PT8.8101.354.2015TKE - Obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej świadczonych usług medycznych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 6 lutego 2015 r. nr IBPP3/443-1357/14/KG, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dla Centrum. Oddział w K. NIP:.., na wniosek z dnia 13 listopada 2014 r. (data wpływu 14 listopada 2014 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy-jest nieprawidłowe.

W dniu 14 listopada 2014 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Centrum. (Wnioskodawca) ewidencjonuje sprzedaż wystawiając w systemie komputerowym faktury sprzedaży do wszystkich transakcji sprzedaży. Polega to na tym, że Wnioskodawca prowadzi Rejestr Sprzedaży w systemie komputerowym wszystkich usług, zarówno medycznych jak i niemedycznych.

Faktury wystawiane są we wszystkich miejscach gdzie ma miejsce dostawa towarów i usług, tj. w:

Wszystkie ww. jednostki organizacyjne Instytutu znajdują się w różnych miejscach Instytutu, tym samym pacjent robiąc sobie przykładowo badania w Zakładzie Analityki i Biochemii Klinicznej od razu na miejscu ma wystawianą fakturę za wykonane badania. To samo dotyczy wszystkich pozostałych ww. jednostek organizacyjnych Instytutu.

Nadmienić trzeba, że zdecydowaną większość sprzedaży towarów i usług stanowią w Instytucie usługi medyczne fakturowane do Narodowego Funduszu Zdrowia i są to usługi zwolnione z podatku od towarów i usług. Pozostała sprzedaż, w tym sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stanowi marginalną część przychodów Instytutu. Jednak w oparciu o zapis § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w tym roku podatkowym najprawdopodobniej Wnioskodawca przekroczy obrót na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie 20.000,00 zł.

Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących: § 3 ust. 1 pkt 1 oraz § 4 pkt 2 lit. f Wnioskodawca powinien rozpocząć ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wnioskodawca nadmienia, że za okres: styczeń - październik 2014 r. dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju zwolnione od podatku wyniosła: 61.639.007,00 zł, a dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju opodatkowane stawką 8% lub 23% wyniosło: 102.398,00 zł (dane z deklaracji VAT-7). Sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stanowi marginalną część ogólnej sprzedaży i w większości jest również zwolniona z podatku, gdyż dotyczy to usług medycznych zwolnionych z opodatkowania. Do wszystkich transakcji Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży, które są ewidencjonowane w Rejestrze Sprzedaży, a następnie w Rejestrze Finansowo-Księgowo-Kosztowym i wykazywane są do comiesięcznej deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w takiej sytuacji Wnioskodawca ma prowadzić ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jeżeli tak to od kiedy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien prowadzić ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, gdyż prowadzi pełną ewidencję wystawiając faktury sprzedaży do wszystkich transakcji.

W dniu 6 lutego 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając na podstawie przepisów § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną nr IBPP3/443-1357/14/KG, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w wydanej interpretacji przywołał następujące przepisy art. 106b ust. 1 i 2, art. 111 ust. 1 i 3a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382), § 3 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, § 4 pkt 2 lit. f, § 5 ust. 1 oraz § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544).

Organ wskazał, że art. 111 ust. 1 ustawy o VAT określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Zasadą jest dokumentowanie sprzedaży przez wystawianie faktur VAT. W przypadku natomiast, gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Z kolei przepisy ustawy o podatku VAT oraz przepisy aktów wykonawczych do tej ustawy nakazują podatnikom dokonującym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych prowadzić ewidencję tej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących.

Organ zwrócił uwagę, że kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

Organ stwierdził, że w przypadku gdy obrót realizowany przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych przekroczy w 2014 r. kwotę 20.000 zł, to - stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia z 2012 r. - po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym to przekroczenie obrotu nastąpi, straci moc zwolnienie podmiotowe określone w § 3 ust. 1 pkt 1.

Zdaniem Organu świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarza lub lekarza dentystę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, w sytuacji gdy świadczenia te wykonywane są przez podatnika lub podmioty zatrudniające osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje (lekarze i/lub lekarze dentyści), objęte jest bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Organ zaznaczył, że nie ma znaczenia forma organizacyjna prowadzonej przez podatnika działalności w ww. zakresie (osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej, czy osoba fizyczna), ani okoliczność czy podatnik prowadzący działalność jako osoba fizyczna sam posiada kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty, czy podmiot jedynie zatrudnia pracowników posiadających takie uprawnienia i oni takie czynności wykonują. Należy zaznaczyć zdaniem Oranu, że bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, że do wszystkich transakcji Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży. Jak wynika z powyższej analizy podstawowa ewidencja co do zasady przy sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jest dokonywana przy pomocy kasy rejestrującej.

Organ uznał, że w przypadku kontynuacji w 2015 r. świadczonych przez Wnioskodawcę usług medycznych, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. f rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, zgodnie z § 9 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r. świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r. W konsekwencji, Wnioskodawca od 1 marca 2015 r. jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących świadczonych usług medycznych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Organ stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2015 r. nr IBPP3/443-1357/14/KG, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach jest nieprawidłowa, w zakresie dokonanego przez Organ uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3. Natomiast stosownie do przepisu art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę (...).

Zasadą jest dokumentowanie sprzedaży przez wystawianie faktur VAT. W przypadku natomiast, gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Z kolei przepisy ustawy o podatku VAT oraz przepisy aktów wykonawczych do tej ustawy nakazują podatnikom dokonującym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych prowadzić ewidencję tej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, prawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2014 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1382), zwane dalej rozporządzeniem z 29 listopada 2012 r.

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 29 listopada 2012 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2012 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Ww. zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 tego rozporządzenia).

Natomiast od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., obowiązują w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1544), zwanego dalej rozporządzeniem z 4 listopada 2014 r.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Na podstawie § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się w przypadku podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 1 tego rozporządzenia).

Zgodnie z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się terminy rozpoczęcia ewidencjonowania określone w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. poz. 1382).

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanych rozporządzeń.

Z dniem 1 stycznia 2015 r. wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej objęte zostały usługi w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów (§ 4 pkt 2 lit. f rozporządzenia z 4 listopada 2014 r.).

Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, którzy po dniu 31 grudnia 2014 r. kontynuują świadczenie usług, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. c-j, świadczenie tych usług jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania do dnia 28 lutego 2015 r.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi medyczne fakturowane do Narodowego Funduszu Zdrowia i są to usługi zwolnione z podatku od towarów i usług. Pozostała sprzedaż, w tym sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej stanowi marginalną część przychodów Wnioskodawcy. W 2014 r. najprawdopodobniej Wnioskodawca przekroczy obrót na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w kwocie 20.000,00 zł. Do wszystkich transakcji Wnioskodawca wystawia faktury sprzedaży.

Mając na uwadze ww. przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy wskazać, że w przypadku, gdy obrót realizowany przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jak przewiduje Wnioskodawca w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przekroczy w 2014 r. kwotę 20.000 zł, to stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia z 29 listopada 2012 r., po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym to przekroczenie obrotu nastąpi, straci moc zwolnienie podmiotowe określone w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z 29 listopada 2012 r. Jeżeli zatem przekroczenie limitu obrotu nastąpi w listopadzie 2014 r., to stosownie do ww. przepisów Wnioskodawca będzie miał obowiązek ewidencjonować sprzedaż po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym przekroczono limit, tj. od dnia 1 lutego 2015 r., a jeśli przekroczenie limitu obrotu nastąpi w grudniu 2014 r. to wówczas Wnioskodawca zobowiązany będzie do ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej od dnia 1 marca 2015 r.

Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej z tytułu świadczonych usług, gdy kwota obrotu przekroczy 20 000 zł, także wówczas, jeśli przekroczenie limitu nie nastąpiło w 2014 r., a nastąpi w okresie obowiązywania rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. tj. do końca 2016 r. Wówczas znajdzie zastosowanie § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł.

Należy zaznaczyć, że wbrew argumentowi Wnioskodawcy zawartemu we własnym stanowisku, bez znaczenia pozostaje fakt, że do wszystkich transakcji Wnioskodawca wystawia faktury dokumentujące świadczenie usług. Podstawowa ewidencja, co do zasady, przy sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych dokonywana jest bowiem przy pomocy kasy rejestrującej.

Ponadto należy wyjaśnić, że obowiązek ewidencji usług w zakresie opieki medycznej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników ryczałtowych na podstawie § 4 pkt 2 lit. f rozporządzenia z 4 listopada 2014 r. dotyczy tylko podmiotów wskazanych w tym przepisie, tj. lekarzy i lekarzy dentystów. Tym samym w rozpatrywanej sytuacji nie będzie miał zastosowania § 9 rozporządzenia z 4 listopada 2014 r., dlatego też Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do ewidencji obrotu z tytułu świadczenia usług medycznych na podstawie tego przepisu od dnia 1 marca 2015 r., ponieważ nie zalicza się do grona podmiotów wymienionych w przepisie § 4 pkt 2 lit. f rozporządzenia. Pomimo, że Wnioskodawca wykonuje usługi opieki medycznej, to nie jest objęty ww. przepisem.

Błędnie zatem Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarza lub lekarza dentystę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub na rzecz rolników ryczałtowych, w sytuacji gdy świadczenia te wykonywane są przez podatnika lub podmioty zatrudniające osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje (lekarze i/lub lekarze dentyści), objęte jest bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz błędnie zaznaczył, że nie ma znaczenia forma organizacyjna prowadzonej przez podatnika działalności w ww. zakresie (osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, czy osoba fizyczna), ani okoliczność czy podatnik prowadzący działalność jako osoba fizyczna sam posiada kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty, czy podmiot jedynie zatrudnia pracowników posiadających takie uprawnienia i oni takie czynności wykonują.

Także Wnioskodawca przedstawiając opis zdarzenia przyszłego błędnie stwierdził, że: "Zgodnie z nowym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących: § 3 ust. 1 pkt 1 oraz § 4 pkt 2 lit. f Wnioskodawca powinien rozpocząć ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.".

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 6 lutego 2015 r. nr IBPP3/443-1357/14/KG, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: 1) wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; 2) oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; 3) określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; 4) w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.