PR 415/41/06/PD - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów darowizn przeznaczonych na cele pożytku publicznego w wysokości nieprzekraczającej 6% dochodu.
Pismo z dnia 19 czerwca 2006 r. Urząd Skarbowy w Wieliczce PR 415/41/06/PD Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów darowizn przeznaczonych na cele pożytku publicznego w wysokości nieprzekraczającej 6% dochodu.
POSTANOWIENIE
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25 maja 2006 r. w sprawie interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, uznaje stanowisko wyrażone we wniosku za prawidłowe.
UZASADNIENIE
Stan faktyczny:
Pan J. prowadzi działalność gospodarczą polegająca na handlu lekami. Podatnik dokonuje darowizn na cele charytatywne, wspierając finansowo działalność pożytku publicznego.
Wnioskodawca wybrał formę opodatkowania podatkiem liniowym.
Pytanie podatnika:
- czy darowizny przeznaczone na cele pożytku publicznego w wysokości nieprzekraczającej 6% dochodu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?
Stanowisko podatnika:
Podatnik w 2005 r. nie odliczał od dochodu dokonanych darowizn na cele charytatywne.
Ww. wydatki zaliczył do kosztów działalności niestanowiących kosztów uzyskania przychodów.
OCENA STANOWISKA PYTAJĄCEGO:
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2000 r. Dz. U. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju.
W myśl art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a - 30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot:
darowizn przekazanych na cele:
określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie, realizującym te cele,
kultu religijnego
w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.
W związku z art. 26 ust. 5 łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:
osób fizycznych,
osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
Za darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 9, oraz darowizny odliczane na podstawie odrębnych ustaw nie uważa się wpłat, o które zmniejsza się podatek zgodnie z art. 27d lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z art. 14a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn o których mowa w ust. 1 pkt 9 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę i adres. Na podstawie art. 30c ust. 2 podatnicy, którzy wybrali sposób opodatkowania w/g art. 9a ust. 2 ustawy (podatek liniowy 19%) mogą pomniejszyć dochód o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit a).
Wysokość składek ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.
W opisanym stanie faktycznym darowizny pieniężne dokonywane na rzecz instytucji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96 poz. 873) mogą być odliczane od podstawy opodatkowania w kwocie nieprzekraczającej 6% dochodu, od wszystkich innych dochodów poza wymienionymi w art. 28-30 i 30a-30c.
Opodatkowanie dochodu z działalności gospodarczej w oparciu o art. 30c ustawy - tzw. podatek liniowy wyklucza możliwość odliczenia dokonanych darowizn od dochodu osiągniętego z tej działalności.
Wykluczone jest także zaliczanie jakichkolwiek darowizn do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowo wyjaśnia się, że na zasadzie art. 27d ustawy:
podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 zmniejsza się jeżeli podatnik w okresie, o którym mowa w ust. 2a dokonał darowizny pieniężnej, zwanej dalej "wpłatą", na rzecz organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego, zwanej dalej "organizacją pożytku publicznego"
zmniejszenie, o którym mowa w ust. 1, nie może przekroczyć kwoty dokonanej wpłaty, jednak nie więcej niż kwoty stanowiącej 1% podatku należnego, wykazanego w zeznaniu.
W związku z brzmieniem art. 45 ust. 1a, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach określonych w art. 30c.
Wpłaty na rzecz pożytku publicznego można odliczać jedynie w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy.
Podsumowując powyższe rozważania stwierdza się, iż podatnik opodatkowany z tytułu działalności gospodarczej podatkiem liniowym, dokonanych wpłat na cele pożytku publicznego, nie może:
zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu,
odliczyć od podstawy opodatkowania,
odliczyć w odrębnym zeznaniu podatkowym.
Reasumując powyższe stanowisko wyrażone we wniosku uważa się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w art. 14b § 5 ww. ustawy.
Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem tut. organu w terminie 7 dni od daty otrzymania.