PT8/033/291/940/PSG/13/RD132295

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 28 listopada 2007 r. nr IP-PP2-443-218/07-2/PS, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 30 sierpnia 2007 r. (data wpływu 7 września 2007 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu importu towarów, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

W dniu 7 września 2007 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek z dnia 30 sierpnia 2007 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu importu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje m.in. importu towarów z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej. Omawiane czynności dokonywane są za pośrednictwem agencji celnej, w procedurze uproszczonej dopuszczenia do obrotu. Należy podkreślić, że importowane przez Wnioskodawcę towary służą wykonywaniu czynności dających prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT. W praktyce zdarzają się przypadki stwierdzenia przez Stronę braków ilościowych w partiach towarów będących przedmiotem importu, to znaczy takie sytuacje, gdy ilość przyjętych na magazyn towarów jest mniejsza niż ilość (i w konsekwencji również wartość) towarów wskazana na fakturze otrzymanej od zagranicznego kontrahenta oraz zadeklarowana w importowym zgłoszeniu celnym. W omawianych przypadkach, kwota podatku VAT z tytułu importu towarów, którą należy uiścić na rzecz właściwego urzędu celnego, jest obliczana od ilości (i wartości) towarów wykazanej na fakturze od zagranicznego kontrahenta, przez co kwota ta jest wyższa od wartości towarów rzeczywiście otrzymanych przez Stronę. Konsekwentnie, w przypadku stwierdzonych braków ilościowych w importowanych towarach, kwota podatku VAT wykazanego na dokumencie celnym i zapłaconego do urzędu celnego jest wyższa niż kwota podatku, która byłaby obliczona od wartości towarów rzeczywiście otrzymanych przez Wnioskodawcę.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji przedstawionej w powyższym stanie faktycznym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia importowego podatku VAT jako podatku naliczonego w kwocie równej wartości tego podatku wykazanej na importowym dokumencie celnym, która obliczana jest od ilości (i wartości) towarów wykazanej na fakturze od zagranicznego kontrahenta (pomimo faktu, że ilość ta jest wyższa od ilości towarów faktycznie otrzymanych przez Wnioskodawcę).

Zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym stanie faktycznym przysługuje mu prawo do pełnego odliczenia wykazanych na dokumentach celnych kwot importowego podatku VAT (obliczonych od ilości/wartości towarów wykazanych na fakturach od zagranicznego kontrahenta), jako podatku VAT naliczonego. Konsekwentnie, stwierdzenie braków ilościowych w towarach będących przedmiotem importu pozostaje tu bez wpływu na prawo Wnioskodawcy do potraktowania kwot podatku importowego zadeklarowanych w zgłoszeniach celnych jako podatku VAT naliczonego, podlegającego odliczeniu w pełnej wysokości.

1. Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu importu towarów - zasady ogólne.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 Ustawy o VAT podmiot dokonujący importu towarów do Polski jest zobowiązany do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku VAT z zastosowaniem stawki właściwej dla dostawy danych towarów w kraju. W świetle art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT "w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT, w przypadku importu towarów kwotą podatku VAT naliczonego do odliczenia jest suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego. Zdaniem Wnioskodawcy, z brzmienia cytowanych wyżej przepisów wynika, że podatnikowi dokonującemu importu towarów przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT importowego w wysokości podatku wynikającego z dokumentu celnego (tekst jedn.: niezależnie od ilości towarów rzeczywiście otrzymanych), w szczególności o ile:

Wnioskodawca wykonując czynności omówione w stanie faktycznym, spełnia wskazane powyżej warunki, od których ustawodawca uzależnia możliwość skorzystania z prawa do odliczenia VAT naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT.

2. Prawo do odliczenia importowego podatku VAT jako podatku naliczonego w przypadku stwierdzenia braków ilościowych w imporcie towarów.

W ocenie Wnioskodawcy, interpretacja przepisów o podatku od towarów i usług prowadzi do wniosku, że w przypadku stwierdzenia przez podatnika braków ilościowych w importowanych towarach możliwe jest potraktowanie całej kwoty podatku VAT wykazanej na importowym dokumencie celnym jako podatku VAT naliczonego podlegającego odliczeniu.

W ustawie o VAT przewidziano szereg ograniczeń prawa podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego. W szczególności, zgodnie z art. 86 ust. 12 ustawy: "W przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...) - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem (...)". Literalna wykładnia ww. przepisu prowadzi do wniosku, że w przypadku otrzymania przez podatnika mniejszej ilości towaru niż to wynika z faktury wystawionej przez kontrahenta, nabywca towarów jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury proporcjonalnie do ilości towarów rzeczywiście otrzymanych. Należy jednak zauważyć, że omawiany mechanizm "proporcjonalnego" odliczania podatku VAT naliczonego w przypadku stwierdzenia braków ilościowych w dostawie nabywanych towarów, dotyczy jedynie sytuacji objętych dyspozycją art. 86 ust. 12 Ustawy o VAT. Przepis ten dotyczy wyłącznie przypadków otrzymania przez nabywcę faktur dokumentujących krajowy zakup towarów oraz faktur wystawionych przez komitenta, dokumentujących dostawę towarów będących przedmiotem umowy komisu (tekst jedn.: czynności, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i lit. c Ustawy o VAT). Tym samym, omawiana wyżej norma prawna, nakazująca stosowanie mechanizmu "proporcjonalnego" odliczenia VAT naliczonego w przypadku niepełnych dostaw towarów, nie obejmuje swym zakresem sytuacji, gdy towar objęty brakami ilościowymi jest przedmiotem importu, tj. czynności wymienionej w art. 86 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT. Konsekwentnie, w ocenie Spółki, w obecnie obowiązujących przepisach o VAT (w szczególności w kontekście wyżej cytowanego art. 86 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT) brak jest podstaw uzasadniających konieczność zastosowania w przypadku braków ilościowych w imporcie towarów mechanizmu tzw. "proporcjonalnego" odliczenia, tj. uznania za podlegającą odliczeniu tylko tej części kwoty podatku VAT wykazanego na dokumencie celnym (a obliczonego na podstawie ilości towarów zafakturowanej przez zagranicznego dostawcę), która odpowiada proporcjonalnie wartości towarów rzeczywiście otrzymanych przez nabywcę.

Prawidłowość powyższej tezy potwierdza treść art. 40 Ustawy o VAT, zgodnie z którym "W przypadku gdy kwota (importowego) podatku (VAT) została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego" (tekst jedn.: zostało dokonane odliczenie całości kwot podatku VAT pierwotnie wykazanych na dokumencie celnym). Zdaniem Wnioskodawcy, ww. przepis ma na celu uproszczenie rozliczeń VAT w przypadku zawyżenia wartości podatku VAT od importu towarów, np. na skutek podania w zgłoszeniu celnym większej ilości towarów niż faktycznie dostarczona przez zagranicznego dostawcę. Wiąże się to z faktem, że nadpłata podatku VAT od importu towarów zostaje zbilansowana wskutek odpowiedniego pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w tej samej wysokości (poprzez potraktowanie całej kwoty podatku VAT wykazanej na pierwotnym zgłoszeniu celnym jako podatku naliczonego do odliczenia w deklaracji VAT-7. Tym samym, brak jest ekonomicznego uzasadnienia dla korekty rozliczeń podatkowych VAT w związku ze stwierdzeniem zawyżenia ilości (i w efekcie wartości) importowanego towaru w pierwotnym zgłoszeniu celnym. W świetle treści art. 40 Ustawy o VAT, nieuzasadnione byłoby stosowanie tzw. "proporcjonalnego" odliczenia VAT naliczonego w odniesieniu do niepełnych dostaw importowanych towarów. W przypadku zastosowania ww. mechanizmu podatnik - celem zapewnienia neutralnego efektu opodatkowania VAT importu towarów - byłby bowiem zmuszony wystąpić do urzędu celnego z wnioskiem o skorygowanie (zmniejszenie) wykazanej na pierwotnym dokumencie celnym kwoty importowego podatku VAT, po czym musiałby wystąpić do urzędu skarbowego o zwrot kwoty nadpłaconego podatku VAT (w części, która nie została odliczona jako podatek VAT (naliczony). Prostszym rozwiązaniem, wynikającym wprost z art. 40 Ustawy o VAT i również zapewniającym "neutralność" obciążenia importera podatkiem VAT, jest odliczenie VAT w pełnej wysokości wykazanej na pierwotnym dokumencie celnym, bez względu na ilość rzeczywiście otrzymanych towarów. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wykładnia przepisów o VAT (w szczególności art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 40 Ustawy o VAT) prowadzi do wniosku, że w omawianym stanie faktycznym (tekst jedn.: w przypadku stwierdzenia braków ilościowych w imporcie towarów) prawidłowym rozwiązaniem jest zapłata i jednoczesne odliczenie podatku VAT w pełnej kwocie wykazanej w zgłoszeniu celnym.

Należy podkreślić, że zaprezentowane wyżej tezy są zbieżne ze stanowiskiem władz skarbowych przedstawianym w znanych Wnioskodawcy interpretacjach prawa podatkowego, które zostały wydane w odniesieniu do sytuacji podobnych do omówionej w niniejszym stanie faktycznym. W interpretacjach tych organy podatkowe konsekwentnie przyznawały podatnikowi prawo do odliczenia podatku importowego VAT w pełnej kwocie wynikającej z (pierwotnego) dokumentu SAD, w oparciu o przepis art. 86 ust. 2 pkt 2 oraz art. 40 Ustawy o VAT (lub analogiczne przepisy obowiązujące w okresie przed 1 maja 2004 r.).

W kontekście całokształtu przedstawionej powyżej argumentacji, Wnioskodawca wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości dokonanej przez niego interpretacji przepisów podatkowych, tj. o potwierdzenie, że w przypadku stwierdzenia braków ilościowych towarów będących przedmiotem importu, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej kwocie, równej wartości tego podatku zapłaconej i wykazanej w zgłoszeniu celnym, w oparciu o przepis art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 40 Ustawy o VAT.

W dniu 28 listopada 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną nr IP-PP2-443-218/07-2/PS, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 33 ust. 1 i 3, art. 34 ust. 1, art. 40, art. 86 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do stanu faktycznego, pytania i stanowiska, przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

W uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż na podstawie art. 40 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego. Przepis ten odnosi się do występujących w praktyce sytuacji, w których podatnicy dokonujący importu towarów deklarują (i dokonują) zapłaty zawyżonych kwot podatku. Zawyżenie takie wynika z wielu przyczyn - najczęściej związane jest z różnicą pomiędzy wartością (oraz ilością) dostaw wykazywanych na fakturach a rzeczywistymi dostawami. Z przepisu art. 40 wynika - a contrario - że podatnikowi przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota ta nie pomniejszyła kwoty podatku należnego (a więc nie została przez podatnika wykazana w deklaracji). Zastosowanie ogólnych zasad dotyczących nadpłat w tym wypadku dawałoby podatnikowi prawo do wystąpienia o zwrot nadpłaty i do jego otrzymania, ale jednocześnie - po otrzymaniu nadpłaty - obligowałoby go do korekty rozliczeń z tytułu VAT, przez pomniejszenie odliczonego wcześniej podatku naliczonego właśnie o kwotę zwróconej nadpłaty (prowadziłoby to w istocie do wykonywania dwóch dodatkowych czynności technicznych, nie zmieniając powstałego już skutku). Rozwiązanie przyjęte w art. 40 ustawy pozwala na wyeliminowanie powyższych konsekwencji. Jeżeli zatem podatnik odliczył podatek naliczony, a następnie okaże się, że kwota podatku zapłacona przy imporcie towarów została nadpłacona podatnik może, na podstawie przedmiotowego przepisu, zachować dotychczasowe odliczenie - jednocześnie nie nabywa prawa do ubiegania się o zwrot nadpłaty. W sytuacji, gdy podatnik skorzystał z prawa odliczenia podatku na podstawie dokumentu celnego, fakt skorygowania tego dokumentu przez organ celny w formie decyzji i powstanie z tego tytułu nadpłaty, nie uprawnia podatnika do jej zwrotu. Jest to równoznaczne z utrzymaniem prawa do odliczenia podatku z dokumentu celnego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2007 r. nr IP-PP2-443-218/07-2/PS, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

Zgodnie z powyższym, w zakresie w jakim nabywane towary będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokumentu celnego.

W myśl art. 33 ust. 1-3 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, są obowiązani do obliczenia i wykazania w zgłoszeniu celnym kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek. Jeżeli organ celny stwierdzi, że w zgłoszeniu celnym kwota podatku została wykazana nieprawidłowo, naczelnik urzędu celnego wydaje decyzję określającą podatek w prawidłowej wysokości. Naczelnik urzędu celnego może określić kwotę podatku w decyzji dotyczącej należności celnych. Po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do naczelnika urzędu celnego o wydanie decyzji określającej podatek w prawidłowej wysokości.

Organem podatkowym właściwym w sprawie postępowań dotyczących odroczenia terminu płatności podatku, rozłożenia na raty zapłaty podatku lub zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, zwrotu nadpłaty oraz ulg podatkowych określonych w Ordynacji podatkowej jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla podatnika (art. 39 ustawy o VAT). Natomiast w myśl art. 40 cyt. ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego podatku w imporcie towarów pomniejszyła kwotę podatku należnego.

Tak więc w ww. przepisach ustawodawca wprowadził zasadę, zgodnie z którą w przypadku, gdy kwota podatku została nadpłacona, podatnikowi nie przysługuje zwrot nadpłaconego podatku, jeżeli kwota nadpłaconego w imporcie podatku pomniejszyła kwotę podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że jeżeli nie doszło do odliczenia kwoty podatku wykazanego na dokumencie celnym, to zastosowanie znajdą przepisy Ordynacji podatkowej dotyczące zwrotu nadpłaty (przepisy art. 72-80 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa).

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie istotne jest ustalenie czy możliwe jest odliczenie kwoty podatku naliczonego wykazanej na importowym dokumencie celnym, która obliczana jest od ilości (i wartości) towarów wykazanej na fakturze od zagranicznego kontrahenta, mając na uwadze fakt, iż ilość ta jest wyższa od ilości towarów faktycznie otrzymanych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 86 ust. 12 ustawy o VAT w przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a lub lit. c, przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi. Jednak w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania cyt. art. 86 ust. 12 ustawy. Ograniczenie to bowiem nie odnosi się do kwot podatku wynikającego z dokumentu celnego (art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT).

Stosownie natomiast do przepisu art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności, bądź podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Z powyższych przepisów wynika, iż uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie ma wtedy, gdy wystawiona faktura (dokument celny) w rzeczywistości nie odpowiada rzeczywistemu przebiegowi zdarzenia gospodarczego - w szczególności, gdy zdarzenie gospodarcze w ogóle nie zaistniało, zaistniało w innej niż wskazano dacie lub w rozmiarach innych niż wynika z faktury lub dokumentu celnego, bądź też zaistniało pomiędzy innymi (niż to stwierdza faktura czy dokument celny) podmiotami gospodarczymi.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prawo do obniżenia podatku należnego jest wyraźnie związane z nabyciem towarów i usług i jest uwarunkowane rzeczywistym nabyciem konkretnego towaru, który został wprowadzony do obrotu gospodarczego.

Zatem w przedmiotowej sytuacji należy stwierdzić, iż w zakresie stwierdzonych braków ilościowych nie doszło do importu - nie ma bowiem możliwości, aby uznać brakujące towary za przywiezione z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Jeżeli więc czynność wymieniona w dokumencie celnym nie została dokonana - nie miał miejsca import brakujących towarów, to tym samym nie doszło do nabycia brakujących towarów. Tym samym zastosowanie będzie miał ww. przepis art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, zgodnie z którym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z dokumentu celnego, w części dotyczącej czynności, które nie zostały dokonane - tj. w części dotyczącej stwierdzonych braków towarowych.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 28 listopada 2007 r. nr IP-PP2-443-218/07-2/PS, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.