PT8/033/187/448/AMT/13/RD-117081

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 listopada 2013 r. Ministerstwo Finansów PT8/033/187/448/AMT/13/RD-117081

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2013 r. nr ILPP2/443-28/13-4/JK, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, na wniosek z 10 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.), uzupełniony pismem z 26 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.), o wydanie indywidualnej interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku od towarów i usług w związku z wystąpieniem nieściągalnych wierzytelności, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2013 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynął ww. wniosek z 10 stycznia 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku od towarów i usług w związku z wystąpieniem nieściągalnych wierzytelności. Pismem z 26 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka) wystawił fakturę za wykonaną usługę na rzecz kontrahenta w styczniu 2013 r. Spółka zastanawia się co by było, gdyby wierzytelność ta nie została uregulowana ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w ww. fakturze i Spółka z różnych przyczyn nie dokonałaby korekty (ulgi na złe długi) w okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150-dniowy termin płatności. W takim przypadku Spółka postanowiłaby dokonać korekty w okresie rozliczeniowym następującym po okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150-dniowy termin płatności. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, Spółka i dłużnik byliby podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Ponadto, dłużnik nie byłby w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Spółka wraz z deklaracją podatkową, w której dokonałaby korekty, zawiadomiłaby o tej korekcie właściwego dla niej Naczelnika Urzędu Skarbowego wraz z podaniem kwoty korekty oraz danych dłużnika. Zatem spełnione byłyby warunki do skorzystania z ulgi na złe długi określone w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 26 kwietnia 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wyjaśnił także, że termin płatności za wykonaną usługę przypada 8 marca 2013 r., a między wierzycielem a dłużnikiem nie istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka będzie mogła dokonać ewentualnej korekty w dowolnej deklaracji za okres rozliczeniowy przypadający po okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150-dniowy termin płatności, ale nie później niż po upływie 2 lat licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura, czy też może dokonać tej korekty tylko i wyłącznie w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym przypada 150-dniowy termin płatności, o ile termin ten już upłynął.

2. Czy w przypadku dokonania korekty w okresie rozliczeniowym następującym po okresie rozliczeniowym, w którym upłynął 150-dniowy termin płatności należy jej dokonać poprzez rozliczenie pierwotnej deklaracji w drodze jej korekty.

3. Czy jedynym okresem, w którym może skorzystać z ulgi na złe długi jest okres rozliczeniowy, w którym mija 150-dniowy termin płatności.

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł dokonać korekty na bieżąco, tj. w dowolnej deklaracji za okres rozliczeniowy przypadający w czasie od okresu rozliczeniowego, w którym upływa 150-dniowy termin płatności do okresu rozliczeniowego, w którym mijają 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy o VAT nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Według regulacji zawartej w art. 89 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a.

wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b.

dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Według regulacji zawartej w art. 89a ust. 2 pkt 5 ustawy o VAT, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura.

Natomiast, zgodnie z art. 89a ust. 3 ustawy o VAT, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 5 ustawy o VAT, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

W związku z powyższym, jeżeli wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, wierzytelność będzie uznana za uprawdopodobnioną. Spółka ma obowiązek wykazania, że dłużnik i wierzyciel są podatnikami VAT czynnymi, a dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Korekty można dokonać w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym wystawiono fakturę.

Spółka będzie miała obowiązek zawiadomić właściwy dla siebie urząd skarbowy o dokonanej korekcie wraz ze wskazaniem jej kwoty oraz danych dłużnika. Korekty Spółka może dokonać na bieżąco, tj. w deklaracji za okres rozliczeniowy przypadający po okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150-dniowy termin płatności nie później jednak niż w okresie rozliczeniowym, w którym upływa okres 2 lat liczone od końca roku, w którym została wystawiona faktura sprzedażowa przez Spółkę.

Dodatkowo, zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów zawartymi w broszurze informacyjnej NAJWAŻNIEJSZE ZMIANY W PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG OD DNIA 1 STYCZNIA 2013 R. zamieszczonej na stronie internetowej tego Organu pod adresem http//www.finanse.mf.gov.pl/documents/766655/1402295/najwa%C5%BCniejsze+zmiany+w+podatku+od+towar%C3%B3w+i+us%C5%82ug+od+dnia+1.01.2013.pdf: "Zgodnie z nowymi regulacjami podatnik (wierzyciel) będzie miał prawo do skorygowania podstawy opodatkowania oraz podatku należnego z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku nieuregulowanych wierzytelności, od których terminu płatności upłynęło 150 dni (a nie jak obecnie 180 dni)".

Dokonanie takiej korekty będzie zatem możliwe w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od terminu płatności wierzytelności, pod warunkiem jednak, że do dnia złożenia deklaracji, w której dokonuje się korekty, wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie. Oczywiście wierzyciel może zrealizować przysługujące mu prawo do korekty w terminie późniejszym, w deklaracji za jeden z wcześniejszych okresów rozliczeniowych, jednak należy mieć na uwadze, że korekta ta może być dokonana wyłącznie w ciągu 2 lat, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on zatem prawo do dokonania korekty VAT w dowolnym okresie rozliczeniowym przypadającym pomiędzy okresem rozliczeniowym, w którym upłynie 150 dniowy okres płatności wystawionej przez niego faktury sprzedażowej a upływem okresu 2 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym wystawiono przedmiotową fakturę pod warunkiem, że zostaną spełnione inne wymogi określone w art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. To zatem Wnioskodawca decyduje o tym, w którym momencie (okresie rozliczeniowym) skorzysta z przysługującego mu prawa w postaci ulgi na złe długi. Jednocześnie ewentualne skorzystanie przez Wnioskodawcę z przysługującego mu uprawnienia w postaci ulgi na złe długi w innym okresie rozliczeniowym niż okres rozliczeniowy, w którym upłynie 150 dniowy okres rozliczeniowy nie będzie powodować konieczności korygowania deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym upłynął 150 dniowy termin płatności.

W dniu 11 kwietnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając, na podstawie przepisów § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr ILPP2/443-28/13-4/JK, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 89a ust. 1, ust. 1a, ust. 2, ust. 3, ust. 4, ust. 5, ust. 7, art. 89b ust. 1, ust. 1a, ust. 2, ust. 4, ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) oraz odniósł ich treść do stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, iż w sprawie spełnione zostaną przesłanki określone w art. 89a ust. 1a, ust. 2 oraz ust. 5 ww. ustawy, które stanowią podstawę do korekty deklaracji w związku z wystąpieniem wierzytelności nieściągalnych. Ponadto pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o podatku od towarów i usług, przez co niezaistniała przesłanka uregulowana w art. 89a ust. 7 ustawy, która uniemożliwiłaby odliczenie podatku.

Organ podatkowy uznał, iż określone w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do skorygowania podatku VAT w związku z powstaniem wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona może być zrealizowane w terminie późniejszym niż okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną. Końcowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że Spółka będzie mogła dokonać ewentualnej korekty w dowolnej deklaracji za okres rozliczeniowy przypadający po okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150-dniowy termin płatności, ale nie później niż po upływie 2 lat licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura. W konsekwencji, zdaniem organu podatkowego, Spółka nie jest ograniczona prawem do korekty jedynie w okresie, w którym przypada uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności. Ponadto, prawo do skorzystania z ulgi na złe długi wykonać można zarówno "na bieżąco", jak i poprzez złożenie deklaracji korygującej.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 11 kwietnia 2013 r. nr ILPP2/443-28/13-4/JK, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Jak wynika z art. 89a ust. 1a ww. ustawy o podatku od towarów i usług, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89a ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1.

dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2.

(uchylony);

3.

na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, o której mowa w ust. 1:

a.

wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,

b.

dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

4.

(uchylony);

5.

od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6.

(uchylony).

Stosownie do treści art. 89a ust. 3 ww. ustawy, korekta, o której mowa w ust. 1, może nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną, pod warunkiem, że do dnia złożenia przez wierzyciela deklaracji podatkowej za ten okres wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Zgodnie z art. 89a ust. 5 ww. ustawy, wierzyciel obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty, o której mowa w ust. 1, zawiadomić o tej korekcie właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego wraz z podaniem kwot korekty oraz danych dłużnika.

Jak wynika z ust. 7 powołanego artykułu, przepisów ust. 1-5 nie stosuje się, jeżeli między wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Zgodnie z przywołanymi przepisami wierzyciel może dokonać korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego wyłącznie w rozliczeniu za okres, w którym nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną.

Oznacza to, że wierzyciel dokonując korekty musi dokonać jej w konkretnej deklaracji, tj. w deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze.

Jeżeli wierzyciel nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, jednak musi "wrócić" do deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od umownego terminu płatności, przy czym składając korektę tej deklaracji musi spełnić wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty.

Prawo do skorzystania przez wierzyciela z odliczenia nieściągalnej wierzytelności (czy to na "bieżąco" czy też poprzez złożenie deklaracji korygującej) wygasa po dwóch latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność a warunki, iż wierzyciel i dłużnik są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni oraz dłużnik nie jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji muszą być spełnione zarówno na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji bieżącej, w której podatnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego, jak również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji korygującej.

Na wierzycielu spoczywa także obowiązek zawiadomienia właściwego dla siebie urzędu skarbowego o dokonanej korekcie wraz ze wskazaniem jej kwoty oraz danych dłużnika.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka wystawiła fakturę za wykonaną usługę na rzecz kontrahenta w styczniu 2013 r. Termin płatności za wykonaną usługę przypada na dzień 8 marca 2013 r. Spółka zastanawia się co by było, gdyby wierzytelność tanie została uregulowana, ani zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150. dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w ww. fakturze i Spółka z różnych przyczyn nie dokonałaby korekty (ulgi na złe długi) w okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150. dniowy termin płatności. W takim przypadku Spółka postanowiłaby dokonać korekty w okresie rozliczeniowym następującym po okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150. dniowy termin płatności. Na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonuje się korekty, Spółka i dłużnik byliby podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni. Ponadto, dłużnik nie byłby w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Spółka wraz z deklaracją podatkową, w której dokonałaby korekty zawiadomiłaby o tej korekcie właściwego dla niej Naczelnika Urzędu Skarbowego wraz z podaniem kwoty korekty oraz danych dłużnika. Pomiędzy dłużnikiem a Spółką nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego, Minister Finansów wyraża stanowisko, że wobec spełnienia przez Wnioskodawcę przesłanek określonych w art. 89a ust. 1a, ust. 2 oraz ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, które stanowią podstawę do korekty deklaracji w związku z wystąpieniem wierzytelności nieściągalnych, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do dokonania korekty deklaracji w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150. dzień od terminu płatności wierzytelności określonego w umowie lub na fakturze, a zatem licząc od 8 marca 2013 r.

Jeżeli Wnioskodawca nie skorzysta z przysługującego mu prawa do dokonania korekty w ww. terminie, może dokonać stosownej korekty w terminie późniejszym, o ile spełnia wszystkie warunki uprawniające go do dokonania takiej korekty, jednak należy mieć na względzie, że musi "wrócić" do deklaracji za okres, w którym upłynął 150. dzień od 8 marca 2013 r. będącego w przedstawionym zdarzeniu przyszłym umownym terminem płatności.

W świetle przedstawionych przepisów prawa, możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z odliczenia nieściągalnej wierzytelności wygaśnie po dwóch latach, licząc od końca roku, w którym została wystawiona faktura dokumentująca nieuregulowaną wierzytelność, a zatem prawo to wygaśnie z końcem 2015 r.

Podsumowując należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do dokonania korekty VAT w dowolnym terminie przypadającym pomiędzy okresem rozliczeniowym, w którym upłynie 150 dni od terminu płatności wystawionej przez niego faktury sprzedażowej a upływem okresu 2 lat od końca roku podatkowego, w którym wystawiono wskazaną fakturę, tj. końcem 2015 r.

O ile Wnioskodawcy przysługuje swoboda w wyborze terminu czynności dokonania korekty podatku wynikającego z nieopłaconej faktury - według wskazanych wyżej wymagań i ramie czasowej, o tyle nie ma on możliwości swobodnego wyboru okresu rozliczeniowego, za który deklarację będzie korygował.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 11 kwietnia 2013 r. nr ILPP2/443-28/13-4/JK, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania zmienianej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

Na marginesie należy wskazać, że powyższe rozstrzygnięcie Ministra Finansów zgodne jest ze stanowiskiem, które zostało zaprezentowane w broszurze informacyjnej na stronach internetowych Ministerstwa Finansów w zakładkach VAT/Wyjaśnienia i Komunikaty/pod nazwą: "Najczęściej zadawane pytania i odpowiedzi odnośnie zmian w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2013 r."/ulga na złe długi; pkt 1 pod adresem: http://www.mf.gov.pl/documents/766655/1402295/BroszuraFAQ.pdf.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl