PT3/812/60/220/LWW/09/PK-511 - Zwolnienie od podatku VAT usług protetycznych świadczonych przez podatnika w ramach spółki cywilnej.

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Minister Finansów zmienia z urzędu interpretację indywidualną z dnia 9 lipca 2008 r. Nr ILPP2/443-375/08-2/SJ wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w ten sposób, że stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług protetycznych - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2008 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynął wniosek ww. Spółki z dnia 23 kwietnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług protetycznych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od marca 2000 r. jest spółką cywilną utworzoną przez dwie osoby fizyczne, które są technikami dentystycznymi. Spółka zatrudnia dwóch wykwalifikowanych techników dentystycznych. Na zlecenie lekarzy stomatologów Wnioskodawca świadczy usługi naprawy protez szczękowych oraz wykonuje nowe protezy szczękowe na podstawie otrzymanych od lekarzy wycisków (PKWiU 33.10.17).

Od dnia 1 stycznia 2008 r., w związku z dodaniem pkt 14 do art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, wykonywane usługi Spółka traktuje jako zwolnione z VAT.

W styczniu 2008 r. Spółka dokonała korekty podatku VAT naliczonego od materiałów nieprzerobionych, od których wcześniej przysługiwało odliczenie. Dokonała również korekty odliczenia VAT od środków trwałych, za okres ostatnich 10 lat proporcjonalnie do okresu użytkowania.

Obecnie Wnioskodawca dowiedział się, że zwolnienie usług protetyki szczękowej nie dotyczy spółek cywilnych.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zwrócił się o wydanie wiążącej interpretacji indywidualnej w kwestii, czy świadczone przez spółkę cywilną usługi protetyki szczękowej, podlegają opodatkowaniu stawką podstawową, czy są zwolnione z podatku VAT w myśl znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi od dnia 1 stycznia 2008 r. są zwolnione z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 14 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług.

Dotychczasowa stawka VAT dotyczyła czynności, a nie rodzaju podatnika. Opodatkowanie stawką 22% usług Wnioskodawcy tylko dlatego, że tworzy spółkę, stawia go poza margines. Poszczególni lekarze nie chcąc drożej płacić za usługi (nie odliczą VAT), zrywają współpracę z Wnioskodawcą. Jest to nierówne traktowanie podatników, które pozbawia środków do życia.

Indywidualna interpretacja wydana przez upoważniony organ podatkowy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, wydając w imieniu Ministra Finansów interpretację indywidualną w dniu 9 lipca 2008 r. Nr ILPP2/443-375/08-2/SJ, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazał, iż na podstawie zapisu art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 19 września 2007 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 192, poz. 1382), został znowelizowany art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w ten sposób, że dodany został pkt 14, w brzmieniu: zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wprowadzona do ustawy w dniu 1 stycznia 2008 r. regulacja, zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 14, ma zastosowanie wyłącznie do czynności świadczonych przez osoby fizyczne, które są dentystami lub technikami dentystycznymi i mają uprawnienia do wykonywania zawodu. Natomiast z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wspólnicy Spółki oraz zatrudnieni pracownicy są technikami dentystycznymi, a Spółka świadczy usługi naprawy protez szczękowych oraz wykonuje nowe protezy szczękowe na podstawie otrzymanych od lekarzy wycisków.

W związku z powyższym, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, gdy wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 14 usługi lub dostawy dokonywane są przez techników dentystycznych zatrudnionych przez Spółkę, to w tym zakresie nie może ona stosować zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje.

Na podstawie art. 14e § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa oraz obowiązujących ww. przepisów prawa, mając na uwadze przedstawiony we wniosku z dnia 23 kwietnia 2008 r. stan faktyczny, należy uznać, że stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, wyrażone w wydanej w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z dnia 9 lipca 2008 r. Nr ILPP2/443-375/08-2/SJ, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu, jak również dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów oraz techników dentystycznych. Wykładnia normy zawartej w tym przepisie wskazuje, iż zwolnienie od podatku świadczenia usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu oraz dostawy protez dentystycznych lub sztucznych zębów dotyczy podatników będących technikami dentystycznymi (osoby fizyczne), nie wykluczając jednocześnie możliwości zastosowania zwolnienia np. w sytuacji dostawy protezy dentystycznej przez spółkę cywilną, której wspólnicy są technikami dentystycznymi. Brak jest również przesłanek, aby z ww. zwolnienia wykluczyć np. spółki cywilne, które zatrudniają techników dentystycznych, jeżeli umowa zatrudnienia przewiduje, iż to właśnie te osoby wykonują protezy dentystyczne w tych podmiotach. W takich przypadkach ziszczenie się świadczenia dokonanego przez techników dentystycznych następuje bowiem w dostawie towarów lub odpowiednio świadczeniu usług dokonywanych przez te podmioty.

Powyższe zwolnienie należy traktować jako zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym, przy czym istota podmiotowości sprowadza się do zapewnienia odpowiednich kompetencji osoby (technika dentystycznego) przy świadczeniu usług lub dostawie towarów, w ramach danego podmiotu bez wiązania tych kompetencji z formą prawną podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi.

Taką interpretację potwierdza również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Na przykład w wyroku Trybunału Sprawiedliwości WE z dnia 10 września 2002 r. w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kugler GmbH dotyczącym interpretacji art. 13A ust. 1 lit. c) Szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L 145 z dnia 13 czerwca 1977 r. str. 1, z późn. zm.), a obecnie art. 132 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r. str. 1, z późn. zm.), w myśl którego z podatku VAT zwolnione jest świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, Trybunał orzekł, iż zwolnienie przewidziane w tym artykule nie zależy od prawnej formy podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne. W ramach tego postępowania niemiecki organ podatkowy podnosił, iż jedynie podatnik będący osobą fizyczną spełnia warunki do zastosowania zwolnienia na podstawie tego przepisu. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał stwierdził, iż literalna interpretacja tego przepisu nie wymaga, aby usługi medyczne świadczone były przez podatnika posiadającego szczególną formę prawną, żeby zwolnić je z podatku. Jedynie dwa warunki powinny być spełnione: muszą to być usługi medyczne oraz usługi te muszą być wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe (por. pkt 27 ww. wyroku).

Również w wyroku z dnia 7 września 1999 r. w sprawie C-216/97 Jennifer Gregg and Meryyn Gregg Trybunał stwierdził, że zasada neutralności fiskalnej wyklucza m.in. aby prowadzący taką samą działalność byli traktowani różnie w zakresie nakładania podatku VAT. Trybunał wywodzi dalej, że zasada ta byłaby niespełniona jeśli możliwość korzystania ze zwolnienia przewidzianego dla czynności wykonywanych przez jednostki lub organizacje, o których mowa w art. 13A ust. 1 lit. b) i g) ww. Szóstej dyrektywy Rady (obecnie art. 132 ust. 1 lit. b) i g) ww. dyrektywy Rady 2006/112/WE) zależałoby od formy prawnej, w której podatnik wykonuje te czynności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług w ramach spółki cywilnej, której jedynymi wspólnikami są technicy dentystyczni. Usługi w ramach spółki wykonywane są przez samych wspólników lub przez zatrudnionych przez spółkę techników dentystycznych.

Minister Finansów wyjaśnia zatem, iż świadczenie ww. usług przez Wnioskodawcę lub dostawa wykonanych przez niego protez dentystycznych korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku z dnia 23 kwietnia 2008 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego służy Stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu Ministra Finansów - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności otrzymania interpretacji - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270, z późn. zm.), zaś skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 § 2 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.).