RO/423-42/06 - Wartość początkowa środków trwałych będących uprzednio przedmiotem leasingu i zastosowanie do nich indywidualnych stawek amortyzacyjnych.

Pytanie podatnika

1) Czy po rozwiązaniu umów leasingu Spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów o kwotę opłat płaconych na rzecz leasingodawcy w trakcie trwania umów leasingu?

2) Czy Spółka prawidłowo ustaliła wartość początkową środków trwałych będących uprzednio przedmiotem leasingu?

3) Czy Spółka ma prawo do zastosowania przyjętych indywidualnych stawek amortyzacyjnych?

Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 4.05.2006 r. (data wpływu do urzędu 5.05.2006 r.), bez znaku, w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług drukarskich. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka zawarła w 2000 r. trzy umowy leasingu operacyjnego na dostawę urządzeń poligraficznych.

1. Umowa leasingu z dnia 8.06.2000 r. zawarta na czas określony 86 miesięcy, której przedmiotem była maszyna Kolbus, odbiór nastąpił 16.01.2001 r.

2. Umowa leasingu z dnia 24.03.2000 r. zawarta na czas określony 96 miesięcy, której przedmiotem była maszyna Sunday, odbiór nastąpił 27.06.2001 r.

3. Umowa leasingu z dnia 28.04.2000 r. zawarta na czas określony 96 miesięcy, której przedmiotem była maszyna Speedmaster, odbiór nastąpił 23.10.2000 r.

Do dnia 31.12.2001 r. Spółka traktowała powyższe umowy leasingu, zarówno w ewidencji księgowej, jak również podatkowo, jako leasing operacyjny odliczając podatek VAT naliczony z bieżących faktur, natomiast do kosztów uzyskania przychodów zaliczając kwotę netto wynagrodzenia leasingodawcy objętą otrzymanymi fakturami.

Od 1.01.2002 r., w związku ze zmianą ustawy o rachunkowości, Spółka zakwalifikowała w/w umowy leasingu dla celów księgowych jako leasing finansowy wprowadzając użytkowane urządzenia do ewidencji środków trwałych i dokonując ich amortyzacji wg stawki amortyzacyjnej 10%. Amortyzacja tych środków trwałych nie stanowiła kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych. Podatkowo, w dalszym ciągu leasing był kwalifikowany jako leasing operacyjny.

W 2006 r. wejście Spółki do grupy kapitałowej RR D. (wskutek zmiany inwestora strategicznego Spółki) wymogło zmianę polityki Spółki w zakresie finansowania maszyn i urządzeń służących do prowadzenia działalności. Polityka prowadzona przez grupę kapitałową RR Donnelley w tym zakresie zakłada, że podmioty należące do grupy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie usług drukarskich w oparciu o własne, a nie leasingowane maszyny i urządzenia. W konsekwencji, w dniu 21.03.2006 r. Spółka zawarła porozumienie z leasingodawcą, na mocy którego rozwiązano umowy leasingu i postanowiono, że Spółka zakupi przedmioty leasingu. Równocześnie w dniu 21.03.2006 r. Spółka zawarła trzy umowy, na mocy których zakupiła urządzenia. W dniu 31.03.2006 r. Spółka otrzymała 3 faktury dotyczące zakupionych maszyn wystawione przez lasingodawcę oraz 6 faktur obejmujących opłaty manipulacyjne związane z zakupem urządzeń.

Po nabyciu urządzeń Spółka:

- wyksięgowała z ewidencji księgowej w dniu 31.03.2006 r. obce środki trwałe użytkowane na podstawie umów leasingu,

- wprowadziła do ewidencji księgowej w dniu 31.03.2006 r. środki trwałe własne przyjmując jako wartość początkową kwoty netto z faktur zakupu oraz stawki amortyzacyjne w wysokości: Kolbus - 18,46%, Sunday 17,14%, Speedmaster 19,35%, tj. traktując je jako środki trwałe używane,

- potrąciła podatek VAT naliczony w związku z zakupem w/w urządzeń w miesiącu otrzymania faktur od leasingodawcy.

Jako wartość początkową dla celów amortyzacji podatkowej urządzeń będących uprzednio przedmiotem umów leasingu Spółka przyjęła kwoty netto z faktur zakupu przyjmując do ich amortyzacji w/w stawki amortyzacyjne.

1) Czy po rozwiązaniu umów leasingu Spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów Spółki o kwotę opłat płaconych na rzecz leasingodawcy w trakcie trwania umów leasingu?

2) Czy Spółka prawidłowo ustaliła wartość początkową środków trwałych będących uprzednio przedmiotem leasingu?

3) Czy Spółka ma prawo do stosowania przyjętych indywidualnych stawek amortyzacyjnych?

