PP1/448-302/04/I - Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki

Pytanie podatnika

Podatek od towarów i usług - Procedury szczególne - Szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków

Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po dokonaniu zmiany udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chełmie odpowiedzi zawartej w piśmie nr PP/443-32/04 z dnia 23 lipca 2004 r. wyjaśniam:

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przez dostawę towarów rozumie się również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej. W myśl art. 30 ust. 1 w/w ustawy podstawę opodatkowania umowy komisu sprzedaży stanowi dla: 1. komisanta - kwota należna z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotą podatku, 2. komitenta - kwota należna pomniejszona o kwotę prowizji komisanta, pomniejszona o kwotę podatku. W rozdziale 4 działu XII powoływanej ustawy o VAT zawierającym szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków w art. 120 ust. 1 pkt 4 zdefiniowano towary używane. Dla potrzeb szczególnej procedury dotyczącej opodatkowania niektórych towarów, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż działa sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki, oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne. Zgodnie z treścią art. 120 ust. 4 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. W myśl ust. 10 art. 120 szczególna procedura opodatkowania marży ma zastosowanie do dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od: podmiotu niebędącego podatnikiem VAT podmiotu będącego podatnikiem, o ile dostawa tych towarów była zwolniona od podatku VAT podmiotu będącego podatnikiem, o ile towary te przy dostawie zostały opodatkowane od marży. Powyższa procedura wymaga prowadzenia przez podatnika szczegółowej ewidencji, o której mowa w art. 120 ust. 15 ustawy o VAT, niezbędnej do prawidłowego określenia podstawy. Ewidencja w szczególności musi zawierać kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży.

Dokumentem potwierdzającym dostawę opodatkowaną na zasadzie marży jest faktura wystawiona zgodnie z przepisem § 12 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) tj. winna zawierać dane określone w § 12 ust. 1 pkt 1-5 i 12, oraz wyrazy "VAT marża". Podatnik, który stosuje szczególną procedurę opodatkowania marży, nie może oddzielnie wykazywać na wystawionych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów (art. 120 ust. 16). Faktura zawiera więc kwotę należności ogółem (brutto), której nie oznacza się jednak jako zwolnionej. Zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym musza odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948, z 2003 r. Nr 152, poz. 1481 oraz z 2004 r. Nr 85, poz. 798) podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiągniętego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Sposób ewidencjonowania podatku od towarów i usług powinien umożliwiać między innymi prawidłowe określenie kwot podatku należnego oraz podstawy opodatkowania, w tym przypadku marży. Nie będzie błędem jeśli do całości sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej przypisane zostanie tzw. "0" techniczne przy jednoczesnym prowadzeniu ewidencji dla potrzeb podatku VAT umożliwiających wyodrębnienie wielkości marży oraz kwot podatku.