PPB1-4407/I/26/2005 - Jak dla celów podatku od towarów i usług należy klasyfikować czynność oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste - jako dostawę towaru, czy jako usługę?

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19 kwietnia 2005 r. wniesionego przez Prezydenta Miasta, znak: SKB/0717/22/05, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach z dnia 6 kwietnia 2005 r. nr PPI/443-65/05 stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zakwalifikowania oddania gruntu w użytkowanie wieczyste do dostawy towarów

- odmawia uchylenia zaskarżonego postanowienia.

Wnioskiem z dnia 18 marca 2005 r. znak: SKB/0717/16/05 Prezydent Miasta zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zaklasyfikowania czynności oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste.

Podatnik sformułował następujące pytanie cyt. "Jak dla celów podatku od towarów i usług należy klasyfikować czynność oddania nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste - jako dostawę towaru czy jako usługę i czy obowiązkowi podatkowemu podlega oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości przeprowadzone przed 1 maja 2004 r. tj. przed dniem obowiązywania nowej ustawy o podatku od towarów i usług".

W ww. piśmie z dnia 18 marca 2005 r. wnioskodawca stanął na stanowisku, że czynność oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych jest dostawą towarów a nie świadczeniem usługi i czynność ta dokonana przed dniem 1 maja 2004 r., tj. przed dniem obowiązywania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem wydanie towaru (gruntu) nastąpiło w okresie, gdy czynność ta nie była objęta obowiązkiem podatkowym w ustawie z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2005 r. Nr PPI/443-65/05 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach uznał za nieprawidłowe stanowisko Prezydenta Miasta, w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie z dnia 19 kwietnia 2005 r. znak: SKB/0717/22/05, w którym wnosi o zmianę w całości zaskarżonego postanowienia.

Po rozpatrzeniu przedmiotowego zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w cytowanej wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały w przepisach k.c. (art. 232 do 243).

Zgodnie z art. 232 § 1 k.c. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym.

W granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać (art. 233 k.c.).

Oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje na okres 99 lat, w wypadkach wyjątkowych na okres krótszy, nie krótszy jednak niż 40 lat (art. 236 § 1 k.c.).

Wieczysty użytkownik, w myśl art. 238 k.c., zobowiązany jest do uiszczania opłat rocznych.

Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów, zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, nie daje bowiem prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani też nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w tym przepisie.

Zgodnie z cytowanej wyżej przepisem art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych (pkt 1), bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Ponieważ w ustawie nie zdefiniowano dla jej potrzeb pojęcia wartości niematerialnych i prawnych, uznać należy, że wartościami tymi są - co najmniej - wartości niematerialne i prawne wymienione w art. 22b i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oraz art. 16b i 16c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). W świetle tych przepisów do wartości niematerialnych i prawnych zaliczane jest m.in. prawo wieczystego użytkowania gruntów.

W przypadkach, w których wartości niematerialne i prawne oraz prawa są przedmiotem odpłatnego przeniesienia przez podatnika podatku VAT w ramach jego działalności gospodarczej na inny podmiot, stanowi to po dniu 1 maja 2004 r. świadczenie usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, iż oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu, i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest świadczeniem usług i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej. Zatem nie można przyjąć, że w odniesieniu do umów zawartych przed 1 maja 2004 r. usługa została wykonana a konsekwentnie brak jest podstaw do opodatkowania opłat pobieranych po 1 maja 2004 r.

Jako zasadę w podatku od towarów i usług przyjęto, że obowiązek podatkowy w tym podatku powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Wyjątek od tej zasady określony został m.in. w przepisie art. 19 ust. 4, zgodnie z którym jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli natomiast przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi pobrano część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11).

Ponieważ użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej, zgodnie z ogólnymi zasadami przewidzianymi w ustawie, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą otrzymania zapłaty poszczególnych opłat należnych z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych.

Zatem opłaty pobierane po dniu 1 maja 2004 r., a dotyczące użytkowania wieczystego ustanowionego przed tym dniem, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego organ odwoławczy nie znalazł podstaw do zmiany przedmiotowego postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.

Na mocy art. 143 cytowanej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Na decyzję służy skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia. (Adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach - Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku- Białej, ul. Traugutta 2a).