PT8/033/3/MQR/11/PT-273 - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. nr ILPP2/443-720/09-2/EN, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, uznającej za prawidłowe stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu 4 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest:

* prawidłowe w zakresie dotyczącym zastosowania do oceny skutków podatkowych transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r.,

* nieprawidłowe w zakresie braku istnienia podstaw do opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP).

W dniu 4 czerwca 2009 r. Spółka złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji pojazdów użytkowych oraz komponentów do tych pojazdów.

Produkcja komponentów do pojazdów użytkowych stanowi uzupełniającą działalność gospodarczą Spółki, prowadzoną przy pomocy wyodrębnionej jednostki produkcyjnej zajmującej się produkcją kabli, która to działalność stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP). Jednostka ta nie stanowi zakładu samodzielnie sporządzającego bilans, a Spółka nie prowadzi dla jej potrzeb oddzielnych ksiąg rachunkowych.

Z uwagi na rosnącą konkurencję, Spółka zamierza ograniczyć swoją działalność na rynku motoryzacyjnym wyłącznie do podstawowego jej zakresu. W celu realizacji powyższych założeń, dnia 8 października 2008 r. Spółka podpisała z P. Sp. z o.o. umowę nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zgodnie z postanowieniem pkt 5.1. Umowy, jej wykonanie, tj. przeniesienie na nabywcę wszystkich składników majątkowych stanowiących ZCP nastąpiło dnia 31 grudnia 2008 r.

Do dnia 1 grudnia 2008 r. nabywca nie dokonał na rzecz Spółki żadnej płatności na poczet ceny nabywanego ZCP.

Zgodnie z treścią zawartej umowy, w skład ZCP wchodzą składniki materialne i niematerialne, np.: maszyny, materiały, produkty gotowe, zobowiązania związane z działalnością ZCP, licencje i pozwolenia, własność intelektualna i prawa autorskie, fundusz socjalny, rezerwy na odprawy, dokumentacja związana z prowadzeniem działalności w postaci produkcji kabli, baza klientów, listy i katalogi sprzedaży, materiały reklamowe, specyfikacje produktów, korespondencja, dokumentacja pracownicza, pięcioletni kontrakt na dostawę komponentów, itp. Wraz z przejęciem ZCP zostanie również przejęta grupa około 1.000 pracowników wraz z dokumentacją pracowniczą, a nabywca (P. Sp. z o.o.) przejął wszystkie zobowiązania dotychczasowego pracodawcy zgodnie z art. 231 Kodeksu pracy.

Równolegle obok Umowy, zawarte zostały umowy najmu i dzierżawy pewnych składników dotychczasowego majątku ZCP. Umowy te przewidują przeniesienie ich przedmiotu na P. Sp. z o.o. po zakończeniu okresu na jaki zostały one zawarte (wynagrodzenie z tego tytułu nie zostało jeszcze określone).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny skutków podatkowych przedmiotowej transakcji, właściwy jest przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym na dzień wykonania Umowy, tj. przeniesienia na nabywcę wszystkich składników majątkowych ZCP.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. transakcja taka nie podlega opodatkowaniu VAT jako transakcja mająca za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Prawidłowość powyższej interpretacji potwierdzają, w ocenie Wnioskodawcy, wskazane poniżej argumenty.

W dniu 1 grudnia 2008 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o VAT, zgodnie z którą opodatkowaniu VAT nie podlegają transakcje sprzedaży mające za przedmiot zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z uwagi na fakt, że pomiędzy zawarciem umowy sprzedaży ZCP (8 października 2008 r.), a jej wykonaniem (31 grudnia 2008 r.) zmianie uległ stan prawny, konieczne jest określenie, czy dla oceny skutków tej transakcji w zakresie podatku VAT zastosowanie mają przepisy obowiązujące przed, czy też po wejściu w życie nowelizacji ustawy o VAT z dnia 7 listopada 2008 r.

