PT8/033/122/750/PSG/14/RD94608

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2010 r. nr ITPP2/443-871/10/AP, wydanej w imieniu Ministra Finansów, przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dla Miasta..., na wniosek z dnia 17 sierpnia 2010 r. (data wpływu 23 sierpnia 2010 r.), uzupełniony pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży prawa własności gruntu na rzecz jego dotychczasowego użytkownika wieczystego, zmienia ww. interpretację z urzędu stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wpłynął wniosek z dnia 17 sierpnia 2010 r., złożony przez Miasto... (dalej: Wnioskodawca), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności sprzedaży prawa własności gruntu na rzecz jego dotychczasowego użytkownika wieczystego. Wniosek został następnie uzupełniony pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 3 listopada 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina na wniosek "M." S.A. zamierza sprzedać nieruchomość gruntową oddaną uprzednio w użytkowanie wieczyste. Prawo użytkownika wieczystego "M." S.A. nabyło aktem notarialnym sporządzonym w dniu 23 sierpnia 2005 r. od Spółdzielni Mieszkaniowej. Ustanowienie prawa użytkownika wieczystego na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej nastąpiło na okres 99 lat do 21 października 2092 r. Sprzedaż nieruchomości gruntowej dotychczasowemu użytkownikowi wieczystemu nastąpi w trybie bezprzetargowym na podstawie art. 32 i art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), w drodze umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 października 2010 r. Wnioskodawca poinformował, iż teren działki nie jest utwardzony, częściowo posiada nawierzchnie z kostki polbrukowej służącej jako dojście do budynku, częściowo ogrodzony, częściowo posiada pojedyncze elementy metalowe, część granicy działki stanowi zabudowa budynkiem usługowym. Na terenie, gdzie położona jest nieruchomość brak jest planu zagospodarowania przestrzennego. Według zapisów studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego teren, na którym znajduje się nieruchomość jest położony w strefie B-śródmiejskiej w granicach strefy ochrony konserwatorskiej na obszarze wyszczególnionym jako B1- obszar zabudowy o ukształtowanej strukturze i funkcjach:

* usługowych, ponadlokalnych, miejskich, podstawowych, elementarnych, publicznych i komercyjnych z zakresu administracji publicznej i gospodarczej, oświaty, zdrowia, opieki społecznej, kultury, finansów, ubezpieczeń społecznych, łączności, turystyki, handlu, gastronomii, rzemiosła itp.,

* mieszkaniowo-usługowych w zakresie średnio intensywnej wielorodzinnej i jednorodzinnej,

* produkcyjno-usługowych,

* zieleni urządzonej wśród zabudowy - skwerów i zieleńców.

Przedmiotem dostawy będzie sam grunt. Transakcja obejmuje sprzedaż prawa własności nieruchomości gruntowej.

W związku z przedstawionym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości na rzecz jej użytkownika wieczystego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 powołanej ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z definicji dostawy towarów wynika, że obejmuje ona w znaczeniu podatkowym ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, które daje użytkownikowi wieczystemu prawo do rozporządzania gruntem jak właściciel. Użytkownik uzyskuje władztwo nad gruntem w chwili ustanowienia prawa użytkowania wieczystego. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W omawianym przypadku do ustanowienia tego prawa doszło w momencie, gdy czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego nie stanowi przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a jedynie powoduje zmianę tytułu prawnego do nieruchomości. Zatem transakcja sprzedaży nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru, zawarta między tymi samymi stronami, bowiem nie spełnia dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Takie stanowisko wynika z wyroków sądowych: WSA w Krakowie sygn. akt: I SA/Kr 605/10 z dnia 24 maja 2010 r., WSA w Lublinie sygn. akt I SA/Lu 134/07 z dnia 11 lipca 2007 r.

