PT8/033/11/119/SBA/12/PT-115 - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczeń wykonywanych w ramach umów koprodukcyjnych dotyczących produkcji filmów oraz prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów, wobec stwierdzenia nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 8 kwietnia 2010 r. nr ILPP1/443-52/10-2/AI, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, uznającej za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2010 r. (data wpływu 18 stycznia 2010 r.), w zakresie nabycia praw autorskich, praw majątkowych i praw pokrewnych oraz prawa do odliczenia podatku VAT, zmienia ww. interpretację indywidualną z urzędu, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w ww. wniosku jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu został złożony wniosek z dnia 8 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nabycia praw autorskich, praw majątkowych i praw pokrewnych oraz prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako Koproducent zawarł w roku 2008 i 2009 ze swoimi kontrahentami, jako Producentami łącznie 10 umów koprodukcyjnych dotyczących produkcji filmów. Zgodnie z postanowieniami umowy, Strony zobowiązały się do wzajemnych świadczeń. Regulacja umowna w tym zakresie (stosunek cywilnoprawny) ukształtowana została następująco.

6.4. Na mocy niniejszej umowy KOPRODUCENT przekaże PRODUCENTOWI kwotę koprodukcyjnego wkładu finansowego w wysokości łącznej złotych XXX netto plus 22% VAT na wskazane subkonto bankowe przez PRODUCENTA, w następujących ratach i terminach:

6.5. Strony zgodnie ustalają, że finansowy wkład koprodukcyjny opisany wyżej w ust. 6.4. stanowi 19,99% całego kosztorysu. Ostatecznie wartość procentowa wkładu koprodukcyjnego zostanie określona na podstawie Raportu końcowego filmu w kwotach netto (załącznik nr 3). 6.5.1 Z kwoty wkładu koprodukcyjnego mogą być pokrywane wyłącznie koszty kwalifikowane związek z produkcją Filmu.

Kosztami niekwalifikowanymi są:

* zakup środków trwałych i wyposażenia biurowego,

* wynagrodzenie przysługujące z tytułu wszelkich funkcji pełnionych przez Wnioskodawcę, który prowadzi działalność jako osoba fizyczna (zarejestrowana w ewidencji działalności gospodarczej),

* koszty prac wstępnych (development),

* koszty wykonania kopii pokazowych w ilości powyżej 1 sztuki,

* wszelkie koszty prowizji i odsetek ponoszonych w ramach zobowiązań finansowych i odsetek od debetu,

* koszty kar finansowych oraz wydatków związanych ze sporami finansowymi,

* koszty amortyzacji.

6.9. W przypadku:

* nie wyprodukowania przez PRODUCENTA filmu z dowolnego powodu,

* nie wydatkowania przekazanej kwoty finansowego wkładu koprodukcyjnego opisanego w punkcie 6.4. Umowy na cele związane z produkcją filmu,

* nie przedstawienia Raportu końcowego dofinansowania,

* nie przedstawienia Raportu końcowego filmu w terminie 30 dni po wykonywaniu kopii wzorcowej filmu,

* nie wydatkowania 50% budżetu filmu na X,

* PRODUCENT jest zobowiązany do zwrotu pełnej kwoty wkładu finansowego KOPRODUCENTA wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od daty przekazania poszczególnych rat lub całej kwoty wkładu finansowego KOPRODUCENTA określonego w punkcie 6.4., do daty wpływu na konto bankowe KOPRODUCENTA oraz pokrycia wszelkich szkód i strat.

7.1. PRODUCENT oświadcza, że nabył lub nabędzie wszelkie prawa, a w szczególności autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych na jego zamówienie w związku z produkcją filmową lub włączonych do Filmu (utwory wkładowe), oraz prawami we wszystkich krajach świata na wszelkich polach eksploatacji wymienionych w art. 50 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych bez względu na ilość nadań, również poza eksploatacją audiowizualną, a w szczególności na następujące pola eksploatacji.

7.2. PRODUCENT oświadcza, że nabyte przez niego prawa wymienione powyżej nie zostaną w żaden sposób ograniczone ani obciążone prawami osób trzecich z zastrzeżeniem postanowień Umowy.

7.3. PRODUCENT oświadcza, że wszystkie umowy, które zawarł lub zawrze ze współtwórcami, odtwórcami głównych ról w związku z produkcją Filmu, nie będą naruszać postanowień Umowy.

