PP-I/443-87/07/AR - Wpływ faktury pierwotnej, a prawo do odliczenia VAT.

Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głubczycach z dnia 17 kwietnia 2007 r., Nr PO III 443/3/GL/07, którym udzielono interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku od towarów i usług, uznając stanowisko podatnika za prawidłowe.

Pismem z dnia 5 lutego 2007 r. Przedsiębiorstwo "X" Spółka Jawna zwróciło się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głubczycach z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w swojej indywidualnej sprawie. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż w dniu 5 marca 2004 roku zawarła umowę z przedsiębiorstwem "Y" Sp. z o.o. na wykonanie rozbiórki 27 obiektów budowlanych. Część robót rozbiórkowych na budynkach J-6 i D-8 została następnie zlecona podwykonawcy, tj. Przedsiębiorstwu "Z" Spółka Jawna. Strony ustaliły wynagrodzenie netto za rozbiórkę obiektu J-6 w kwocie 17.000 zł oraz obiektu D-8 w kwocie 58.000 zł, adekwatnie do kubatury ww. obiektów oraz nakładów pracy. Tekst umowy między stronami został zredagowany z błędem w stosunku do wyżej opisanych ustaleń - ceny za powyższe obiekty zostały zamienione. Strony uzgodniły telefonicznie, a następnie wniosły do tekstu umowy stosowne poprawki. Odstąpiły również od zawarcia umowy w zakresie robót rozbiórkowych na obiekcie D-8. W miesiącu czerwcu 2004 roku Spółka otrzymała od podwykonawcy fakturę VAT Nr 109/UG/2004 z dnia 30 czerwca 2004 r. wystawioną na kwotę 58.000 zł netto za rozbiórkę obiektu J-6. Zdaniem Spółki kwota na którą wystawiono ww. fakturę została zawyżona, dlatego też Spółka zwróciła fakturę wystawcy z żądaniem jej sprostowania. Wykonawca robót nie wyraził zgody na zmniejszenie wartości robót na fakturze i oddał sprawę do Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej IV Wydział Gospodarczy. W wyroku z dnia 4 października 2006 r. Sąd stwierdził, iż naniesione zmiany do umowy nie mogą wywołać żadnych skutków prawnych, bowiem osoba reprezentująca podwykonawcę nie była do takich działań upoważniona i nakazał zapłatę zgodnie z wystawioną fakturą nr 109/UG/2004 z dnia 30 czerwca 2004 r. Wówczas Spółka wystąpiła o wystawienie duplikatu kwestionowanej faktury, który otrzymała 29 grudnia 2006.

Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy kwotę podatku VAT tj. 12 760 zł z faktury VAT nr 109/UG/2004 z dnia 30 czerwca 2004 r., której duplikat otrzymała 29 grudnia 2006 r. może rozliczyć jako podatek naliczony w poz. 47 deklaracji VAT-7 za miesiąc grudzień 2006 lub styczeń 2007 czyli w miesiącu otrzymania duplikatu faktury lub miesiącu następnym, czy może powyższa kwota podatku VAT powinna zostać rozliczona poprzez korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc czerwiec 2004 roku.

Zdaniem Spółki kwota VAT powinna zostać odliczona jako podatek VAT naliczony poprzez korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc czerwiec 2004 roku.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głubczycach wydał postanowienie z dnia 17 kwietnia 2007 r., nr PO III 443/3/GL/07, w którym uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) prawo do obniżenia podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11,12,16 i 18, albo w następnym okresie rozliczeniowym. W związku z faktem, że Spółka nie posiada faktury potwierdzającej dokonaną transakcję zastosowanie ma przepis § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798). Zgodnie z ww. przepisem, jeżeli oryginał faktury lub faktury korygującej ulegnie zniszczeniu albo zginie, sprzedawca na wniosek nabywcy ponownie wystawia fakturę lub fakturę korygującą, zgodnie z danymi zawartymi w kopii tej faktury lub faktury korygującej. Faktura lub faktura korygująca wystawiona ponownie musi dodatkowo zawierać wyraz DUPLIKAT oraz datę wystawienia duplikatu. Pojęcie "faktury" użyte w przepisie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług należy więc rozumieć w znaczeniu szerszym tj. obejmującym obok faktur pierwotnych, także faktury korygujące, duplikaty faktur oraz inne dokumenty traktowane na równi z fakturami sensu stricto.

Z wniosku z dnia 5 lutego 2007 uzupełnionego pismem z dnia 1 czerwca 2007 r. wynika, iż Spółka otrzymała oryginał faktury VAT nr 109/UG/2004 w miesiącu czerwcu 2004 roku, który zaraz po otrzymaniu zwróciła wystawcy z prośbą o sprostowanie. Wykonawca robót nie wyraził zgody na zmniejszenie jej wartości, skierował sprawę do sądu i nie przekazał Spółce zwróconej faktury. Ze stanowiska przedstawionego przez podatnika nie wynika w sposób jednoznaczny, co się stało z oryginałem faktury po zwróceniu go wystawcy. Spółka powinna była wystąpić do wystawcy faktury o ponowne przesłanie oryginału faktury pierwotnej i upewnić się, czy zaistniały przesłanki do wystawienia duplikatu. Zgodnie bowiem z § 22 ust. 1 cytowanego rozporządzenia sprzedawca wystawia ponownie fakturę, jeżeli oryginał faktury ulegnie zniszczeniu albo zginie. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z marca 2007 r. (sygn. akt I FSK 541/06) orzekł, że jeśli podmiot nie zakwestionuje skutecznie, że oryginały faktur zostały mu jednak doręczone, to fakt ten wywoła określone skutki prawne dla VAT, tj. ustanowi prawo do odliczenia z nich podatku naliczonego. Doręczenie kolejnych dokumentów faktur, tj. duplikatów, tego prawa już nie ustanowi. Wówczas rozliczenia VAT z otrzymanych duplikatów faktur należy dokonać wyłącznie w drodze korekty deklaracji. Uznanie, że podatnik zawsze ma prawo do dokonania odliczenia w momencie otrzymania duplikatu faktury, doprowadziłoby do destabilizacji obrotu gospodarczego. Wtedy to podatnik, a nie przepisy, decydowałby, kiedy powstaje prawo do odliczenia VAT: w momencie otrzymania oryginału, czy otrzymania duplikatu. W świetle powyższego wyroku sam fakt wpływu faktury pierwotnej do podmiotu rodzi termin podatkowy, uprawniający do zastosowania odliczenia, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 oraz ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Odesłanie faktury do wystawcy z żądaniem jej sprostowania nie wstrzymywało tego terminu. Nie zmieni tego terminu również zgubienie faktury pierwotnej, której wpływ uprzednio odnotowano. Gdyby natomiast faktura pierwotna w ogóle nie dotarła do podmiotu, wówczas mógłby on dokonać stosownego obniżenia w rozliczeniu za okres, w którym otrzymano duplikat faktury, lub w miesiącu następnym.

W przedmiotowej sprawie Spółka otrzymała oryginał faktury, tym samym podatek VAT naliczony winien zostać rozliczony w miesiącu otrzymania tej faktury pierwotnej poprzez korektę deklaracji VAT za miesiąc czerwiec 2004 r., zgodnie ze stanowiskiem podatnika przedstawionym we wniosku.

Powyższej interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego.

Od niniejszej decyzji służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.