PP/E-005-2-10/05 - Rozliczanie podatku VAT w handlu używanymi samochodami osobowymi

Pytanie podatnika

Jaki jest prawidłowy sposób rozliczania podatku VAT w przypadku gdy przedmiotem działalności Podatnika jest m.in. handel używanymi samochodami osobowymi, pochodzącymi zarówno z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza Unii?

Działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 r. zmieniam informację udzieloną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bartoszycach pismem Nr USII/443-61/04 z dnia 29 października 2004 r. na zapytanie Podatnika z dnia 29 września 2004 r. Działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 r. zmieniam informację udzieloną przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bartoszycach pismem Nr USII/443-61/04 z dnia 29 października 2004 r. na zapytanie Podatnika z dnia 29 września 2004 r.

Przedmiotem działalności Podatnika jest m.in. handel używanymi samochodami osobowymi, pochodzącymi zarówno z krajów Unii Europejskiej, jak i spoza Unii. Podatnik wskazał, iż w przypadku handlu samochodami spoza Unii odlicza podatek VAT w całości oraz dolicza VAT do ceny sprzedaży. Natomiast w przypadku samochodów używanych nabywanych w krajach Unii jako towary zwolnione z podatku od wartości dodanej, Pytający, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), jako podstawę opodatkowania przyjmuje różnicę pomiędzy kwotą otrzymaną z tytułu dostawy a kwotą nabycia. Przy czym do kwoty nabycia Podatnik wlicza, oprócz kwoty zapłaconej sprzedawcy, także inne koszty - na przykład koszty transportu to podatek akcyzowy. Pytający chce wiedzieć, czy przedstawiony sposób rozliczania podatku VAT jest prawidłowy.

Na podstawie art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnice między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ww. ustawy cytowany wyżej przepis dotyczy dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

- osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatkiem, o którym mowa w art. 15,

- podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113,

- podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem zgodnie z ust. 4.

Jednocześnie w myśl art. 120 ust. 14 przedmiotowej ustawy, do dostaw, do których stosuje się przepisy ust. 10 podatnik może stosować ogólne zasady opodatkowania.

W przypadku odsprzedaży samochodów używanych nabytych w krajach członkowskich Unii, przy spełnieniu warunków określonych w art. 120 ust. 10 ustawy, Podatnik może korzystać z procedury opodatkowania marży na podstawie art. 120 ust. 4, albo też stosować ogólne zasady opodatkowania (art. 120 ust. 14). Natomiast procedura z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania w sytuacji odsprzedaży samochodów pochodzących z importu.

Jeśli zaś chodzi o kwotę nabycia, o której mowa w ww. art. 120 ust. 4, ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje tego pojęcia. W tym względzie należy zatem posłużyć się definicją zawartą w Szóstej Dyrektywie Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG). W myśl art. 26a część B ust. 3 VI Dyrektywy cena nabycia oznacza wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które dostawca otrzymał od podatnika - pośrednika opodatkowanego.

Zatem kwotę nabycia stanowi wszystko, co składa się na wynagrodzenie, które Podatnik zapłacił podmiotowi, od którego nabył towar. W skład kwoty nabycia mogą wchodzić wydatki, takie jak na przykład koszty transportu, prowizji czy ubezpieczenia, ale tylko wtedy, gdy stanowią element ceny płaconej zbywcy.