7.4. PRODUCENT zobowiązuje się przenieść na KOPRODCENTA autorskie prawa majątkowe oraz prawa pokrewne które nabędzie w związku z produkcją Filmu do wszystkich elementów Filmu (utworów wkładowych) w części odpowiadającej udziałowi Producenta we współwłasności Filmu określonemu w Umowie, w zakresie wszystkich pól eksploatacji, na których PRODUCENTOWI przysługują lub będą przysługiwały te prawa, w tym prawa do Scenariusza.

7.5. PRODUCENT zobowiązuje się przenieść na KOPRODUCENTA przysługujące mu autorskie prawa majątkowe do Filmu w części odpowiadającej udziałowi PRODUCENTA, o którym mowa w Umowie w pierwszym akapicie.

7.6. Po wykonaniu przez PRODUCENTA zobowiązań wynikających z punktu 7.4., 7.5. Umowy, KOPRODUCENTOWI będą przysługiwały autorskie prawa majątkowe oraz prawa pokrewne do Filmu, do utworów zamówionych przez PRODUCENTA na potrzeby Filmu i włączonych do Filmu (utworów wkładowych) na zasadzie współwłasności w części 80,01% PRODUCENT oraz 19,99% KOPRODUCENT z zastrzeżeniem zapisów dotyczących FINANSOWANIA REALIZACJI FILMU powyżej.

7.8 Przeniesienie praw, o których mowa w punkcie 7.1., 7.2., 7.3., 7.4., 7.5., 7.6., 7.7., Umowy powyżej, następuje automatycznie po przekazaniu finansowego wkładu koprodukcyjnego przez KOPRODUCENTA na rachunek bankowych PRODUCENTA. Przeniesienie prawa o którym mowa w pkt 7.7. nastąpi z chwilą ustalenia faktycznego udziału KOPRODUCENTA w kosztach produkcji Filmu, po przedstawieniu przez PRODUCENTA Raportu końcowego filmu, nie później niż po upływie miesiąca od daty całkowitego zakończenia produkcji (wykonania kopii wzorcowej).

8.1. Strony zgodnie ustalają, że obowiązki PRODUCENTA będą następujące:

* zawarcie ewentualnych umów z publicznymi inwestorami Filmu,

* ubezpieczenie produkcji filmu w ramach kosztów produkcji filmu w zakresie powszechnie stosowanym przy ubezpieczeniu ekipy i odtwórców oraz sprzętu i nośników Filmu,

* organizacja produkcji Filmu, w tym m.in.: powołanie grupy produkcyjnej, zawarcie umów z właściwymi technologicznie podmiotami wykonującymi usługi techniczne i inne na rzecz Filmu, zawarcie umów z aktorami i innymi wykonawcami, prowadzenie profesjonalnej księgowości oraz inne prace - aż do wykonania pełnowartościowych materiałów wyjściowych Filmu, umożliwiających jego dystrybucję i rozpowszechnianie,

* wskazanie osoby reżysera Filmu, zawarcie wszelkich umów z realizatorami, aktorami i innymi podmiotami uczestniczącymi w realizacji filmu zgodnie z prawem autorskim i kodeksem cywilnym w sposób taki, aby prawa KOPRODUCENTA jako współuprawnionego nie były w żaden sposób skrępowane w zakresie nieograniczonym rozporządzania filmem w czasie i przestrzeni,

* rozliczenie środków finansowych otrzymanych od KOPRODUCENTA,

* umieszczenie w sposób trwały na nośniku Filmu informacji o wsparciu finansowym udzielonym PRODUCENTOWI przez Gminę XXX i Województwo XXX i o udziale KOPRODUCENTA w produkcji Filmu oraz jego logo w formie uzgodnionej przez obie strony w trybie roboczym, w tym logo animowanego KOPRODUCENTA. Prace te zostaną wykonane w terminie przed wykonaniem kopii wzorcowej (master) Filmu i przedstawione do akceptacji KOPRODUCENTA,

* umieszczanie informacji i logo KOPRODUCENTA we wszystkich materiałach informacyjno reklamowych Filmu,

