PT8/033/324/1034/WCX/13/RD-125816

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2011 r. nr IPPP3/443-1068/10-2/LK, wydanej, w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 26 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odpowiedniego kursu waluty w imporcie usług, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku - jest prawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek z dnia 26 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania odpowiedniego kursu waluty w imporcie usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje zakupu usług tłumaczeń od kontrahentów zagranicznych, które na mocy art. 28b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowią import usług. Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje VAT-7 i zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy dla prawidłowego rozliczenia importu usług wystawiana jest jedna zbiorcza faktura wewnętrzna dokumentująca wszystkie czynności importu usług, dla których na podstawie art. 19 ust. 19a lub ust. 19b ustawy obowiązek podatkowy powstał w danym miesiącu rozliczeniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaki kurs należy zastosować dla przeliczenia wartości usług z waluty obcej na złote polskie przy ustalaniu podstawy opodatkowania przy imporcie usług, jeżeli przykładowo;

1. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 01.09.2010, usługa została wykonana 31.08.2010, zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15.09.2010, zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc sierpień wystawiono 7 września 2010 r.

2. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 01.08.2010, usługa została wykonana 31.08.2010 (faktura wstawiona z naruszeniem § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług), zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15.09.2010, zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc sierpień wystawiono 7 września 2010 r.

3. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 01.09.2010, usługa została wykonana 30.09.2010 (faktura wystawiona zgodnie z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług), zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15.10.2010, zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc wrzesień wystawiono 7 października 2010 r.

4. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 01.09.2010, usługa została wykonana 30.09.2010, zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15.09.2010, zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc wrzesień wystawiono 7 października 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Dla usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ich wykonania (art. 19a ustawy), a w przypadku gdy przed wykonaniem usługi usługobiorca zapłaci usługodawcy część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania zapłaty (art. 19b ustawy).

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy w imporcie usług, dla których miejsce świadczenia ustalane jest według zasady ogólnej zawartej w art. 28b (w miejscu siedziby usługobiorcy) nie zależy od daty wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, a jedynie od daty wykonania usługi lub od daty zapłaty - w zależności, który z tych terminów przypada wcześniej. W konsekwencji do określenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień zapłaty.

Wprawdzie w myśl art. 31a ust. 2 w przypadku, gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej, ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury; to przepis ten, zdaniem Spółki, nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, a odnosi się do faktur wystawianych przez polskiego podatnika innych niż faktury wewnętrzne.

Tak więc, nawet jeśli zgodnie z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług; kontrahent zagraniczny wystawi fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, ale nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem tego obowiązku, do przeliczenia - w opinii Wnioskodawcy - kwot wynikających z tej faktury nie należy przyjmować kursu z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia.

Mając na uwadze brzmienie art. 31a ust. 2 Wnioskodawca stwierdził, iż zastosowanie kursu walut właściwego do określenia podstawy opodatkowania nie zależy także od daty wystawienia faktury wewnętrznej dokumentującej import usług.

A zatem analizując przypadki wyszczególnione w pytaniu, dla określenia podstawy opodatkowania Wnioskodawca przyjął, iż:

Ad. 1 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi, czyli kurs z dnia 30 sierpnia 2010 r.

Ad. 2 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi, czyli kurs z dnia 30 sierpnia 2010 r.

Ad. 3 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi, czyli kurs z dnia 29 września 2010 r.

Ad. 4 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień zapłaty, czyli kurs z dnia 14 września 2010 r.

W dniu 25 stycznia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr IPPP3/443-1068/10-2/LK, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 19 ust. 11, 19, 19a oraz 19b, art. 28b, art. 31a ust. 1 i 2, art. 106 ust. 1 i 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), § 9 ust. 1 i § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337, z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Na podstawie powołanych przepisów prawa oraz przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że należy zgodzić się z Wnioskodawcą, iż obowiązek podatkowy z tytułu importu usług, co do zasady powstaje w dacie wykonania usługi, bądź jak wskazuje Wnioskodawca w dacie zapłaty za tę usługę. Jednakże wbrew temu, co twierdzi Wnioskodawca, do określenia podstawy opodatkowania z tytułu importu usług, przepis art. 31a ust. 2 ustawy będzie miał zastosowanie zarówno do przeliczania kwot z faktur wystawianych przez kontrahentów polskich jak i zagranicznych. Organ podatkowy zauważył, iż przepis ten jasno wskazuje, że do przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej na złote stosuje się kurs średni danej waluty ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury, w sytuacji gdy faktura zostanie wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego w terminie zgodnym z § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia. W artykule tym nie zostało wskazane, iż faktura winna być wystawiona przez polskiego podatnika. Zatem, w opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nie można uznać, iż przepis ten nie znajdzie zastosowania w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę z tego względu, że faktura wystawiona jest przez zagranicznego kontrahenta.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w przypadku nr 1, 2 i 4 Dyrektor Izby Skarbowej uznał, iż Wnioskodawca prawidłowo wskazał, że określając podstawę opodatkowania do przeliczenia kwoty waluty obcej na złote należy przyjąć datę kursu średniego danej waluty na dzień poprzedzający dzień wykonania usługi jednakże swoje stanowisko Wnioskodawca wywiódł z błędnej, zdaniem organu podatkowego, interpretacji przepisu. Bowiem Wnioskodawca uważa, iż kurs waluty w opisanym stanie faktycznym ustala się tylko i wyłącznie w zależności od wykonania usługi albo zapłaty za tę usługę, a data wystawienia faktury nie powinna być brana pod uwagę przy ustalaniu tego kursu.

Odnosząc się do przypadku nr 1 organ podatkowy stwierdził, że ponieważ zapłata za usługę nastąpiła po dniu wykonania tej usługi obowiązek podatkowy w przedstawionej sytuacji powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy z dniem wykonania usługi, tj. 31 sierpnia 2010 r. W myśl powołanego wcześniej przepisu § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego oraz nie wcześniej niż 30. dnia przed jego powstaniem. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważył zatem, iż faktura została wystawiona dzień po powstaniu obowiązku podatkowego, a więc z uchybieniem ww. paragrafu rozporządzenia. W związku z tym przeliczenia kwot należy dokonać wg kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

Analizując okoliczność przedstawioną przez Wnioskodawcę w przykładzie nr 2 organ podatkowy zauważył, że ponieważ zapłata nastąpiła po dniu wykonania tej usługi obowiązek podatkowy w przedstawionej sytuacji powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy z dniem wykonania usługi, tj. 31 sierpnia 2010 r. Z uwagi na fakt, iż faktura została wystawiona przed powstaniem obowiązku podatkowego jednak z uchybieniem terminu, o którym mowa w § 11 ust. 1 i 2 cyt. rozporządzenia, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, do przeliczenia kwot kursu waluty obcej na złote polskie należy zastosować kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do przypadku nr 4 organ podatkowy uznał, że ponieważ zapłaty za usługę dokonano przed wykonaniem tej usługi, w opinii ww. organu podatkowego, zastosowanie znajdzie przepis art. 19 ust. 19b ustawy w związku z ust. 11 tego artykułu. Obowiązek podatkowy powstaje zatem z chwilą zapłaty za wykonaną usługę. Z tego względu, iż § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia nie odwołuje do art. 19 ust. 19b ustawy zastosowanie znajdzie przepis § 10 ust. 1 wyżej cyt. rozporządzenia, zgodnie z którym jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy. Zdaniem organu podatkowego z powyższego wynika, że przepisy zarówno ustawy jak i rozporządzenia nie przewidują w tym przypadku możliwości wystawienia faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego. W związku z tym do przeliczenia kwoty kursu waluty obcej na złote polskie należy zastosować kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy.

Mimo tego, iż daty kursów waluty obcej wskazane przez Wnioskodawcę w ww. przypadkach są tożsame z datami ustalonymi przez organ podatkowy wydający interpretację indywidualną, organ podatkowy wskazał, że na poprawność ustalenia tych dat wpływ miały daty wystawienia faktur przez kontrahenta zagranicznego.