W opinii Wnioskodawcy, zgodnie z jednolitą linią orzecznictwa, skutki podatkowe transakcji należy oceniać zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie zaistnienia zdarzeń powodujących powstanie obowiązków i uprawnień w zakresie prawa podatkowego. W przypadku VAT takim zdarzeniem jest moment powstania obowiązku podatkowego. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w wyroku NSA w Warszawie z dnia 18 marca 2003 r. sygn. akt III SA 2152/01. Zgodnie z poglądem wyrażonym w tym wyroku, "określone w zeznaniu skutki zdarzeń podatkowo-twórczych są również ustalane według stanu prawnego z dnia wystąpienia zdarzeń powodujących powstanie obowiązku podatkowego".

W świetle przepisu art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury, nie później niż w siódmym dniu od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi podatnik otrzymał zaliczkę, to obowiązek podatkowy w stosunku do kwoty zaliczki powstaje w dniu jej otrzymania (art. 19 ust. 11 ustawy o VAT).

Zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w załączniku do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, czynność podpisania umowy w dniu 8 października 2008 r. nie spowodowała faktycznego przejścia na nabywcę własności składników ZCP. W tym dniu nie doszło również do ich faktycznego wydania kupującemu. Do dnia 1 grudnia 2008 r. Spółka nie otrzymała od nabywcy żadnej płatności na poczet ceny ZCP.

W powyższym stanie faktycznym, do dnia 1 grudnia 2008 r. nie zaistniało żadne zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego w VAT w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP). Fakt zawarcia umowy przed 1 grudnia 2008 r. nie wyznacza natomiast powstania obowiązku podatkowego.

Powyższe stanowisko jest również, zdaniem Wnioskodawcy, zgodne ze stanowiskiem NSA wyrażonym w wyroku z dnia 14 grudnia 2006 r. sygn. akt I FSK 370/06, w świetle którego "obowiązek podatkowy w podatku VAT nie jest związany z momentem zawarcia cywilnoprawnej umowy, lecz z momentem wydania towaru lub wykonania usługi i tylko wyjątkowo z momentem zapłaty, zależnie od tego co nastąpi wcześniej, chyba że pobrano zaliczkę w wysokości co najmniej połowy ceny".

W związku z tym, że do 1 grudnia 2008 r. nie zaistniało żadne zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego w VAT, do oceny skutków podatkowych sprzedaży ZCP zastosowanie mają przepisy ustawy o VAT obowiązujące od 1 grudnia 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r., opodatkowaniu VAT nie podlega zbycie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Za zorganizowaną część przedsiębiorstwa uznaje się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

W przypadku przedmiotowej transakcji na jej przedmiot składa się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony zespół składników majątkowych, w tym m.in.: maszyny, materiały, produkty gotowe, zobowiązania związane z działalnością ZCP, licencje i pozwolenia, własność intelektualna i prawa autorskie, fundusz socjalny, rezerwy na odprawy, baza klientów, listy i katalogi sprzedaży, dokumentacja związana z prowadzeniem działalności w postaci produkcji kabli, specyfikacje produktów, korespondencja, dokumentacja pracownicza, pięcioletni kontrakt na dostawę komponentów itp. Ponadto, w ramach ZCP przechodzą dotychczasowi pracownicy.

Powyższy zespół składników majątkowych przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i stanowi przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania polegające na produkcji kabla.

Bez wpływu na możliwość uznania danego zespołu majątkowego za zorganizowaną część przedsiębiorstwa dla potrzeb VAT pozostaje natomiast, zdaniem Wnioskodawcy, okoliczność, że część aktywów, które przeszły na nabywcę w dniu 31 grudnia 2008 r. stanowią prawa do użytkowania nieruchomości oraz maszyn na podstawie umów najmu i dzierżawy.

Istotne jest bowiem, aby część składników majątkowych podlegających sprzedaży stanowiła na tyle zorganizowaną jednostkę, że możliwe jest uznanie tego zespołu składników za samodzielne przedsiębiorstwo zdolne do kontynuacji działalności w dotychczasowym zakresie.

Prawidłowość takiego stanowiska, jak wynika z wniosku, potwierdza np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2008 r. o sygn. akt III SA/Wa 232/08. Zgodnie z uzasadnieniem tego wyroku, "nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe".

W przedmiotowej transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), niezależnie od faktu, że częścią przedmiotowego ZCP są prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy, przedmiot transakcji stanowi niezależne przedsiębiorstwo zdolne do realizacji zadań polegających na produkcji kabli.

Tak rozumiany przedmiot umowy spełnia wszystkie warunki uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Z kolei na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. sprzedaż ZCP nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powołanych powyżej przepisów oraz przedstawionego orzecznictwa nie ulega wątpliwości, że:

* dla oceny skutków podatkowych transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP) zastosowanie znajdują przepisy ustawy o VAT obowiązujące od dnia 1 grudnia 2008 r., ponieważ dopiero po tym dniu wystąpiły zdarzenia powodujące powstanie obowiązku podatkowego w zakresie VAT,

* ZCP stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w konsekwencji na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 grudnia 2008 r. jego sprzedaż nie podlega opodatkowaniu VAT.

W dniu 27 sierpnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając, na podstawie przepisu § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr ILPP2/443-720/09-2/EN, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Uzasadniając wydaną interpretację, organ podatkowy odwołał się do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Wyjaśniono, że przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy), zaś w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W uzasadnieniu interpretacji przywołano także treść art. 7 ust. 1, art. 6 ust. 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W oparciu o przytoczone przepisy organ podatkowy wyjaśnił, że na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki: istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie, składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Biorąc pod uwagę treść art. 19 ust. 1, 4 i 11 ustawy o VAT oraz stan faktyczny sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę, z którego wynika, że do przeniesienia na nabywcę składników majątkowych doszło w dniu 31 grudnia 2008 r., do dnia 1 grudnia 2008 r. nabywca nie dokonał zaś na rzecz Spółki żadnej płatności na poczet ceny, upoważniony organ stwierdził, że w przedmiotowej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa powstał pod rządami ustawy o VAT, znowelizowanej ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

Podsumowując, w interpretacji indywidualnej ww. organ stwierdził, że jeżeli jednostka produkcyjna zajmująca się produkcją kabli została wydzielona organizacyjnie i finansowo z całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i stanowić może niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie funkcjonujące na rynku, to tym samym spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że dostawa - która nastąpiła, jak wskazano we wniosku, w dniu 31 grudnia 2008 r. - zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, podlega wyłączeniu z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 27 sierpnia 2009 r. nr ILPP2/443-720/09-2/EN, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany.

Podając motywy wydania niniejszej interpretacji, wyjaśnić po pierwsze należy, że Minister Finansów podziela stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia przepisów właściwych dla oceny skutków podatkowych transakcji sprzedaży ZCP (stanowisko dotyczące pierwszego pytania przedstawionego we wniosku). Jak słusznie wskazano we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, skutki podatkowe opisanej we wniosku transakcji należy oceniać zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie zaistnienia zdarzeń powodujących powstanie obowiązków i uprawnień w zakresie prawa podatkowego, a jak prawidłowo stwierdził Wnioskodawca w przedstawionym stanie faktycznym zdarzenia takie wystąpiły po dniu 1 grudnia 2008 r.

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 ustawy. Jednocześnie art. 19 ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. W sytuacji zaś, gdy przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11 ustawy).

Skoro zatem, jak wynika z opisu stanu faktycznego, przeniesienie prawa własności towarów dokonane w wykonaniu umowy zawartej pomiędzy Spółką a nabywcą nastąpiło po dniu 1 grudnia 2008 r., jak również do tej daty nabywca nie dokonał żadnej płatności na poczet ceny - w niniejszej sprawie należy stosować przepisy ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. (zmienione ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

Tym samym Minister Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym zastosowania dla oceny skutków podatkowych w przedstawionym stanie faktycznym przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., jest prawidłowe.

Nie można jednak podzielić stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług opisanej we wniosku sprzedaży oraz stanowiska zajętego w wydanej interpretacji indywidualnej przez, działającego w imieniu Ministra Finansów, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, uznającego za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W niniejszej sprawie, w ocenie Ministra Finansów, nie zaistniały okoliczności uzasadniające zastosowanie ww. art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ - jak wynika z opisu stanu faktycznego - w stosunku do części składników koniecznych do kontynuowania działalności gospodarczej polegającej na produkcji wiązek kablowych Spółka nie zbyła praw właścicielskich (zgodnie z wnioskiem "część aktywów, które przeszły na nabywcę w dniu 31 grudnia 2008 r. stanowią prawa do użytkowania nieruchomości oraz maszyn na podstawie umów najmu i dzierżawy"). W związku z tym, że w przedmiotowej sprawie zbycie nie obejmowało w rzeczywistości wszystkich istotnych składników należących uprzednio do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (nieruchomości oraz maszyny przejęto na podstawie umów najmu i dzierżawy), uprawnione jest stwierdzenie, że Spółka faktycznie nie zbyła zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zdaniem Ministra Finansów, zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez tę zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W niniejszej sprawie po wyłączeniu niezbytych przez Spółkę (nieruchomości i części urządzeń) składników majątkowych, pozostałe składniki nie posiadają potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot (skoro w celu prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa udostępniono nabywcy pozostałe składniki majątkowe na podstawie ograniczonych praw rzeczowych). Wyłączenie więc ze zbycia istotnych elementów zorganizowanej części przedsiębiorstwa, powoduje że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, nie zaś ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Po dokonaniu transakcji dotychczasowa zorganizowana część przedsiębiorstwa będzie funkcjonować (w związku z warunkami zawartych umów) przy wykorzystaniu pewnych składników jej majątku, które co prawda zostaną udostępnione nabywcy, ale których własność nie zostanie przeniesiona na nabywcę wraz z pozostałymi składnikami zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Stanowisko przedstawione powyżej znajduje potwierdzenie w prawomocnym wyroku WSA w Kielcach z dnia 13 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Ke 225/09, w którym sąd ten stwierdził, że - by mówić o nabyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa - przedmiotem transakcji powinny być składniki materialne i niematerialne tworzące zorganizowany kompleks przeznaczony dla realizacji zadań gospodarczych. Wyłączenie więc z umowy, zdaniem tego sądu, sprzedaży pewnych składników (takich jak nieruchomości, budynki oraz części maszyn) związanych z produkcją nie pozwala przyjąć, że przedmiotem nabycia jest zorganizowana część przedsiębiorstwa. Zbyciem, którego przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, muszą być objęte bezwzględnie wszystkie elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. W ocenie sądu, nie można zatem mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w przypadku, gdy nabywca nie wszedł we wszystkie uprawnienia i obowiązki zbywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które związane były z jego funkcjonowaniem.

Przedstawione stanowisko jest również zgodne z wykładnią prawa dokonaną w powołanym przez Wnioskodawcę wyroku z dnia 17 kwietnia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 232/08. Jak bowiem wynika z uzasadnienia tego wyroku, o tym by można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują okoliczności faktyczne. Miarodajne jest ustalenie czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe.

Mając powyższe na uwadze nie można zgodzić się z poglądem prezentowanym przez Wnioskodawcę oraz ze stanowiskiem przedstawionym przez organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2009 r., że w opisanym stanie faktycznym mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z tym, że przedstawiona przez Wnioskodawcę transakcja nie wyczerpuje znamion czynności zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, transakcja sprzedaży, będąca przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz stanu prawnego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 27 sierpnia 2009 r. nr ILPP2/443-720/09-2/EN, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w związku ze stwierdzeniem jej nieprawidłowości.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.