Ad. 1) Spółka uważa, że po rozwiązaniu umów leasingu nie ma obowiązku skorygowania kosztów uzyskania przychodów o wydatki stanowiące wynagrodzenie leasingodawcy z tytułu umów leasingu.

Ad. 2) Spółka stoi na stanowisku, że prawidłowo ustaliła wartość początkową środków trwałych będących uprzednio przedmiotem umów leasingu, w wysokości ceny nabycia tych środków trwałych pomniejszonej o podatek VAT.

Ad. 3) Spółka jest zdania, że ma prawo do stosowania przyjętych indywidualnych stawek amortyzacyjnych w stosunku do środków trwałych będących uprzednio przedmiotem umów leasingu, ponieważ są to używane środki trwałe po raz pierwszy wprowadzone przez Spółkę do ewidencji.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz pytań podatnika Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza co następuje:

Ad. 1) W myśl art. 4 ustawy z dnia 6.09.2001 r. o zmianie ustaw: o podatku dochodowym od osób fizycznych, o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 106, poz. 1150) do umów najmu lub dzierżawy rzeczy lub praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze zawartych przed dniem 1 października 2001 r. stosuje się odpowiednio przepisy ustaw wymienionych w art. 1 (tj. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) albo w art. 2 (tj. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 października 2001 r.

Jak wynika z wniosku, Spółka zawarła umowy leasingu w 2000 r. W stanie prawnym wówczas obowiązującym opodatkowanie stron umowy leasingu regulowało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 06.04.1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów (Dz. U. Nr 28, poz. 129).

Zgodnie z § 2 ust. 2 tego rozporządzenia do składników majątku wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza się rzeczy albo prawa majątkowe stanowiące przedmiot umowy szczególnej, gdy umowa ta spełnia chociaż jeden z warunków:

1. została zawarta na czas nieoznaczony,

2. została zawarta na czas oznaczony, lecz nie zawiera prawa do nabycia rzeczy albo praw majątkowych przez najemcę lub dzierżawcę, albo to prawo zawiera z możliwością jego wypowiedzenia,

3. została zawarta na czas oznaczony, zawiera prawo do nabycia rzeczy albo praw majątkowych przez najemcę lub dzierżawcę bez możliwości jego wypowiedzenia, a ponadto:

a) podstawowy okres umowy, której przedmiotem są prawa majątkowe, rzeczy ruchome lub nieruchomości, z wyjątkiem gruntów, wynosi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, a suma opłat (rat) określona w podstawowym okresie umowy jest niższa od wartości netto tych rzeczy i praw,

b) suma opłat (rat) w podstawowym okresie umowy, której przedmiotem są grunty, jest niższa od wartości rynkowej gruntu z dnia zawarcia umowy.

Jeżeli umowy leasingowe zawarte przez Spółkę spełniają warunki określone w § 2 ust. 2 cyt. rozporządzenia to kwoty poniesionych rat leasingowych można będzie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1, Spółka zaliczała zapłacone raty leasingowe do kosztów uzyskania przychodów. Urządzenia poligraficzne wykorzystywane były przez Spółkę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, tym samym miały związek z uzyskiwanymi przychodami.

Mając na uwadze powyższe, raty leasingowe płacone w trakcie trwania umowy leasingu podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, także w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy z leasingodawcą. Nie należy więc dokonywać korekt w tym zakresie.

Ad. 2) Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka nabyła na podstawie umowy kupna - sprzedaży będące wcześniej przedmiotem umowy leasingu urządzenia poligraficzne.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszona o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 16g ust. 3).

Mając na uwadze powyższe, wartość początkową, nabytych w wyniku rozwiązania umowy leasingu środków trwałych, stanowi wartość netto urządzeń wykazana na fakturach zakupu wystawionych przez leasingodawcę powiększona o opłaty manipulacyjne związane z ich zakupem, ale bez podatku VAT.

Ad. 3) W myśl art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji. Zgodnie z art. 16j ust. 1 podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika. Przepis ten określa również minimalny okres amortyzacji uzależniając go od rodzaju i wartości środka trwałego. Za używane uznaje się takie środki trwałe, co do których podatnik udowodni, że przed nabyciem były one wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy (art. 16j ust. 2).

Tak więc spełnienie łącznie dwóch warunków, a mianowicie: wprowadzenie środka trwałego do ewidencji podatnika po raz pierwszy, oraz wykorzystywanie go przez określony przepisem okres, pozwala podatnikowi na zastosowanie indywidualnych stawek amortyzacyjnych.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę nabyte w wyniku rozwiązania umowy leasingu urządzenia spełniają powyższe warunki, wobec tego Spółka może stosować do ich amortyzacji indywidualne stawki amortyzacyjne.