowadzi Pan działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej. Na podstawie stosownych przepisów prawa podatkowego wspólnicy, zobowiązani są do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) i opłacają podatek dochodowy wg stawki w wysokości 19 %. Za rok podatkowy 2006 Spółka uzyskała przychód ze sprzedaży towarów i usług w wysokości 890.871,35 zł. Wobec powyższego należy uznać, iż ww. Spółka oraz jej wspólnicy mogą być uznani za " małych podatników w rozumieniu art. 5a ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do celów prowadzonej działalności gospodarczej wspólnicy spółki w dniu 5 stycznia 2007 roku nabyli używany samochód ciężarowy marki,... o dopuszczalnej masie całkowitej niższej niż 3,5 tony, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w art. 5c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym zwraca się Pan z pytaniem: " Czy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów podatnicy mają prawo zaewidencjonować wydatek na nabycie samochodu ciężarowego w kwocie netto 10.000 zł oraz zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia tego środka trwałego w wysokości 100% w roku podatkowym 2007 r.?" Sformułował Pan też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iż:" Co do zasady u podatników zobowiązanych do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki związane z zakresem prowadzonej działalności gospodarczej, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu. Ponieważ podatnicy, o których mowa wyżej są " małymi podatnikami, na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają oni prawo dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w koszty uzyskania przychodu w kwocie 10.000 zł i ewidencjonowania go w kol.14 podatkowej księgi przychodów. Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, iż amortyzowany w ten sposób samochód został nabyty jako używany. Ponadto oświadczył Pan, iż w sprawie objętej przedmiotową informacją wobec Pana oraz spółki cywilnej nie zostało wszczęte postępowanie podatkowe, ani kontrola podatkowa lub też kontrola skarbowa, ani też nie toczy się postępowanie przed sądami administracyjnymi.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, mając na uwadze przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny i prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego: Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. kosztami uzyskania przychodu są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych. Wydatki te odnosi się w ciężar kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane na zasadach określonych w ustawie. Zasady dokonywania odpisów, jak również sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych, zostały uregulowane w art. 22a-22m ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym równowartości 50.000 euro łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych. Z treści powołanego wyżej przepisu wynika, że ustawodawca uzależnił stosowanie ww. metody amortyzacji od spełnienia łącznie następujących warunków: podatnik jest małym podatnikiem lub rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej, środek trwały został wprowadzony ewidencji środków trwałych i zaliczony jest do grupy 3-8 Klasyfikacji, wymienionej w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie jest samochodem osobowym, wysokość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych ograniczona jest w roku podatkowym do równowartości 50.000 euro łącznej wartości tych środków. Stosownie do art. 5a pkt 20 powołanej wyżej ustawy, małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro. Natomiast definicję samochodu osobowego zawiera art. 5a pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą samochodem osobowym jest pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a)

pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,

b)

pojazdu samochodu mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,

c)

pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków, pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjne oddzielne elementy pojazdu,

d)

pojazdu samochodu będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 5c ust. 1 powołanej wyżej ustawy w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d), pozwalających na nie zaliczenie danego pojazdu do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego adnotację o spełnieniu tych wymagań. Zgodnie z pkt 14 Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiących załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) kolumna 14 księgi podatkowej jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów, w tym odpisów amortyzacyjnych. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zarówno Pan, jak i spółka cywilna, w ramach której prowadzi Pan działalność gospodarczą jest "małym podatnikiem" w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na cele wykonywanej działalności gospodarczej, jako środek trwały wspólnicy spółki cywilnej w dniu 5 stycznia 2007 r. nabyli za kwotę netto 10.000 zł używany samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej niższej niż 3,5 tony. Samochód ten na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego stosownym zaświadczeniem, został wyłączony z kategorii samochodów osobowych. Zatem należy stwierdzić, że warunki, o których mowa w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniające do zastosowania metody jednorazowej amortyzacji zostały spełnione. W związku z tym podatnikom przysługuje prawo jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na nabycie przedmiotowego samochodu w roku podatkowym, w którym samochód ten wprowadzono do ewidencji środków trwałych. Bez znaczenia pozostaje fakt, że zakupiony przez Spółkę samochód jest samochodem używanym. Wydatek ten podlega zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 14, przeznaczonej między innymi do ewidencjonowania odpisów amortyzacyjnych. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza, iż Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2007 r. jest prawidłowe. Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wniosku. Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji. Stronie przysługuje zażalenie do organu odwoławczego - Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, ul. Świętojańska 13, w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego postanowienia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotny zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w zw. z art. 239 Ordynacji podatkowej).dawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy - art. 14b § 2 ww. ustawy.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl