PT8/033/14/SCP/11/PT-984 - Możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku organizacji obligatoryjnych szkoleń zawodowych dla biegłych rewidentów oraz dostaw towarów ściśle związanych z tymi szkoleniami.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 11 marca 2011 r., nr IPPP1-443-1300/10-4/PR, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, uznającej za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla usług obligatoryjnego szkolenia zawodowego oraz dostaw towarów ściśle z tymi usługami związanych, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

W dniu 23 grudnia 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla usług obligatoryjnego szkolenia zawodowego oraz dostaw towarów ściśle z tymi usługami związanych. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 14 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, dalej zwana jako "Wnioskodawca" lub "K." jest samorządem zawodowym zrzeszającym biegłych rewidentów, działającym na mocy ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.).

Zgodnie z przepisami powyższej ustawy, Wnioskodawca jest niezależny w wykonywaniu swoich zadań i działa na podstawie przepisów ustawy oraz postanowień statutu. Przynależność do K. jest obowiązkowa i powstaje po wpisaniu do rejestru biegłych rewidentów.

Zgodnie z powyższą ustawą, do biegłych rewidentów należy w szczególności "Stale podnosić kwalifikacje zawodowe, w tym przez odbywanie obligatoryjnego doskonalenia zawodowego". Z kolei obligatoryjne doskonalenie zawodowe - "Polega na odbyciu odpowiedniego szkolenia z zakresu rachunkowości i rewizji finansowej, przeprowadzonego przez uprawnione jednostki" - art. 4 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 4 ust. 2 ww. ustawy. Do zadań Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 pkt 5 i 6, należy "Opracowanie materiałów szkoleniowych dla kandydatów na biegłych rewidentów" oraz "Prowadzenie działalności wydawniczej i szkoleniowej". Wnioskodawca zamierza w 2011 r. prowadzić takie szkolenia oraz wydawać materiały szkoleniowe.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca dodał, iż działa jako K., która zgodnie z ustawą z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228), jest ustawowo powołanym samorządem zawodowym zrzeszającym biegłych rewidentów. K. powstała na mocy uchwalonej 19 października 1991 r. ustawy o badaniu i ogłaszaniu sprawozdań finansowych oraz biegłych rewidentach i ich samorządzie, która weszła w życie 1 stycznia 1992 r. W dniu 13 października 1994 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił odrębną ustawę o biegłych rewidentach i ich samorządzie, poświęconą wyłącznie sprawom samorządu zawodowego. W 2009 r. akt ten zastąpiła ustawa z 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228). Zgodnie z powyższą ustawą Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy oraz postanowień statutu.

Przynależność do K. jest obowiązkowa i powstaje z dniem wpisu do rejestru biegłych rewidentów. Wnioskodawca zaznacza, iż posiada osobowość prawną, nie posiada numeru KRS, oraz działa także przez swoje oddziały regionalne.

Do zadań Wnioskodawcy należy w szczególności:

* reprezentowanie członków oraz ochrona ich interesów zawodowych,

* ustanawianie standardów rewizji finansowej,

* sprawowanie kontroli nad należytym wykonywaniem zawodu i przestrzeganiem zasad etyki zawodowej przez członków K. oraz przestrzeganiem przez podmioty uprawnione do badania sprawozdań finansowych obowiązujących przepisów prawa,

* współdziałanie w kształtowaniu zasad rachunkowości i rewizji finansowej,

* opracowywanie materiałów szkoleniowych ds. kandydatów na biegłych rewidentów,

* prowadzenie działalności wydawniczej i szkoleniowej.

W opinii Wnioskodawcy, K. posiada uprawnienia do przeprowadzenia obligatoryjnego doskonalenia zawodowego, wynikające wprost z ustawy, z art. 16 pkt 5 i pkt 6 ustawy: "Do zadań K. należy w szczególności:

Wnioskodawca podkreśla, iż jest samorządem, który na mocy ustawy został zobowiązany do prowadzenia działalności wydawniczej i szkoleniowej. Rada - dalej "Rada" (organ K.) określiła w uchwale z dnia 3 listopada 2009 r. w sprawie zasad uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, że jednostką uprawnioną do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, zgodnie z § 1 pkt 1 uchwały, jest K. (w tym także regionalne oddziały w związku z art. 15 ust. 2 ustawy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko K., zgodnie z którym podstawą zwolnienia z podatku VAT od obligatoryjnego szkolenia zawodowego oraz świadczenia usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi jest przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) w związku z ustawą z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu zwolnienie z podatku VAT, gdyż ustawa o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), wymienia wprost zwolnienie w art. 43 ust. 1 pkt 29 "Usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

W ocenie K. w omawianej sprawie, bez wątpienia ma się do czynienia z prowadzeniem szkoleń kształcenia zawodowego, w dodatku obligatoryjnych. Są one prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w (odrębnych przepisach), przez co rozumie się, iż ustawodawca tym samym odsyła do przepisów ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.), a w której do obowiązków K. należy prowadzenie wspomnianych wyżej szkoleń. Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż w związku ze szkoleniami, potrzeba jest ich przygotowania, na co składają się materiały dydaktyczne oraz usługi ściśle ze szkoleniami związane, tak więc w oparciu o te potrzeby i przytoczone przepisy, Wnioskodawca jest zdania, że świadczone usługi i towary także będą zwolnione od podatku VAT.

