PT3/812/62/222/LBE/09/PK-511 - Opodatkowanie dostawy protez dentystycznych.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną z dnia 25 listopada 2008 r. Nr ITPP1-443-776/08/JJ wydaną w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy dla Spółki, dotyczącą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy przez spółkę cywilną protez dentystycznych, w ten sposób, iż stwierdza, że:

Spółka w dniu 8 września 2008 r. złożyła do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wniosek z dnia 5 września 2008 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy przez spółkę cywilną protez dentystycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka zajmuje się wyłącznie dostawą protez dentystycznych, które wykonuje jeden ze wspólników będący technikiem dentystycznym. Drugi ze wspólników Spółki (niebędący technikiem dentystycznym) pomaga w drobnych pracach przygotowawczych przy wyrobie protez. Spółka nie zatrudnia pracowników. Odbiorcami protez są lekarze stomatolodzy, prowadzący indywidualną praktykę lub pracujący w spółkach medycznych. Spółka zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stosuje zwolnienie od opodatkowania dostawy wykonywanych protez dentystycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowane przez Spółkę zwolnienie dla dostawy protez dentystycznych jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawcy zastosowane zwolnienie na dostawę protez dentystycznych jest prawidłowe, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem zwolnieniu podlega dostawa protez dentystycznych dokonywana przez techników dentystycznych. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż treść powołanego przepisu nie stanowi, że prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej wyklucza zastosowanie tego zwolnienia.

Indywidualna interpretacja wydana przez upoważniony organ podatkowy:

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, wydając w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną z dnia 25 listopada 2008 r. Nr ITPP1/443-776/08/JJ, uznał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Wydając przedmiotową interpretację, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku, świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów dokonywanych przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Zatem powyższe zwolnienie ma, w opinii Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, zastosowanie wyłącznie do dostaw dokonywanych przez osoby fizyczne, które są dentystami lub technikami dentystycznymi i mają uprawnienia do wykonywania zawodu. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy zastosowanie przez ustawodawcę normy prawnej o charakterze przedmiotowo-podmiotowym wskazuje, że zamiarem jego było podmiotowe ograniczenie zakresu stosowania określonego w ww. przepisie zwolnienia przedmiotowego (usługi świadczone przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu oraz dostawy protez dentystycznych lub sztucznych zębów) do podmiotów w nim ściśle wskazanych tj. techników dentystycznych i dentystów.

W świetle powyższego, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa protez dentystycznych nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej.

Stanowisko Ministra Finansów:

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Powyższy przepis nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić taką interpretację w dowolnym czasie.

W związku z powyższym, Minister Finansów uznaje za nieprawidłowe stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wyrażone w wydanej, w imieniu Ministra Finansów, interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2008 r. Nr ITPP1-443-776/08/JJ. W interpretacji tej Dyrektor ww. Izby Skarbowej, kwestionując stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2008 r. uznał, iż w przedstawionym przez Spółkę stanie faktycznym dokonywana przez spółkę cywilną dostawa protez dentystycznych nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Minister Finansów wskazuje, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

Wykładnia normy zawartej w tym przepisie wskazuje, iż zwolnienie od podatku świadczenia usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu oraz dostawy protez dentystycznych lub sztucznych zębów dotyczy podatników będących technikami dentystycznymi (osoby fizyczne), nie wykluczając jednocześnie możliwości zastosowania zwolnienia np. w sytuacji gdy dostawa protezy dentystycznej wykonanej przez technika dentystycznego, dokonywana jest w ramach spółki cywilnej, której jest on wspólnikiem.

Powyższe zwolnienie należy traktować jako zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym, przy czym istota podmiotowości sprowadza się do zapewnienia odpowiednich kompetencji osoby (technika dentystycznego) przy świadczeniu usług lub dostawie towarów, w ramach danego podmiotu bez wiązania tych kompetencji z formą prawną podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi.

Taką interpretację potwierdza również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Na przykład w wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE z dnia 10 września 2002 r. w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH dotyczącym interpretacji art. 13A ust. 1 lit. c) Szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych- wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L 145 z dnia 13 czerwca 1977 r. str. 1, z późn. zm.), a obecnie art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r. str. 1, z późn. zm.), w myśl którego z podatku VAT zwolnione jest świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, Trybunał orzekł, iż zwolnienie przewidziane w tym artykule nie zależy od prawnej formy podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne. W ramach tego postępowania niemiecki organ podatkowy podnosił, iż jedynie podatnik będący osobą fizyczną spełnia warunki do zastosowania zwolnienia na podstawie tego przepisu. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał stwierdził, iż literalna interpretacja tego przepisu nie wymaga, aby usługi medyczne świadczone były przez podatnika posiadającego szczególną formę prawną, żeby zwolnić je z podatku. Jedynie dwa warunki powinny być spełnione: muszą to być usługi medyczne oraz usługi te muszą być wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe (por. pkt 27 ww. wyroku).

Również w wyroku z dnia 7 września 1999 r. w sprawie C-216/97 Jennifer Gregg and Mervyn Gregg Trybunał stwierdził, że zasada neutralności fiskalnej wyklucza m.in. aby prowadzący taką samą działalność byli traktowani różnie w zakresie nakładania podatku VAT. Trybunał wywodzi dalej, że zasada ta byłaby niespełniona jeśli możliwość korzystania ze zwolnienia przewidzianego dla czynności wykonywanych przez jednostki lub organizacje, o których mowa w art. 13A ust. 1 lit. b) i g) ww. Szóstej dyrektywy Rady (obecnie art. 132 ust. 1 lit. b) i g) ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE) zależałoby od formy prawnej, w której podatnik wykonuje te czynności.

Z przedstawionego we wniosku z dnia 5 września 2008 r. stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. W ramach wykonywanej działalności dokonuje dostawy protez dentystycznych dla lekarzy stomatologów. Jeden ze wspólników, który wykonuje protezy dentystyczne, jest technikiem dentystycznym, drugi (niebędący technikiem dentystycznym) - zajmuje się wyłącznie dostarczaniem odbiorcom protez dentystycznych oraz wykonuje inne "drobne" prace przygotowawcze przy wyrobie protez.

Minister Finansów stwierdza zatem, że dokonywana przez Spółkę dostawa protez dentystycznych, wykonywanych przez wspólnika będącego technikiem dentystycznym, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego istnieje zatem podstawa do zmiany rozstrzygnięcia podjętego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w ww. interpretacji z dnia 25 listopada 2008 r.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 5 września 2008 r. i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego służy Stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu Ministra Finansów - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności otrzymania interpretacji - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), zaś skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 § 2 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.).