Odnosząc się do daty średniego kursu waluty obcej zastosowanej przez Wnioskodawcę do przeliczenia na złote polskie kwot wskazanych na fakturze wystawionej przez kontrahenta zagranicznego w przykładzie nr 3 Dyrektor ww. Izby Skarbowej stwierdził, iż data ta jest nieprawidłowa. W przypadku tym zapłata za usługę nastąpiła po jej wykonaniu, a zatem - w opinii organu podatkowego - obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy z dniem wykonania usługi, tj. z dniem 30 września 2010 r. W związku z tym, w opinii Dyrektora Izby Skarbowej, zastosowanie w sprawie znajdzie § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia odnoszący się do terminu wystawienia faktury, zgodnie z którym fakturę można wystawić nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego oraz nie wcześniej niż 30. dnia przed jego powstaniem. W przedstawionej sytuacji obowiązek powstał w dniu 30 września 2010 r., tj. w dniu wykonania usługi, a faktura została wystawiona w dniu 1 września 2010 r. co wskazuje na zachowanie terminu określonego w wyżej wymienionym § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia. Zdaniem organu podatkowego powyższe powoduje, że Wnioskodawca winien dokonać przeliczenia kwot w walucie obcej na złote zgodnie z art. 31a ust. 2 według kursu średniego ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, tj. na dzień 31 sierpnia 2010 r., a nie jak wskazał Wnioskodawca na dzień 29 września 2010 r. Mimo, że Wnioskodawca w przypadkach opisanych we wniosku pod nr 1, 2 i 4 prawidłowo wskazał daty kursu średniego waluty obcej stosowanych do określenia podstawy opodatkowania z tyt. importu usług, to jednak stanowisko Wnioskodawcy, że przepis art. 31a ust. 2 ustawy nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2011 r. nr IPPP3/443-1068/10-2/LK, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że kluczowym kryterium dla przyjęcia właściwego kursu waluty jest moment powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Z przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dokonuje zakupu usług tłumaczeń od kontrahentów zagranicznych, które na mocy art. 28b ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowią import usług. Wnioskodawca składa miesięczne deklaracje VAT-7 i zgodnie z art. 106 ust. 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług dla prawidłowego rozliczenia importu usług wystawiana jest jedna zbiorcza faktura wewnętrzna dokumentująca wszystkie czynności importu usług, dla których na podstawie art. 19 ust. 19a lub 19b ustawy obowiązek podatkowy powstał w danym miesiącu rozliczeniowym.

Minister Finansów wskazuje, że w przypadku importu usług obowiązek podatkowy należy ustalić zgodnie z art. 19 ust. 19 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Stosownie do art. 19 ust. 19a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym, że:

Zgodnie zaś z art. 19 ust. 19b ustawy, do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

W myśl natomiast art. 19 ust. 11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b ww. ustawy o podatku od towarów i usług (czyli usług opodatkowanych w miejscu siedziby/miejsca zamieszkania podatnika - usługobiorcy) obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą wykonania usługi. Usługę należy uznać za wykonaną, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony rodzaj usługi z zastrzeżeniem przypadków wskazanych w art. 19 ust. 19a pkt 1 i 2.

W tym miejscu należy wskazać, że Minister Finansów podziela stanowisko Wnioskodawcy, że obowiązek podatkowy w imporcie usług, dla których miejsce świadczenia ustalane jest według zasady ogólnej zawartej w art. 28b nie zależy od daty wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego, a jedynie od daty wykonania usługi lub od daty zapłaty. Wnioskodawca słusznie wskazał, że przepis art. 31a ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, a odnosi się do faktur innych niż faktury wewnętrzne wystawianych przez polskiego podatnika. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, do określenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień zapłaty.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że przepis art. 31a ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie dotyczy faktur wystawianych przez kontrahentów zagranicznych, a odnosi się do faktur innych niż faktury wewnętrzne wystawianych przez polskiego podatnika i w konsekwencji do określenia podstawy opodatkowania należy przyjąć kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi lub dzień zapłaty, Minister Finansów uznał za prawidłowe.

W związku z powyższymi ustaleniami, w opinii Ministra Finansów, w przedmiotowym przypadku przeliczenia kwot należy dokonać zgodnie z art. 31a ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - tj. wg kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

W stanie faktycznym Wnioskodawca przedstawił następujące przypadki:

1. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 1 września 2010 r., usługa została wykonana 31 sierpnia 2010 r., zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15 września 2010 r., zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc sierpień wystawiono 7 września 2010 r.

2. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 1 sierpnia 2010 r., usługa została wykonana 31 sierpnia 2010 r. (faktura wstawiona z naruszeniem § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług), zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15 września 2010 r., zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc sierpień wystawiono 7 września 2010 r.

3. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 1 września 2010 r., usługa została wykonana 30 września 2010 r. (faktura wystawiona zgodnie z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług), zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15 października 2010 r., zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc wrzesień wystawiono 7 października 2010 r.

4. Faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 1 września 2010 r., usługa została wykonana 30 września 2010 r., zapłata za usługę nastąpiła w dniu 15 września 2010 r., zbiorczą fakturę wewnętrzną za miesiąc wrzesień wystawiono 7 października 2010 r.

Analizując wyszczególnione w pytaniu przypadki, zdaniem Wnioskodawcy, dla określenia podstawy opodatkowania należy przyjąć:

Ad. 1 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi, czyli kurs z dnia 30 sierpnia 2010 r.

Ad. 2 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi, czyli kurs z dnia 30 sierpnia 2010 r.

Ad. 3 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wykonania usługi, czyli kurs z dnia 29 września 2010 r.

Ad. 4 - średni kurs ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień zapłaty, czyli kurs z dnia 14 września 2010 r.

Odnosząc się do powyższego Minister Finansów zajmuje następujące stanowisko.

W przypadku nr 1 usługa została wykonana w dniu 31 sierpnia 2010 r., faktura została wystawiona w dniu 1 września 2010 r., a zapłata nastąpiła w dniu 15 września 2010 r. Ponieważ zapłata za usługę nastąpiła po dniu wykonania tej usługi obowiązek podatkowy w przedstawionej sytuacji powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy z dniem wykonania usługi, tj. 31 sierpnia 2010 r. W związku z tym przeliczenia kwot należy dokonać wg kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. na dzień 30 sierpnia 2010 r.

W tym zakresie Minister Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W okoliczności przedstawionej przez Wnioskodawcę w przykładzie nr 2 faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 1 sierpnia 2010 r., usługa została wykonana w dniu 31 sierpnia 2010 r., a zapłaty dokonano w dniu 15 września 2010 r. Ponieważ zapłata nastąpiła po dniu wykonania tej usługi obowiązek podatkowy w przedstawionej sytuacji powstaje zgodnie z art. 19 ust. 19a ww. ustawy o podatku od towarów i usług z dniem wykonania usługi. tj. 31 sierpnia 2010 r. Zatem w tym przykładzie przeliczenia kwot należy dokonać wg kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. na dzień 30 sierpnia 2010 r.

W tym zakresie Minister Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W okoliczności przedstawionej w przykładzie nr 3 faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 1 września 2010 r., usługa została wykonana w dniu 30 września 2010 r., zapłata za wykonaną usługę nastąpiła w dniu 15 października 2010 r. Zauważyć należy, iż zapłata za usługę nastąpiła po jej wykonaniu, a zatem obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 19a ww. ustawy o podatku od towarów i usług z dniem wykonania usługi, tj. z dniem 30 września 2010 r. W związku z tym przeliczenia kwot należy dokonać wg kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. na dzień 29 września 2010 r.

W tym zakresie Minister Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W przypadku przedstawionym w przykładzie nr 4 faktura została wystawiona przez kontrahenta zagranicznego w dniu 1 września 2010 r., usługa została wykonana w dniu 30 września 2010 r., natomiast zapłata za tę usługę nastąpiła w dniu 15 września 2010 r. Ponieważ zapłaty za usługę dokonano przed wykonaniem tej usługi zastosowanie znajdzie przepis art. 19 ust. 19b ww. ustawy o podatku od towarów i usług w związku z ust. 11 tego artykułu oraz w związku z art. 19 ust. 19a ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Obowiązek podatkowy powstaje zatem z chwilą zapłaty za wykonaną usługę. W tym zatem przykładzie przeliczenia kwot należy dokonać wg kursu ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. na dzień 14 września 2010 r.

W tym zakresie Minister Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 25 stycznia 2011 r. nr IPPP3/443-1068/10-2/LK, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.