W dniu 11 marca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając, na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr IPPP1-443-1300/10-4/PR, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przywołał treść przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 oraz art. 146a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1).

Następnie organ ten wyjaśnił, że zgodnie z normą wyrażoną w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniem objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Tak więc, ustawodawca przewidział zastosowanie zwolnienia przedmiotowego dla ww. usług, ale wyłącznie w sytuacji, gdy warunki ich świadczenia, w szczególności forma i zasady, wynikają z odrębnych od podatkowych aktów prawnych. Ustawą regulującą zakres działalności Wnioskodawcy jest przywołana powyżej ustawa o biegłych rewidentach. W jej treści, w art. 4 ust. 1 pkt 2, określony jest obowiązek ciążący na osobach będących biegłymi rewidentami, którzy obowiązani są w szczególności stale podnosić swoje kwalifikacje zawodowe, w tym przez odbywanie obligatoryjnego doskonalenia zawodowego. Obligatoryjne doskonalenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniego szkolenia z zakresu rachunkowości i rewizji finansowej, przeprowadzanego przez uprawnione jednostki, wskazane przez K. (art. 4 ust. 2 i 4) w formie uchwały (zatwierdzanej przez Komisję Nadzoru Audytowego). Uchwała powinna obejmować zakres tematyczny oraz minimalną liczbę godzin obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, a także zasady uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał również, że uchwała K. z dnia 3 listopada 2009 r. w sprawie zasad uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, w § 1 pkt 1 nadaje K. uprawnienia do przeprowadzenia obligatoryjnego szkolenia, natomiast § 7 odsyła do uchwały Krajowego Zjazdu z dnia 30 czerwca 2007 r. w sprawie zasad obligatoryjnego doskonalenia zawodowego biegłych rewidentów, w której określono szczegółowo zasady oraz formę przeprowadzania przedmiotowych szkoleń.

Ponadto art. 16 pkt 5 i 6 ww. ustawy wymienia zadania nałożone na Wnioskodawcę w drodze ustawy. Należą do nich w szczególności opracowywanie materiałów szkoleniowych dla kandydatów na biegłych rewidentów oraz prowadzenie działalności wydawniczej i szkoleniowej.

Podsumowując, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż przedmiotowe zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług znajdzie zastosowanie w stosunku do szkoleń obligatoryjnych dla biegłych rewidentów, bowiem obligatoryjne szkolenia oraz uzyskiwanie tytułu biegłego rewidenta jest ściśle uregulowane w przepisach ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.), ponadto K. jest wymieniona w uchwale K. z dnia 3 listopada 2009 r. w sprawie zasad uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, jako podmiot uprawniony do przeprowadzania przedmiotowych szkoleń, a z kolei uchwała Krajowego Zjazdu z dnia 30 czerwca 2007 r. w sprawie zasad obligatoryjnego doskonalenia zawodowego biegłych rewidentów precyzuje zasady i formy omawianych szkoleń. Powyższe zwolnienie obejmowało będzie również wydawane w ramach przedmiotowych szkoleń materiały szkoleniowe, nierozerwalnie związane z tematem obligatoryjnych szkoleń.

Ponadto organ ten zwrócił uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), w związku z czym nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy należało stwierdzić, że interpretacja indywidualna z dnia 11 marca 2011 r. nr IPPP1-443-1300/10-4/PR, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług zwolnione od podatku są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane), inne niż wymienione w pkt 26 ust. 1 art. 43 cytowanej ustawy, prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Tym samym dla objęcia określonych usług kształcenia zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

* muszą to być usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego;

* kształcenie to musi być prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29.10.2005, str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stały się częścią porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

W myśl przepisu art. 14 rozporządzenia nr 1777/2005 usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Przepis ten definiuje zatem pojęcie usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, nie stanowi jednak samoistnej podstawy prawnej do objęcia wszystkich tego typu usług zwolnieniem od podatku od towarów i usług. W uregulowaniu tym wprost wskazano bowiem, że zwolnienie od podatku tych usług jest zapewnione na warunkach określonych w art. 13 części A ust. 1 lit. i) dyrektywy 77/388/EWG (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.).

