PSUS/PB-RI-PDP/423-389/P/63/07/MB/31791 - Elektroniczny certyfikat rezydencji.

"W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym, wskazać należy, iż na mocy art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

(...) Zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, a na mocy art. 194 § 1 tej samej ustawy dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.

Certyfikat rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych winien zatem spełniać następujące warunki:

Płatnik, na którym spoczywa obowiązek potrącenia podatku od dochodu osiąganego przez nierezydenta w prawidłowej wysokości, powinien żądać od podatnika dokumentu oryginalnego gdyż w świetle wyżej przywołanego art. 180 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa do celów podatkowych za dowód uznać można wyłącznie oryginalny dokument. W przypadku przedłożenia przez podatnika kopii lub kserokopii dokumentu konieczne jest zatem okazanie oryginału w celu potwierdzenia jej zgodności z oryginalnym dokumentem.

Ponadto obcojęzyczne dokumenty, bez ich urzędowego przetłumaczenia na język polski, w świetle wspomnianego art. 180 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, nie mogą zostać uznane za dowód w sprawie, ponieważ wobec przytoczonych powyżej przepisów ustawy o języku polskim oraz Konstytucji RP posługiwanie się nimi w postępowaniu prowadzonym przez organ administracji publicznej jest sprzeczne z prawem.

(...) Dokument będący w posiadaniu Wnioskodawcy, nie zawierający nazwiska i podpisu osoby uprawnionej do poświadczenia zawartych w nim faktów, otrzymany w trybie elektronicznym - nie jest wystarczającym dla udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych (...).

Ze stanowiskiem Spółki, iż "otrzymany dokument jak również inne dokumenty otrzymane w trybie elektronicznym spełniają wymagania określone w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych" zgodzić się można pod warunkiem, iż dokument taki podpisany będzie podpisem elektronicznym, o którym mowa w ustawie z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. z 2001 r. Nr 130, poz. 1450 ze zm.), tylko bowiem w takim przypadku, zgodnie z art. 5 ust. 2 tejże ustawy, dane w postaci elektronicznej są równoważne pod względem skutków prawnych dokumentom opatrzonym podpisami własnoręcznymi, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. (...)"