PP3-8222-3045/94/ERO - Sankcja za nie zaewidencjonowaną sprzedaż.

W odpowiedzi na pismo z 1 grudnia 1994 r. znak PT-824/A/4/53/94 w związku z wątpliwościami dotyczącymi stosowania sankcji określonej w art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) Ministerstwo Finansów wyjaśnia:

W wypadkach gdy w ramach kontroli przeprowadzanych w 1994 r. zostanie stwierdzone, że podatnik w 1993 r. naruszył obowiązki dotyczące określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, należy stosować sankcję, wynikającą z art. 27 ust. 5 pkt 1 cytowanej ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 9 grudnia 1993 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 129, poz. 599), polegającą na określeniu wartości nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania i ustaleniu podatku przy zastosowaniu stawki 22% oraz podwyższeniu tak ustalonej kwoty podatku o 100%.

Jednocześnie Ministerstwo Finansów nie zgłasza zastrzeżeń, aby na umotywowany wniosek podatnika urzędy skarbowe wydawały decyzje na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1993 r. Nr 108, poz. 486 z późn. zm.) o zaniechaniu poboru podatku od towarów i usług ustalonego w decyzji administracyjnej w części przekraczającej wysokość sankcji, jaka wynikałaby z zastosowania przepisu art. 27 ust. 5 pkt 1 według brzmienia obowiązującego w 1993 r., w przypadkach gdy sankcja zastosowana na podstawie obowiązującego od 1 stycznia 1994 r. przepisu odbiegałaby znacznie (tj. była znacznie wyższa) od tej, która obowiązywała w 1993 r.