* organizacja Kolaudacji Filmu z udziałem przedstawiciela KOPRODUCENTA,

* umożliwienie odbycia ogólnopolskiej Premiery Filmu lub premierowego pokazu publicznego, w pierwszej kolejności premier lokalnych, niezwłocznie po terminie Premiery ogólnopolskiej na terenie województwa XXX w uzgodnionym w trybie roboczym między stronami terminie i miejscu,

* rozliczenie i przekazanie KOPRODUCENTOWI wpływów z eksploatacji Filmu z wszystkich pól eksploatacji w proporcjach odpowiadających wkładowi wniesionemu w produkcji zgodnie z zapisami Umowy. PRODUCENT będzie przedstawiał KOPRODUCENTOWI raport o eksploatacji filmu w 15 dni po zakończeniu kwartału, tj. 15 stycznia, do 15 kwietnia, do 15 lipca i do 15 października każdego roku,

* przedstawienie KOPRODUCENTOWI, w terminie 30 dni po wykonaniu kopii wzorcowej, Raportu Końcowego Filmu (załącznik nr 3).

8.3 Do obowiązków KOPRODUCENTA należeć będzie w szczególności:

* przekazanie środków finansowych wskazanych do punktu 6.4. Umowy na cele związane z produkcją Filmu na subkonto PRODUCENTA".

Po finalizacji przedmiotowego przedsięwzięcia, Wnioskodawca w związku z uzyskanymi prawami wykonywać będzie przy ich użyciu czynności opodatkowane podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z regulacją art. 5 pkt 5 i 6 ustawy o kinematografii, koproducent filmu - to podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych. Zaś producent filmu oznacza osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 33¹ § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu.

Przedmiotowa kwestia w opinii Zainteresowanego podlega opodatkowaniu jako usługa na mocy regulacji art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Artykuł 8.1. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Wnioskodawca uważa, że w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zastosowanie znajdzie w przedmiotowej sprawie art. 86 ustawy o VAT.

Artykuł 86 ust. 1. W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 2. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

1a) suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z powyżej wskazaną regulacją art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Co do zasady zatem, przez usługę należy rozumieć każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Usługą będzie takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną). W sytuacji zatem, gdy występuje świadczeniodawca, świadczeniobiorca działający ponadto jako przedsiębiorca, oraz samo świadczenie jest odpłatne, są to transakcje nietowarowe, a usługowe podlegające opodatkowaniu VAT.

Aby dana transakcja "nietowarowa" podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi spełniać łącznie następujące trzy warunki:

Przez świadczenie uważa się zachowanie dłużnika przewidziane treścią zobowiązania i z nim zgodne.

Samo świadczenie zaś ma nastąpić na rzecz podmiotu, świadczeniobiorcy, dokonywane przez podmiot jakim jest świadczeniodawca. Świadczenie to ma być dokonane na rzecz, inaczej na korzyść, dla czyjegoś dobra, czy w czyimś interesie. Tym samym, po stronie odbiorcy świadczenia musi wystąpić określona korzyść, wartość materialna lub niematerialna, której jest on beneficjentem. Ma to być zatem, element tzw. przysporzenia, osiągnięcia jakiegoś konkretnego bezpośredniego benefitu u świadczeniobiorcy, dla którego, na którego rzecz dane świadczenie zostało dokonane.

Przenosząc te rozważania na grunt regulacji ustawy o VAT, aby wystąpiło świadczenie na rzecz usługobiorcy musi wystąpić beneficjent, konsument tego świadczenia, a świadczenie to ma stanowić dla niego określoną korzyść, w dodatku wymierną w pieniądzu. Tym bardziej, że zawsze jeśli dane świadczenie ma podlegać opodatkowaniu to jako przedmiot obrotu musi mieć określoną wartość, i może co do zasady podlegać kolejnym transakcjom w obrocie.

W przedstawionym stanie faktycznym, wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego wystąpiły. Zaistnienie samego świadczenia - jest nim wtórne przeniesienie przez Producenta praw do filmu na Wnioskodawcę. Świadczenie dokonywane jest na rzecz Zainteresowanego, i ma ono charakter odpłatny, bo zgodnie z umową Wnioskodawca ponosi określony koszt, wkład finansowy.