W dniu 5 listopada 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając, na podstawie przepisów § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr ITPP2/443-871/10/AP, w której uznał, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy:

* art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 29 ust. 5, art. 41 ust. 1 i art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.);

* art. 11, art. 12, art. 32 ust. 1, 1a, 2 i 3 oraz art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.);

* art. 46 § 1 i art. 235 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.)

oraz odniósł ich treść do zdarzenia przyszłego, pytania i stanowiska, przedstawionych przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

W uzasadnieniu przedmiotowej interpretacji organ podatkowy wskazał, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa na rzecz użytkownika wieczystego gruntu, który położony jest w strefie oznaczonej według "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego" jako B1 - obszar zabudowy i zagospodarowania, będzie podlegała opodatkowaniu - stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy - podstawową stawką podatku w wysokości 22%. Sprzedaż przedmiotowego gruntu nie może korzystać ze zwolnienia od podatku z uwagi na fakt, iż znajduje się on w strefie określonej jako obszar zabudowy, co powoduje, iż nie można uznać, aby ww. nieruchomość stanowiła grunt inny niż budowlany bądź przeznaczony pod zabudowę.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 5 listopada 2011 r. nr ITPP2/443-871/10/AP, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) - dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste (pkt 6) oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6 (pkt 7).

Zgodnie z art. 232 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

Zgodnie z uchwałą NSA z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. akt I FPS 1/06: "W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem - w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Właśnie z uwagi na uznanie użytkowania wieczystego za prawo rzeczowe o charakterze zbliżonym do prawa własności, a nie do praw rzeczowych ograniczonych, nie było konieczne odrębne wymienianie tego prawa w definicji dostawy zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (...) Z pierwszej części definicji "dostawy towaru", zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT (część zdania zakończona drugim przecinkiem) wynika, że obejmuje ona w znaczeniu podatkowym ustanowienie prawa użytkowania wieczystego, które daje użytkownikowi wieczystemu prawo do rozporządzania gruntem jak właściciel, czyli w sposób podobny pod względem skutków ekonomicznych do właściciela.

Konsekwencją stanowiska, że oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów będzie stwierdzenie, że w przypadku gdy taka czynność nastąpiła w przed dniem 1 maja 2004 r. (...) nie podlega ona obecnie podatkowi od towarów i usług. W przypadku dostawy towarów zasadą jest bowiem, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru ( art. 19 ust. 1 ustawy o VAT). W momencie zaś ustanowienia użytkowania wieczystego ta czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Tym samym opłaty dotyczące czynności niepodlegającej opodatkowaniu nie mogą być objęte podatkiem od towarów i usług po wejściu w życie nowej regulacji prawnej. (...)

Wobec powyższego należy uznać, że opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.".

Zgodnie z powyższym nabycie prawa własności nieruchomości przez dotychczasowego użytkownika, w przypadku gdy ustanowienie użytkowania wieczystego nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r., co do zasady jest zdarzeniem niewywołującym skutków w zakresie podatku od towarów i usług. Nabycie prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel nastąpiło bowiem już z chwilą zawarcia umowy o ustanowienie prawa wieczystego użytkowania, które to ustanowienie przed dniem 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Powyższą zasadę stosuje się odpowiednio w stosunku do nabycia prawa własności nieruchomości przez dotychczasowego użytkownika, w przypadku gdy nabył on to prawo od poprzedniego użytkownika wieczystego również po dniu 1 maja 2004 r. - stosownie do wyżej przytoczonych przepisów art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę towarów tak samo jak jego ustanowienie. Skoro zatem w przedmiotowej sprawie Miejskie Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej nabyło - na mocy umowy sprzedaży z dnia 23 sierpnia 2005 r. - prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel w momencie zakupu prawa użytkowania wieczystego od poprzedniego użytkownika wieczystego (kwestia opodatkowania ww. czynności nie była przedmiotem zapytanie zawartego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i nie jest ona przedmiotem oceny w niniejszej zmianie interpretacji indywidualnej), to czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności jest czynnością neutralną pod względem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż zbycie nieruchomości gruntowej na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 5 listopada 2010 r. nr ITPP2/443-871/10/AP, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

ZMIANA INTERPRETACJI INDYWIDUALNEJ dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.