PP II 443/707/185/04 - Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju

Czy z art. 23 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług wynika dla podatnika zakaz, obowiązujący w okresie dwóch lat od daty pierwszej dostawy, przekroczenia kwoty ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, o ile podatnik wybrał opcję opodatkowania z art. 23 ust. 2 (miejsce opodatkowania terytorium kraju), oraz jakie są sankcje przekroczenia tego zakazu.

Zdaniem podatnika dokonanie przez niego wyboru opcji miejsca opodatkowania przy sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju tj. opcji miejsca opodatkowania na terytorium kraju, powoduje zakaz wynikający z art. 23 ust. 8 ustawy, wyrażający się obowiązywaniem tej opcji przez 2 lata od daty pierwszej dostawy, co oznacza, że Podatnik nie będzie mógł w okresie 2 lat zwiększyć sprzedaży wysyłkowej ponad kwotę ustaloną przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

a) podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b) innego niż wymieniony w lit. a podmiotu niebędącego podatnikiem podatku od wartości dodanej.

W artykule 23 cytowanej ustawy uregulowane zostało miejsce świadczenia przy dostawie towarów w odniesieniu do sprzedaży wysyłkowej. Zgodnie z art. 23 ust. 1 tej ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2. Ustęp 2 stanowi natomiast, iż w przypadku gdy całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe zharmonizowane wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku, od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, wówczas dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju (art. 23 ust. 2 ustawy o PTU). Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że również w poprzednim roku podatkowym wartość towarów, innych niż wyroby akcyzowe zharmonizowane, wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, nie przekroczyła ustalonej kwoty.

Przy czym podatnicy, u których wartość sprzedaż wysyłkowej nie przekroczyła kwoty, o której mowa wyżej, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 (tj. terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów) pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy (art. 23 ust. 5 ustawy). Zawiadomienie takie składa się co najmniej na 30 dni przed datą dostawy, począwszy od której podatnik chce korzystać z tej opcji. W przypadku wybrania tej opcji, obowiązuje ona co najmniej przez 2 lata od daty pierwszej dostawy dokonanej w trybie przewidzianym tą opcją art. 23 ust. 8 ustawy).

Natomiast w sytuacji, gdy podatnik nie korzysta z opisanej wyżej opcji, a kwota, ustalona przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, zostanie przekroczona, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy następującej po dostawie, w której przekroczono tę kwotę.

Ze złożonego wniosku wynika, że Podatnik nie skorzystał z opcji, o której mowa w art. 23 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, Podatnik wskazał bowiem, iż wybrał miejsce opodatkowana na terytorium kraju. W takim przypadku dopóki wartość sprzedaży wysyłkowej do danego państwa członkowskiego nie przekroczy wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej kwocie ustalonej przez to państwo członkowskie, miejscem dostawy towarów będzie terytorium kraju, co oznacza, że sprzedaż ta będzie opodatkowana w Polsce, według obowiązujących stawek podatkowych.

Natomiast gdy u Podatnika wartość sprzedaży wysyłkowej do danego państwa członkowskiego, przekroczy ustaloną przez to państwo kwotę, wówczas począwszy od dostawy następującej po dostawie, w której przekroczono tę kwotę, miejscem dostawy towarów będzie terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów. Podatnik będzie miał wówczas obowiązek zarejestrowania się jako podatnik podatku od wartości dodanej na terytorium danego państwa członkowskiego, i dalsza sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu według obowiązujących tam stawek.

W sytuacji zatem gdy Podatnik nie skorzystał z opcji, o której mowa w art. 23 ust. 5 cytowanej ustawy, przepis art. 23 ust. 8, który stanowi iż opcja obowiązuje co najmniej przez 2 lata od daty pierwszej dostawy, nie będzie miała zastosowania.

Z omówionych wyżej przepisów wynika, że żaden przepis nie wprowadza zakazu zwiększania przez podatnika wartości sprzedaży wysyłkowej ponad kwotę ustaloną przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przekroczenie ustalonej kwoty powoduje jedynie zmianę miejsca świadczenia przy dostawie towarów, a co za tym idzie zmianę miejsca opodatkowania dokonanej sprzedaży i związane z tym obowiązki.

Dodatkowo należy wskazać, iż opisane wyżej zasady nie dotyczą:

- nowych środków transportu,

- towarów będących przedmiotem dostawy przez podatnika lub na jego rzecz, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez,

- wyrobów akcyzowych zhramonizowanych,

- a także towarów opodatkowanej według szczególnej procedury opodatkowania według zasad określonych w art. 120 ust. 4 ustawy (opodatkowanie marży).