PT2/8133/37/261/ZSW/2010/636 - Opodatkowanie usług międzynarodowego przewozu drogowego polegających na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi poza terytorium kraju.

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 maja 2010 r. w sprawie C-311/09 Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, w którym Trybunał orzekł, że poprzez nałożenie podatku VAT w sposób określony w rozdziale 13 § 35 ust. 1, 3, 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970), obecnie w rozdziale 10 § 34 ust. 1, 3, 4 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 73, 168 i 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - uprzejmie wyjaśniam:

Do czasu zmiany przedmiotowych regulacji, biorąc pod uwagę postanowienia ww. wyroku oraz w celu zapewnienia jego wykonania, wobec podmiotów mających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju, świadczących na terytorium kraju usługi międzynarodowego przewozu drogowego, polegające na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi poza terytorium kraju - stosuje się ogólne zasady opodatkowania, z wyjątkiem podmiotów, do których znajdzie zastosowanie § 34 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.

Oznacza to, iż podmioty te, co do zasady, zobowiązane są do zarejestrowania się w Polsce jako podatnicy podatku od towarów i usług w Drugim Urzędzie Skarbowym Warszawa-Śródmieście, składania deklaracji podatkowych oraz rozliczania tego podatku zgodnie z ogólnymi regułami.

Jednocześnie należy podkreślić, iż Trybunał nie zakwestionował regulacji, o której mowa w § 35 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (obecnie § 34 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r.) tj. braku obowiązku obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług na zasadzie wzajemności przez podatników spoza Wspólnoty (państwa trzecie). Zatem w odniesieniu do podmiotów wykonujących usługi międzynarodowego przewozu drogowego, polegające na okazjonalnym przewozie osób autobusami zarejestrowanymi na terytorium państw trzecich, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od przewozów osób autobusami zarejestrowanymi na terytorium kraju, mogą być stosowane dotychczasowe regulacje ww. rozporządzenia.

Ponieważ z posiadanych informacji wynika, że od polskich podmiotów, świadczących okazjonalne usługi przewozu osób autobusami zarejestrowanymi na terytorium Polski, państwa trzecie nie pobierają podatku lub opłat o podobnym charakterze z tytułu świadczenia tych usług, zatem § 34 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. ma zastosowanie do wszystkich podmiotów wykonujących na terytorium Polski okazjonalny przewóz osób autobusami zarejestrowanymi na terytorium państw trzecich, tzn. w odniesieniu do tych przewozów ww. podmioty nie obliczają i nie wpłacają podatku od towarów i usług.