Producent bowiem na mocy art. 70 ustawy o prawach autorskich i pokrewnych, nabywa na mocy domniemania wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości, a następnie odpowiedni procent tych praw przenosi na Koproducenta - Wnioskodawcę.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawartymi umowami nabywa on (wyżej wskazany punkt 7.4) prawa autorskie i prawa majątkowe oraz prawa pokrewne w sposób wtórny, a zatem nabywa świadczenie usługowe w rozumieniu ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem. Ma też prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze VAT wystawionej przez Producenta z tego tytułu, bowiem dalej prawa te będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W dniu 8 kwietnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając, na podstawie przepisu § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną, nr ILPP1/443-52/10-2/AI, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej interpretacji indywidualnej przywołał przepisy: art. 2 pkt 22, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 pkt 1 i ust. 3, art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a), art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) oraz art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn zm.) i odniósł ich treść do pytania przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji.

Ponadto w wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał na przepisy art. 5 pkt 5-6 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111, z późn. zm.) oraz art. 8 ust. 1, art. 69 i art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn zm.).

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż na podstawie umowy zawartej przez Wnioskodawcę z producentem filmu, w wyniku którego następuje przeniesienie praw autorskich, praw majątkowych oraz praw pokrewnych na Zainteresowanego, nie nabywa on usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawcy, zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, nie przysługuje także prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z wystawionej faktury przez producenta, ponieważ dokument ten nie potwierdza czynności, która została dokonana, w myśl powołanego art. 88 ustawy.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W wyniku przeprowadzonej analizy przedmiotowej sprawy stwierdzono, że interpretacja indywidualna z dnia 8 kwietnia 2010 r. nr ILPP1/443-52/10-2/AI, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, jest nieprawidłowa, dlatego też uzasadnione jest dokonanie jej zmiany. Zdaniem Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regulacjami, przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni jego odbiorca odnoszący korzyść związaną z tym świadczeniem.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 5 pkt 5 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111, z późn. zm.), koproducent filmu to podmiot, który wspólnie z producentem organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach majątkowych.

Przepis art. 5 pkt 6 ww. ustawy o kinematografii stanowi natomiast, że producent filmu to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33¹ § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę, faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny, organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu.

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale 6 zawiera przepisy szczególne dotyczące utworów audiowizualnych. Z przepisu art. 69 ww. ustawy wynika, że współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno muzycznych oraz twórca scenariusza.

Ponadto na podstawie przepisu art. 70 ust. 1 ww. ustawy domniemywa się, że producent utworu audiowizualnego nabywa na mocy umowy o stworzenie utworu albo umowy o wykorzystanie już istniejącego utworu wyłączne prawa majątkowe do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jako koproducent zawarł ze swoimi kontrahentami, jako producentami łącznie 10 umów koprodukcyjnych dotyczących produkcji filmów. Strony zawartych umów zobowiązały się do wzajemnych świadczeń.

Wnioskodawca, jako koproducent, na podstawie umowy przekazuje producentowi wkład pieniężny. W zamian za to Producent przeniesie na rzecz Wnioskodawcy (koproducenta) autorskie prawa majątkowe i prawa pokrewne (pkt 7.4 zawartej umowy).

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wystąpiły wszystkie konieczne elementy świadczenia opodatkowanego podatkiem od towarów i usług, określone w art. 8 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r., zaistniało bowiem odpłatne świadczenie usług przez producenta na rzecz Wnioskodawcy. Świadczeniem w tym przypadku jest przeniesienie przez producenta praw autorskich i pokrewnych dotyczących filmu na Wnioskodawcę (koproducenta). Wkład pieniężny na produkcję filmu wnoszony przez koproducenta w zamian za przekazanie praw autorskich i pokrewnych pełni funkcję wynagrodzenia. Oznacza to, że czynność dokonywana pomiędzy Wnioskodawcą (koproducentem) a producentem jest odpłatna i w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ww. ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca poinformował, iż nabyte prawa będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca spełnia więc przesłanki określone w ww. art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, dające prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z tym Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez producenta, gdyż jak zostało to przedstawione w stanie faktycznym, nabyta usługa będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabywa on świadczenie usługowe w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem oraz ma prawo do odliczania podatku od towarów i usług naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez producenta z tego tytułu, należało uznać za prawidłowe.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną z dnia 8 kwietnia 2010 r. nr ILPP1/443-52/10-2/AI, wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację zmieniającą interpretację indywidualną. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 47 i 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.