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jako samorząd zawodowy zrzeszający biegłych rewidentów działa na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy biegły rewident jest obowiązany w szczególności stale podnosić kwalifikacje zawodowe, w tym przez odbywanie obligatoryjnego doskonalenia zawodowego. Obligatoryjne doskonalenie zawodowe polega na odbyciu odpowiedniego szkolenia z zakresu rachunkowości i rewizji finansowej, przeprowadzanego przez uprawnione jednostki - art. 4 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 7 maja 2009 r.

Do zadań Wnioskodawcy, stosownie do art. 16 pkt 5 i 6 ww. ustawy z dnia 7 maja 2009 r., należy opracowywanie materiałów szkoleniowych dla kandydatów na biegłych rewidentów oraz prowadzenie działalności wydawniczej i szkoleniowej.

Wnioskodawca zamierza w 2011 r. prowadzić takie szkolenia oraz wydawać materiały szkoleniowe.

Ponadto wnioskodawca wskazał, że K. określiła w uchwale z dnia 3 listopada 2009 r. w sprawie zasad uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, że jednostką uprawnioną do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, zgodnie z § 1 pkt 1 uchwały, jest K. (w tym także regionalne oddziały w związku z art. 15 ust. 2 ustawy).

Mając powyższe na względzie Minister Finansów podziela stanowisko Wnioskodawcy, że: "w omawianej sprawie, bez wątpienia mamy do czynienia z prowadzeniem szkoleń kształcenia zawodowego, w dodatku obligatoryjnych".

Spełnienie jednakże ww. drugiego z warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy o podatku od towarów i usług jest w sposób oczywisty możliwe tylko wtedy, gdy istnieją przepisy prawa regulujące formy i zasady kształcenia zawodowego.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Odesłanie więc w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ww. ustawy o podatku od towarów i usług do "odrębnych przepisów" odnosić się może wyłącznie do ustaw oraz rozporządzeń (ewentualnie ratyfikowanych umów międzynarodowych), nie zaś do uchwał, będących aktami normatywnymi o charakterze wewnętrznym. Podkreślić należy, że ustawy i rozporządzenia, będąc źródłem prawa powszechnie obowiązującego, podlegają obowiązkowi ogłoszenia w Dzienniku Ustaw (co jest warunkiem ich wejścia w życie).

W ocenie Wnioskodawcy wykonywane przez niego obligatoryjne szkolenia zawodowe są prowadzone w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, przez co, zdaniem Wnioskodawcy, rozumie się, iż ustawodawca tym samym odsyła do przepisów ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649, z późn. zm.), a w której do obowiązków K. należy prowadzenie wspomnianych wyżej szkoleń. Wnioskodawca zwrócił ponadto uwagę, iż w związku ze szkoleniami, potrzeba jest ich przygotowania, na co składają się materiały dydaktyczne oraz usługi ściśle ze szkoleniami związane, tak więc w oparciu o te potrzeby i przytoczone przepisy, Wnioskodawca jest zdania, że świadczone usługi i towary także będą zwolnione od podatku VAT.

Odnosząc się do powyższego, zauważyć należy, że przepisy ustawy z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym nakładają na biegłych rewidentów obowiązek doskonalenia zawodowego oraz na Wnioskodawcę obowiązek prowadzenia działalności szkoleniowej, nie określają jednak form i zasad szkolenia zawodowego.

Natomiast, jak już wskazano, uchwały, w tym podana przez Wnioskodawcę uchwała z dnia 3 listopada 2009 r. w sprawie zasad uzyskiwania uprawnień do przeprowadzania obligatoryjnego doskonalenia zawodowego dla biegłych rewidentów, nie stanowią "odrębnych przepisów", o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w analizowanym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać za spełnioną przesłankę określoną w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, aby usługi kształcenia zawodowego prowadzone były w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Tym samym omawiane usługi świadczone przez Wnioskodawcę, jak również świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane, nie podlegają zwolnieniu od podatku przewidzianym w tym przepisie.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zgodnie z którym od obligatoryjnego szkolenia zawodowego oraz świadczenia usług i dostaw towarów ściśle z tymi usługami związanych, wykonywanych przez Wnioskodawcę, przysługuje mu zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 29 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

Dodatkowo należy wyjaśnić, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w Rozdziale 1a Działu II ustawy - Ordynacja - Interpretacje przepisów prawa podatkowego, w związku z czym przedłożone przez Wnioskodawcę załączniki nie były przedmiotem analizy przy wydawaniu niniejszej zmiany interpretacji indywidualnej.

Końcowo Minister Finansów wskazuje, że powyższe rozstrzygnięcie nie wyklucza jednak zwolnienia ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) lub art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) lub c) ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649, z późn. zm.) - przy spełnieniu określonych w tych przepisach przesłanek.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 11 marca 2011 r., nr IPPP1-443-1300/10-4/PR, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.