PT8/033/25/WCX/11/PT-1172

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 13 października 2011 r. Ministerstwo Finansów PT8/033/25/WCX/11/PT-1172

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 22 kwietnia 2011 r. nr IPPP1-443-202/11-2/IGo, wydanej, w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dla Wnioskodawczyni, na wniosek z dnia 1 lutego 2011 r. (data wpływu 7 lutego 2011 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonanie szaf wnękowych i pawlaczy, zmienia ww. interpretację z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku:

* w zakresie zastosowania od 1 stycznia 2011 r. dla wykonywanych czynności zabudowy wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% jest nieprawidłowe;

* w zakresie łącznego opodatkowania od 1 stycznia 2011 r. czynności zabudowy wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami oraz użytych do ich wykonania materiałów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2011 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął wniosek z dnia 1 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na wykonanie szaf wnękowych i pawlaczy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

1.

Do 31 grudnia 2010 r. stosowano obniżoną stawkę podatku VAT (7%) na usługi polegające na zabudowie wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami w obiektach budownictwa mieszkaniowego. Podstawą do stosowania tej stawki była interpretacja wydana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer (US39/ZV/P/Pr /39/2005).

2.

Do 31 grudnia 2010 r. istniała możliwość opodatkowania wspólną stawką VAT usługi i materiałów użytych do wykonania tej usługi, jeżeli dostarczenie materiałów do miejsca świadczenia usługi nie było odrębną czynnością zgodną z definicją dostawy towarów wg art. 7 ust. 1 Ustawy. Takie stanowisko organów skarbowych wyrażone było m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (IBPP2/443-637/09/WN) i wielu innych Urzędów Skarbowych, jak również w informacji uzyskanej w Krajowej Informacji Podatkowej Ministerstwa Finansów.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1.

Czy po 1 stycznia 2011 r. można stosować obniżoną stawkę podatku VAT (8%) na wykonywanie szaf wnękowych, pawlaczy i garderób w obiektach mieszkaniowych spełniających warunki społecznego programu mieszkaniowego.

2.

Czy po 1 stycznia 2011 r. można stosować łączne opodatkowanie usługi i użytych materiałów jedną stawką VAT w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Po 1 stycznia 2011 r. nie uległ zmianie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiący podstawę do stosowania obniżonej stawki podatku VAT. Zatem po 1 stycznia 2011 r. w dalszym ciągu można stosować obniżoną stawkę podatku z uwzględnieniem zmiany wysokości tej stawki do 8%.

2.

Nie uległy zmianie przepisy, na podstawie których organa skarbowe wydawały ww. decyzje. Wnioskodawca uważa zatem, że możliwe jest łączne opodatkowanie jedną stawką podatku VAT usługi i użytych do jej wykonania materiałów przy warunku wystawienia jednej faktury na usługę wraz z materiałami.

W dniu 22 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr IPPP1-443-202/11-2/IGo, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 6 i 12, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 5a, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1 oraz ust. 2, art. 41 ust. 12, 12a, 12b, 12c oraz art. 146a pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) a także § 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) oraz odniósł ich treść do pytania i stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Dalej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że ponieważ przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia remont, dlatego też w tym zakresie, zdaniem organu podatkowego, należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. W związku z tym organ podatkowy powołał art. 3 pkt 6, pkt 7a oraz pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) oraz przywołał słownikową definicję pojęcia "modernizacja".

Uwzględniając ww. przepisy, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawodawca przewidział możliwość zastosowania preferencyjnej 8% stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do wyszczególnionych w ustawie i przepisach wykonawczych usług remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych i prac konserwacyjnych. Organ podatkowy zwrócił uwagę, że preferencyjna 8% stawka przewidziana jest wyłącznie dla budownictwa mieszkaniowego i lokali mieszkalnych, czyli obiektów sklasyfikowanych w dziale PKOB 11.

Biorąc pod uwagę, zarówno stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jak i przytoczone definicje "budowy", "remontu", "modernizacji", oraz "przebudowy", zdaniem organu podatkowego, czynności (usługi) wykonywane przez Wnioskodawcę można zaliczyć do usług modernizacyjnych.

Odnosząc się natomiast do pytania nr 2 we wniosku oraz do stanowiska Wnioskodawcy w tym zakresie Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług zarówno dla usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do jej wykonania, uwarunkowane jest zakresem w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą. Organ podatkowy zaznaczył, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, modernizacyjna, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie, co się składa na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Reasumując Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że preferencyjna (8%) stawka podatku VAT ma zastosowanie wyłącznie do usług remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego (lokalach mieszkalnych, budynkach mieszkalnych), zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z wyłączeniem lokali użytkowych. Wobec powyższego, dla ww. czynności - zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług - Dyrektor ww. Izby Skarbowej uznał, że Wnioskodawca może stosować stawkę podatku w wysokości 8%, o ile wykonywane są one w obiektach budownictwa mieszkaniowego w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (tj. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300m#178; oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150m#178;), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8%, zdaniem organu podatkowego, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 22 kwietnia 2011 r. nr IPPP1-443-202/11-2/IGo, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej:

* w zakresie zastosowania od 1 stycznia 2011 r. dla wykonywanych czynności zabudowy wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% jest nieprawidłowe;

