PT8/033/7/93/12/WCX/14/RD-105919

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2008 r. Nr IP-PP2-443-1025/08-4/PW, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 24 czerwca 2008 r. (data wpływu 27 czerwca 2008 r.), uzupełniony w dniu 28 sierpnia 2008 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia samochodów osobowych przewożonych do Polski z terytorium państwa członkowskiego (Niemcy), a uprzednio zaimportowanych z terytorium kraju trzeciego (Szwajcaria) oraz sprzedaży w systemie VAT-marża zakupionych samochodów, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2008 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek z dnia 24 czerwca 2008 r., uzupełniony w dniu 28 sierpnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nabycia samochodów osobowych przewożonych do Polski z terytorium państwa członkowskiego (Niemcy), a uprzednio zaimportowanych z terytorium kraju trzeciego (Szwajcaria) oraz sprzedaży w systemie VAT-marża zakupionych samochodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na terytorium państw trzecich np. Szwajcarii. Samochody są odprawiane (clone) w innym państwie Unii Europejskiej niż Polska np. Niemcy. Podatek od importu płacony jest w innym państwie członkowskim. Samochody są zgłaszane do odprawy celnej w innym państwie Wspólnoty niż Polska. Niemieckie organy celne stosują procedurę dopuszczenia do obrotu przy cleniu samochodu zakupionego przez Wnioskodawcę w Szwajcarii. Następnie samochód jest sprzedawany w prowadzonym przez Podatnika komisie na terytorium kraju w systemie VAT marża.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytania.

1. Czy opisana sytuacja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru. Jeśli tak, to w jaki sposób powinna zostać wypełniona informacja podsumowująca VAT-UE.

2. Czy jest zgodne z przepisami, aby samochody zakupione w przedstawionym stanie faktycznym sprzedawać w trybie VAT-marża.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana transakcja nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru.

Zgodnie z art. 9 uptu przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

2. Przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że:

3. Przepis ust. 1 stosuje się również, w przypadku gdy:

W ocenie Wnioskodawcy, z przedstawionego przepisu wynika, iż aby doszło do WNT, towar musi być nabyty na terytorium innego państwa Wspólnoty od podatnika VAT (określonego w art. 15 uptu) albo od podatnika podatku od wartości dodanej.

W sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę nie są spełnione przesłanki określone w art. 9 uptu, gdyż Wnioskodawca nie nabył samochodu w innym państwie członkowskim ani od podatnika podatku VAT, ani od podatnika podatku od wartości dodanej. Samochody w ogóle nie są nabywane na terytorium Wspólnoty, zatem w przedstawionym stanie faktycznym nie zostaje dokonane WNT opisane w art. 9 uptu.

Drugi przypadek WNT wskazany został w art. 11 uptu. W myśl powyższego przepisu przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, również powyższy przepis nie stanowi podstawy do rozliczenia WNT z tytułu samochodów nabytych w państwie trzecim i odprawionych w innym państwie Wspólnoty. Przepis ten dotyczy przede wszystkim podatników podatku od wartości dodanej, czyli podmiotów będących podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym państwie Wspólnoty, analogicznie do krajowych podatników zdefiniowanych w art. 15 uptu. Tymczasem Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem w żadnym innym państwie Wspólnoty niż Polska. Nie ma żadnego innego nr NIP niż nadany przez krajowy urząd skarbowy. To, że zaimportowany towar został odprawiony w innym państwie Wspólnoty nie oznacza, iż nagle prowadzi w tym państwie przedsiębiorstwo, w ramach którego dokonał importu. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie dokonuje przesunięcia towaru, o którym mowa w art. 11 uptu, ponieważ w żadnym innym państwie nie posiada przedsiębiorstwa i nie jest z tego tytułu podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Sama treść deklaracji podsumowującej wskazuje, iż w przypadku Strony nie występuje WNT. W deklaracji tej trzeba wskazać nr kodu kraju i numer NIP kontrahenta, od którego dokonano nabycia. Ponieważ Wnioskodawca nie dokonał nabycia towaru z innego kraju ani nie dokonuje przesunięcia w ramach prowadzonego w innym kraju Wspólnoty przedsiębiorstwa to nie mógłby nawet wypełnić informacji podsumowującej. Niektóre indywidualne interpretacje organów podatkowych wskazują, iż podatnicy krajowi, którzy dokonują odprawy towarów w innych państwach Wspólnoty powinni rozliczać WNT (np. IBPP2/443-181/07/ASz/KAN-1326/10/KAN-3380/12/07). Jednak przedstawione interpretacje dotyczą odmiennego stanu faktycznego. Podatnik krajowy nie dokonuje odprawy celnej, odprawy dokonuje pośrednik fiskalny. Stąd podatnik może korzystać z jego nr NIP nadanego w innym państwie Wspólnoty. W sytuacji opisanej we wniosku nie ma żadnego pośrednika fiskalnego, który jest podatnikiem w innym państwie Wspólnoty. Wnioskodawca sam dokonuje odprawy towaru, płaci należności związane z importem i przywozi samochody do kraju. Ponadto Wnioskodawca uważa, że za brakiem obowiązku rozliczania WNT przemawia fakt, iż za każdym razem kiedy Wnioskodawca dokonał przywozu samochodu, występował do właściwego urzędu skarbowego z wnioskiem VAT-24. W odpowiedzi otrzymywał zaświadczenia VAT-25, w którym urząd potwierdzał, iż brak jest obowiązku zapłaty podatku VAT.

Przedstawione argumenty, zdaniem Wnioskodawcy, jednoznacznie wskazują, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczania podatku od WNT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Ponadto, w myśl art. 120 ust. 10 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Wszystkie wskazane w powyższych przepisach warunki zostały spełnione, aby samochody zostały sprzedane w drodze marży. Samochody są używane, ponadto tak jak przewiduje art. 120 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT nie zostały nabyte od podatnika, o którym mowa w art. 15 lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, z uwagi na ich zakup poza terytorium Wspólnoty. Ważne jest również, iż Wnioskodawca nie dokonał importu tych towarów w rozumieniu uptu. Importem jest bowiem, zgodnie z art. 2 pkt 7 uptu, przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Samochody zostały odprawione w innym państwie Wspólnoty stąd nie można mówić o ich imporcie na terytorium Polski. W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powołane przepisy dają mu możliwość opodatkowania samochodów na zasadzie VAT-marża.

W dniu 25 września 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną Nr IP-PP2-443-1025/08-4/PW, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

* w zakresie opodatkowania nabycia samochodów osobowych przewożonych do Polski z terytorium państwa członkowskiego (Niemcy), a uprzednio zaimportowanych z terytorium kraju trzeciego (Szwajcaria) - jest nieprawidłowe,

* w zakresie sprzedaży w systemie VAT-marża zakupionych samochodów - jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 4 i 7, art. 5 ust. 1, art. 9 ust. 1 i 2, art. 11 ust. 1, art. 36 ust. 1 i 2, art. 100 ust. 1 i 3, art. 120 ust. 4 i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do stanu faktycznego, pytania i stanowiska, przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

W uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż przemieszczenie do kraju (Polski) towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (w Niemczech) będzie wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ustawy i dokonuje przemieszczenia towaru z innego państwa Wspólnoty. Towar ten należy do niego, gdyż został uprzednio zaimportowany z kraju trzeciego (Szwajcarii). Ponadto towar ten służy Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych w kraju - jest elementem jego działalności gospodarczej - elementem prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. Nie jest w tym wypadku wymogiem, aby Wnioskodawca posiadał przedsiębiorstwo w innym państwie członkowskim, czy był tam zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Poza tym organ podatkowy wskazał, że podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów musi tę transakcję wykazać w składanej przez siebie informacji podsumowującej VAT-UE. A zatem zarówno po stronie dostawcy, jak i nabywcy podaje swój numer identyfikacji podatkowej oraz kod kraju, w którym zarejestrowany jest jako podatnik VAT-UE. W sytuacji będącej przedmiotem interpretacji będzie to przedrostek PL (o ile Wnioskodawca jest podatnikiem VAT-UE w Polsce) oraz nadany mu w kraju numer identyfikacji podatkowej.

W tym zakresie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Organ podatkowy wskazał następnie, że rozpatrując możliwość zastosowania przez Wnioskodawcę systemu VAT-marża przy sprzedaży przedmiotowych towarów używanych (samochodów) pamiętać należy, że zostały one pierwotnie nabyte w państwie trzecim. W tym przypadku, w opinii organu podatkowego, Wnioskodawca nie będzie dostawcą tego towaru (samochodu) - inaczej niż w przypadku wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów - dostawcą będzie podmiot spoza Wspólnoty. Dlatego też, mając na uwadze powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo sprzedawać towary używane (samochody), które nabył uprzednio w kraju trzecim, w systemie VAT-marża.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 25 września 2008 r. Nr IP-PP2-443-1025/08-4/PW, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej również: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Artykuł 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W stanie faktycznym opisanym przez Wnioskodawcę doszło do sytuacji, która w konsekwencji stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jeżeli bowiem towar został zaimportowany z kraju trzeciego (np. Szwajcarii) do kraju członkowskiego (np. Niemiec), gdzie została dokonana odprawa celna i płacony jest podatek od importu jak opisuje Wnioskodawca, a dopiero w następnej kolejności został przywieziony do Polski, wówczas miejscem importu jest kraj członkowski np. Niemcy. Przemieszczenie towaru z kraju członkowskiego np. Niemiec do Polski będzie stanowić natomiast wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w ramach Wspólnoty.

W ramach takiej transakcji powstaje VAT należny w Polsce z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Nie znajduje uzasadnienia stanowisko Wnioskodawcy, że przepisy zawarte w art. 11 ust. 1 nie miały zastosowania do transakcji opisanej w stanie faktycznym. Wnioskodawca dokonuje bowiem, działając jako podatnik, przemieszczenia towaru z innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Towar ten należy do niego, gdyż został uprzednio zaimportowany z kraju trzeciego (np. Szwajcarii). Ponadto towar ten służy Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych w kraju - jest elementem jego działalności gospodarczej - elementem prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa. Należy wskazać, że podatnik podatku od towarów i usług dokonując tej czynności, z punktu widzenia art. 11 ust. 1 ww. ustawy jest traktowany na równi z podatnikiem podatku od wartości dodanej, o którym mowa w tym przepisie.

W kwestii informacji podsumowującej VAT-UE należy wskazać, że stosownie do treści art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy podatku od towarów i usług, zarejestrowani jako podatnicy VAT-UE oraz osoby prawne niebędące podatnikami, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13 - są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:

Wzór ww. informacji podsumowującej został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 13 października 2005 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów (Dz. U. Nr 201, poz. 1665). Stosownie do art. 100 ust. 3 ww. ustawy, informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności następujące dane:

Jak wynika z powyższych przepisów, podatnicy VAT mają obowiązek informować urząd skarbowy o dokonanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych. Obowiązek ten mają także podatnicy dokonujący wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów (zrównanego z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów), mimo, że są one szczególnym rodzajem transakcji wewnątrzwspólnotowych. Ich odmienność polega na tym, że w wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów występuje jeden podmiot. U podmiotu tego dochodzi do:

* #8722; wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w państwie członkowskim, z którego towary są przemieszczane, oraz

* wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w kraju.

Należy wskazać, że podatnik dokonując importu towaru na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, a następnie jego wewnątrzwspólnotowej dostawy z terytorium tego państwa na terytorium Polski dokonał czynności zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 138 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). W takiej sytuacji podatnik obowiązany jest złożyć informację o dokonanym nabyciu w informacji podsumowującej VAT-UE; w części dotyczącej informacji o wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów powinien podać unijny numer VAT wykorzystywany w państwie członkowskim dla celów dokonania przez niego wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, czyli w tym przypadku Niemcy.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy, iż opisana transakcja nie jest wewnątwspólnotowym nabyciem towaru, jak również w zakresie braku możliwości wypełnienia informacji podsumowującej, Minister Finansów uznał za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez towary używane, o których mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, rozumie się - stosownie do art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy - ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00).

Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 10 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca dokonuje zakupu samochodów używanych na terytorium państw trzecich np. Szwajcarii. Samochody są odprawiane (clone) w innym państwie Unii Europejskiej niż Polska np. Niemcy. Podatek od importu płacony jest w innym państwie członkowskim. Samochody są zgłaszane do odprawy celnej w innym państwie Wspólnoty niż Polska. Niemieckie organy celne stosują procedurę dopuszczenia do obrotu przy cleniu samochodu zakupionego przez Wnioskodawcę w Szwajcarii.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca dokonując importu towaru na terytorium danego państwa członkowskiego Wspólnoty (np. Niemcy), a następnie przemieszczając towar na terytorium innego państwa członkowskiego (Polska) działał jako podatnik dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium państwa, w którym dokonano odprawy celnej. Przemieszczenie z Niemiec do Polski towaru uprzednio zaimportowanego z kraju trzeciego (np. Szwajcarii) i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (np. Niemcy) służącego działalności gospodarczej podatnika, stanowi zaś wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i podlega - zgodnie z ww. przepisami ustawy o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż w powyższym przypadku nie są spełnione warunki, dotyczące statusu podmiotu, od którego podatnik nabył odsprzedawany później towar, wymienione w wyżej cytowanym art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania przy odsprzedaży przedmiotowych samochodów szczególnej procedury opodatkowania marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo opodatkować samochody na zasadzie VAT marża, Minister Finansów uznał za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 25 września 2008 r. Nr IP-PP2-443-1025/08-4/PW, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.