PP2-813-656/02/ZŚ - Dokumentowanie czynności agenta przy sprzedaży usług turystycznych zagranicznych biur podróży

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 października 2002 r. Ministerstwo Finansów PP2-813-656/02/ZŚ Dokumentowanie czynności agenta przy sprzedaży usług turystycznych zagranicznych biur podróży

(…) Ministerstwo Finansów informuje, iż przepis art. 16 ust. 1a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) wszedł w życie 26 marca 2002 r., tj. z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 15 lutego 2002 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, o zmianie ustawy o Policji oraz o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 19, poz. 185).

Powyższy przepis ma zastosowanie do usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstał począwszy od 26 marca 2002 r. W sytuacji gdy obowiązek podatkowy powstał przed tą datą, mają zastosowanie przepisy obowiązujące przed wejściem w życie ww. ustawy z dnia 15 lutego 2002 r.

Dodatkowo należy nadmienić, iż przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 578) nie mają wpływu na wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług (stawki podatku). Przepisy podatkowe bowiem nie uzależniają w żadnym przypadku sposobu opodatkowania VAT podatników od spełnienia warunków wynikających z tej ustawy.

Odnośnie przyznania agentom prawa wystawiania faktur w ich własnym imieniu, na rzecz klientów nabywających usługi turystyczne od tych agentów, których działalność polega na opodatkowaniu na podstawie art. 16 ust. 1a, brak jest podstaw i uzasadnienia dla wprowadzenia takiego rozwiązania. Podatnicy wystawiają faktury (stosownie do przepisu art. 32 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym) stwierdzające dokonanie czynności, o których mowa w art. 2 cyt. ustawy. W fakturach tych wyodrębnia się m.in. sprzedawcę i nabywcę. Nabywcą tym jest w konkretnej sytuacji zleceniodawca usługi agencyjnej, tj. firma zagraniczna.

Należy bowiem zauważyć, iż działając na podstawie umowy agencyjnej przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie własnej działalności, do pośredniczenia przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie albo do zawierania ich w jego imieniu. Stroną umowy agencyjnej jest pośrednik (agent) oraz podmiot będący organizatorem imprezy turystycznej. Zatem agent dokonujący sprzedaży usługi turystycznej organizowanej przez podmiot zagraniczny występując wyłącznie jako "pośrednik", nie dokonuje przy tym sprzedaży przedmiotowych usług we własnym imieniu. Wobec tego podmiot ten we własnym imieniu może wystawić fakturę wyłącznie za świadczone przez siebie usługi agencyjne podmiotowi zlecającemu zawieranie umów z klientami. Nie ma natomiast prawa do wystawienia we własnym imieniu faktury stwierdzającej dokonanie sprzedaży usług turystycznych klientom.

Mając na uwadze powyższe, faktury stwierdzające dokonanie sprzedaży usług turystycznych powinny być wystawiane przez podmiot zagraniczny, bowiem sprzedaż przedmiotowych usług dokonywana jest w jego imieniu. Należy przy tym zaznaczyć, iż w przypadku gdy podmiot ten nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce, zgodnie z § 34 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 z późn. zm.), nie ma prawa dokumentowania dokonanej sprzedaży fakturami VAT.

Dodatkowo, odnośnie kształtowania podstawy opodatkowania w związku z określaniem ceny imprezy w przeliczeniu na euro, Ministerstwo Finansów informuje, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) podstawą opodatkowania jest kwota należna, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Jest to całość świadczenia należnego od nabywcy. Kwota należna jest w zasadzie ceną świadczenia. Cena natomiast może być określona poprzez wskazanie metody jej kalkulacji.

Jeżeli zatem w związku z określonym kursem euro w dniu zapłaty kwota faktycznie zapłacona za imprezę jest wyższa niż wynikająca z faktury wystawionej wcześniej, to podstawę opodatkowania stanowi kwota faktycznie zapłacona. (…)

Opublikowano: M.RiF 2003/7-8/54