PT8/033/13/68/SBA/13/74109 - Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odszkodowania otrzymanego na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami na skutek wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2007 r., nr IPPP1-443/277/07-2/AB, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, na wniosek z dnia 14 września 2007 r. (data wpływu 2 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego, zmienia ww. interpretację z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 października 2007 r. wpłynął do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie ww. wniosek z dnia 14 września 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był użytkownikiem wieczystym działki gruntu nr X/1. W związku z dokonanym podziałem działki gruntu nr X/1, zgodnie z art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wydzielona z tej działki pod drogę publiczną działka gruntu nr X/03 stała się z mocy prawa własnością Miasta. Użytkownikowi wieczystemu, zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami przysługuje odszkodowanie z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

W przedmiotowym stanie faktycznym i prawnym wypłata przez Burmistrza Miasta odszkodowania nie skutkuje po stronie Wnioskodawcy spełnieniem kryteriów art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., gdyż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie dokonuje świadczenia na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. Utrata przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego nastąpiła z mocy prawa.

Artykuł 98 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami stwierdza, iż w zamian za poniesioną stratę Wnioskodawca otrzyma odszkodowanie.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym, art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wypłata odszkodowania otrzymana przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W dniu 10 października 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie przepisu § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną nr IPPP1-443/277/07-2/AB, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał następujące przepisy: art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż odszkodowanie na rzecz Wnioskodawcy nie stanowi wynagrodzenia za świadczoną usługę, lecz rekompensatę. W konsekwencji otrzymanie płatności nie rodzi obowiązku podatkowego z tytułu wykonania czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i nie pociąga za sobą konieczności wystawienia faktury VAT.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy należało stwierdzić, że interpretacja indywidualna z dnia 10 października 2007 r. nr IPPP1-443/277/07-2/AB, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego z tytułu wygaśnięcia prawa użytkowania wieczystego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Na mocy ust. 3 art. 98 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca był użytkownikiem wieczystym działki gruntu nr X/1. Po dokonaniu podziału działki gruntu nr X/1, wydzielona z tej działki pod drogę publiczną działka gruntu nr X/03 stała się z mocy prawa własnością Miasta.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego przedstawiony we wniosku oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie doszło do odpłatnej dostawy towaru, spełniającej definicję zawartą w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającej opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Odpłatność za dostawę towaru stanowi odszkodowanie, które pełni funkcję wynagrodzenia, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie np. w wyroku NSA z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt I FSK 844/10, w którym Sąd ten wskazał, iż dyspozycja art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje również wygaśnięcie za odszkodowaniem prawa użytkowania wieczystego gruntów.

Podkreślenia wymaga fakt, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów wygaśnięcie prawa wieczystego użytkowania nieruchomości gruntowej w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Zgodnie zaś z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Mając na uwadze powyższy przepis Minister Finansów zauważa, iż w niniejszej zmianie interpretacji indywidualnej nie odniesiono się do pytań 2a-c związanych z podstawą opodatkowania, powstaniem obowiązku podatkowego oraz wystawieniem faktury, gdyż Wnioskodawca nie przedstawił w tym zakresie wyczerpującego opisu stanu faktycznego oraz swojego stanowiska.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wypłata odszkodowania otrzymana przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Mając powyższe na względzie należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 10 października 2007 r. nr IPPP1-443/277/07-2/AB, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § I ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.