* w zakresie łącznego opodatkowania od 1 stycznia 2011 r. czynności zabudowy wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami oraz użytych do ich wykonania materiałów jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi natomiast, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto art. 8 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Należy natomiast zaznaczyć, że zarówno w przepisach ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie zaś do przepisu art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ww. ustawy o podatku od towarów i usług - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Obiektami budownictwa mieszkaniowego są budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (art. 2 pkt 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Artykuł 41 ust. 12b ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Stosownie do § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 8% dla:

2)

robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

3)

robót konserwacyjnych dotyczących:

a.

obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b.

lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 7 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zatem dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W myśl przepisu art. 5a ww. ustawy o podatku od towarów i usług towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. W przypadku preferencyjnego rozwiązania, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest zatem określenie, czy i w jakim zakresie ustawodawca odwołuje się w nim do klasyfikacji statystycznych, a w przypadku braku takiego odwołania, jakie znaczenie należy przypisać normie tam zawartej. W przepisie tym ustawodawca wymienił czynności oraz wskazał, że muszą one dotyczyć określonych obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W przypadku czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca nie powołał symboli statystycznych, a zatem dla celów stosowania tego przepisu czynności te nie powinny być identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych.

Dla określenia właściwej stawki podatku VAT w przedmiotowej sprawie należy zatem ustalić, czy określona czynność wykonywana przez Wnioskodawcę mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Przepisy ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu, przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 art. 3 cyt. ustawy - Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś" - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności polegające na zabudowie wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami w obiektach budownictwa mieszkaniowego i opodatkowuje wspólną stawką podatku VAT wykonywane czynności oraz materiały użyte do ich wykonania.

Analiza stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że do wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności zabudowy wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami w budynkach mieszkalnych, począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r., zastosowanie znajdzie stawka 23% podatku od towarów i usług, bowiem czynności tych nie można uznać za wymienione w art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jak również za roboty, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W ocenie Ministra Finansów wykonywane przez Wnioskodawcę ww. czynności nie stanowią w szczególności, wbrew stwierdzeniu Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażonemu w zmienianej interpretacji indywidualnej, modernizacji, gdyż w istocie czynności te są jedynie zaopatrywaniem np. lokalu mieszkalnego w elementy wyposażenia, niestanowiące jego elementów konstrukcyjnych.

Wskazać należy, że roboty budowlano-montażowe dotyczące budownictwa mieszkaniowego objęte były 7% stawką podatku VAT na podstawie § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799, z późn. zm.), które obowiązywało do dnia 31 grudnia 2010 r.

Natomiast przywołane powyżej regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. nie przewidują, jak wskazano powyżej, możliwości opodatkowania od 1 stycznia 2011 r. obniżoną - 8% stawką podatku od towarów i usług wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności zabudowy wnękowej szafami wnękowymi i pawlaczami.

Z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy stwierdzić należy, iż stawki te winny mieć zastosowanie wyłącznie do czynności wskazanych wprost przez prawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Skoro zatem preferencyjna - 8% stawka podatku od towarów i usług, stosownie do art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, ma zastosowanie wyłącznie do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, oraz na podstawie § 7 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. do robót konserwacyjnych (jak wskazano powyżej zabudowa wnęk szafami wnękowymi i pawlaczami nie mieści się w tych kategoriach czynności), to stwierdzić należy, iż wszelkie inne czynności dotyczące tych obiektów nie mogą korzystać z preferencji podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym można do wykonywanych przez niego czynności od dnia 1 stycznia 2011 r. stosować obniżoną 8% stawkę podatku VAT - jest nieprawidłowe.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca wykonuje czynności polegające na zabudowie szafami wnękowymi i pawlaczami w obiektach budownictwa mieszkaniowego, przy czym opodatkowuje wspólną stawką VAT usługi i materiały użyte do wykonania tej czynności.

W kwestii łącznego opodatkowania jedną stawką podatku VAT usługi i użytych do jej wykonania materiałów, w okolicznościach przedstawionego w opisie stanu faktycznego, należy wskazać, że z warunków i okoliczności wykonywania danego świadczenia należy określić co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę są czynności zabudowy szafami wnękowymi i pawlaczami wraz z materiałami użytymi do ich wykonania wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej czynności, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie, co się składa na wykonaną czynność ma istotne znaczenie np. informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów jeżeli nie ma uzasadnienia ekonomicznego i funkcjonalnego, z punktu widzenia świadczenia złożonego w podatku od towarów i usług, dla takiego wyodrębnienia.

W ocenie Ministra Finansów Wnioskodawca realizuje zabudowę szaf wnękowych i pawlaczy, nie ma zatem podstaw aby z takiego świadczenia wyodrębniać poszczególne usługi i materiały użyte do wykonania tej czynności.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym może on od 1 stycznia 2011 r. łącznie opodatkować czynności zabudowy wnękowej szafami wnękowymi i pawlaczami oraz użytych do ich wykonania materiałów jest prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, że wbrew stwierdzeniu Wnioskodawcy wystawienie jednej faktury na usługi wraz z materiałami nie jest koniecznym warunkiem do zastosowania łącznego opodatkowania jedną stawką przedmiotowych czynności. Sposób fakturowania świadczeń nie jest przesądzający dla oceny charakteru danego świadczenia.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 22 kwietnia 2011 r. nr IPPP1-443-202/11-2/IGo, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl