PPB1-449/15/06/I - Przywóz do Polski z terytorium innego państwa członkowskiego maszyn wchodzących w skład linii technologicznej stanowiących aport wnoszony do spółki z o.o.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po wszczęciu postępowania postanowieniem z dnia 6 czerwca 2006 r. znak: PPB1-449/15/06/I/43315/2006, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu Nr PSUS/PPOI-443/339/05/MS z dnia 28 listopada 2005 r. wydane dla Spółki "X" reprezentowanej przez Pełnomocnika Panią "Y" - stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania czynności wniesienia aportu, jako wydane z rażącym naruszeniem prawa,

Wnioskiem z dnia 24 sierpnia 2005 r. pełnomocnik Podatnika wystąpił do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wniesienia aportu w postaci maszyn wchodzących w skład linii technologicznej przywiezionych z terytorium innego państwa członkowskiego.

Zdaniem wnioskodawcy nie powinno naliczać się podatku od wewnątrzwspólnotowego nabycia aportu. Kwota wniesionego aportu nie powinna być wykazana w deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2004 r. jako czynność podlegająca VAT, ponieważ wniesienie aportu jest czynnością zwolnioną z podatku VAT.

Postanowieniem z dnia 28 listopada 2005 r. Nr PSUS/PPOI-443/339/05/MS Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu uznał za nieprawidłowe stanowisko podatnika w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia wskazano, że definicja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obejmuje także przypadek wniesienia aportu do spółki prawa handlowego przez podatnika podatku od wartości dodanej - udziałowca tej spółki. Zdaniem organu pierwszej instancji przyjęcie przez Spółkę "X" jako wkładu niepieniężnego maszyn przywiezionych z terytorium innego państwa członkowskiego podlega wprawdzie podatkowi od towarów i usług, lecz jest od tego podatku zwolnione na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Zwolnienie wniesienia aportu od podatku od towarów i usług nie zwalnia z obowiązku zadeklarowania wartości nabytych tą drogą towarów w deklaracji VAT-7.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, weryfikując ww. interpretację postanowieniem z dnia 6 czerwca 2006 r. Nr PPB1-449/15/06/I/43315/2006, wszczął z urzędu postępowanie w sprawie zmiany ww. postanowienia organu pierwszej instancji.

Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz własne stanowisko w sprawie wyrażone przez Podatnika, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

Konstrukcja polegająca na opodatkowaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w kraju przeznaczenia odzwierciedla dwie zasadnicze cechy harmonizacji podatków pośrednich w ramach wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Pierwszą z nich jest opodatkowanie w miejscu konsumpcji. Zgodnie bowiem z art. 28b (A)(1) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC) i art. 25 ust. 1 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług miejscem powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest, co do zasady, miejsce, w którym kończy się transport towarów. Nałożenie ciężaru podatku na nabywcę, który sprowadził towar do kraju przeznaczenia, odgrywa bowiem podobną rolę jak opodatkowanie importu. Sprowadzony towar opodatkowany jest w kraju ostatecznej konsumpcji przy zastosowaniu obowiązujących w nim stawek. Należy bowiem podkreślić, że zgodnie z art. 28e(4) VI Dyrektywy do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się zawsze stawkę podatku właściwą dla danego towaru w przypadku dostaw krajowych.

Drugą z wymienionych cech jest konieczność zapewnienia warunków równej konkurencji pomiędzy podmiotami gospodarczymi.

W przepisach art. 28c (B) VI Dyrektywy w punktach od (a) do (c) przewidziane zostały również pewne sytuacje, w których wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów może być zwolnione z podatku. Zgodnie z tym przepisem zwolnienie ma zastosowanie do:

Analogiczne regulacje zawiera również przepis art. 44 powołanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie:

W świetle powyższego czynność polegająca na przywozie do Polski z terytorium innego państwa członkowskiego maszyn wchodzących w skład linii technologicznej stanowiących aport wnoszony do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spełnia przesłanki uznania tej czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

O tym, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów stanowiących aporty wnoszone do spółek handlowych nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, świadczy również treść art. 88 ust. 3 pkt 4 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy podatku od importu towarów oraz od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stanowiących wkłady niepieniężne (aporty) do spółek handlowych.

W świetle powyższego przepis § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), w myśl którego zwalnia się od podatku wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego, nie ma zastosowania do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Należy mieć bowiem na względzie konieczność ścisłej interpretacji wszelkich wyjątków w prawie podatkowym. Wobec braku jasno sprecyzowanego przepisu zwalniającego z podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie określonych towarów, wyjątku takiego nie można konstruować jedynie na podstawie cyt. wyżej przepisu rozporządzenia, zwalniającego od podatku określoną czynność - tj. czynność wniesienia aportu.

Ponadto wykładnia taka byłaby sprzeczna z przytoczonymi wyżej przepisami VI Dyrektywy, a dodatkowo musiałaby zakładać nieracjonalność prawodawcy, który np. w § 11a ww. rozporządzenia wyraźnie wskazał, że zwolnienie od podatku dotyczy wewnątrzwpólnotowego nabycia towarów.

Mając na uwadze powyższe, zauważyć należy, iż stanowisko Podatnika w sprawie będącej przedmiotem wniosku jest nieprawidłowe, aczkolwiek z innych przyczyn, niż wskazał to organ podatkowy pierwszej instancji.

W związku z pytaniem podatnika, czy kwota wniesionego aportu powinna być wykazywana w deklaracji VAT-7, wyjaśnia się, iż wszelkie transakcje związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów uwzględnia się w deklaracji VAT-7.

Konsekwentnie stwierdzić należy, iż rozstrzygnięcie zawarte w ww. postanowieniu organu pierwszej instancji oparte zostało na błędnej ocenie prawnej przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego, czym naruszono przepisy art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej, w myśl których interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Naruszenie przepisu art. 14a § 3 cyt. wyżej ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi w świetle orzeczenia NSA z dnia 6 lutego 1995 r. sygn. akt II SA 1642/94 rażące naruszenie prawa.

Z ww. orzeczenia wynika bowiem, iż przez rażące naruszenie prawa rozumie się cyt. "...oczywiste naruszenie jednoznacznego przepisu prawa ...".

Wydanie postanowienia stanowiącego interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie oparte na błędnej ocenie prawnej przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego stanowi rażące naruszenie prawa.

Takie działanie obliguje organ drugiej instancji do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 14b § 5 pkt 2 powołanej w sentencji ustawy - Ordynacja podatkowa organ odwoławczy z urzędu w drodze decyzji uchyla albo zmienia postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Biorąc powyższe pod uwagę, postanowiono orzec jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia wniosku.

Na mocy art. 143 cyt. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa niniejsza decyzja wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Od decyzji służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a), w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.