PP/4430-186/06 - Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o.o. z dnia 11 września 2006 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Międzyrzeczu z dnia 01 września 2006 r., nr PO/443-17/06, w przedmiocie podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze:

- uchyla ww. postanowienie.

W dniu 05 czerwca 2006 r. został złożony wniosek do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Międzyrzeczu o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Przedmiotowy wniosek dotyczył opodatkowania nabyć towarów, które po ocleniu przez przedstawiciela fiskalnego są sprowadzane do Polski. Pytanie podatnika dotyczyło, czyje dane powinien zawierać dokument przyjęcia towaru do obrotu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje importu towarów z krajów Azji. Towary dostarczane są do Wolnego Portu Hamburg, a następnie zgłaszane w niemieckim urzędzie celnym przez upoważnionego przedstawiciela fiskalnego, zarejestrowanego dla potrzeb handlu wewnątrzwspólnotowego na terenie Niemiec. Towary zostają dopuszczone do wolnego obrotu w procedurze o kodzie 42, oznaczającym dopuszczenie do obrotu z jednoczesnym wprowadzeniem na rynek krajowy towarów, które podlegają zwolnieniu z VAT w przypadku dostawy do innego państwa członkowskiego (import z kraju trzeciego z bezpośrednio następującą po nim dostawą wewnątrzwspólnotową). W myśl obowiązujących od 01 maja 2004 r. przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego Rozporządzenia Rady (EWG NR 2913/92), gdy towar zostanie dopuszczony do wolnego obrotu, otrzymuje on status towaru wspólnotowego, a to oznacza, że po dokonaniu zgłoszenia celnego i opłaceniu należności celnych można swobodnie dysponować towarem na obszarze Unii Europejskiej. Towary zostały bezpośrednio po odprawie dostarczone do Polski. Zdaniem podatnika ustanowiony przedstawiciel fiskalny dla udokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowej nie wystawi faktury sprzedaży. Taką fakturę wystawi natomiast kontrahent z Chin.

W dniu 01 września 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Międzyrzeczu wydał postanowienie Nr PP/443-17/06, w którym stwierdził, że stanowisko Podatnika zawarte we wniosku z dnia 02 czerwca 2006 r. jest nieprawidłowe.

Z treści przedmiotowego postanowienia wynika, iż zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), który definiuje pojęcie importu usług, oraz przepisy art. 5 ust. 1 stanowiące o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w powiązaniu z art. 9 ww. ustawy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Międzyrzeczu uznał, iż w przypadku podatnika doszło do wewnątrzwspólnowego nabycia towarów. Ponadto powołując się na przepisy art. 106 ust. 7, art. 100 ust. 1 oraz art. 100 ust. 3 cytowanej wyżej ustawy Organ I instancji stwierdził, iż w informacji podsumowującej jako kontrahent w wewnątrzwspólnowym nabyciu powinny widnieć dane przedstawiciela fiskalnego z Niemiec. On również jako strona tej transakcji powinien wystawić fakturę, na podstawie której można stwierdzić wewnątrzwspólnotowe nabycie.

Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Międzyrzeczu z dnia 01 września 2006 r. Nr PP/443-17/06 podatnik złożył zażalenie z dnia 11 września 2006 r.

W uzasadnieniu złożonego zażalenia strona wskazuje, iż po dokonaniu wszelkich czynności celnych w Niemczech otrzymuje od przedstawiciela fiskalnego niemiecki dokument odprawy celnej, według procedury celnej o kodzie 4200, następnie towar bezpośrednio jest przewożony z Niemiec do Polski. Według podatnika następuje więc wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, gdzie zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Zdaniem strony w informacji podsumowującej widnieć będzie NIP przedstawiciela fiskalnego z Niemiec, zaś dowodem potwierdzającym wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie jest faktura od przedstawiciela fiskalnego, lecz dokument odprawy celnej oraz list przewozowy CMR.

Organ odwoławczy po rozpatrzeniu sprawy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz załączonych dokumentów wynika, że przywóz towarów z państwa trzeciego nastąpił na terytorium Niemiec. Odprawa celna i dopuszczenie towaru nastąpiło na terytorium Wspólnoty w porcie w Hamburgu. Zgłoszenia towarów do odprawy celnej przez objęcie towarów procedurą o kodzie "42" dokonał ustanowiony przedstawiciel fiskalny w imieniu podatnika. Na podstawie tej procedury towar został zwolniony od podatku VAT z tytułu dokonanego importu, a następnie nastąpiło jego przemieszczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Zatem przywóz towarów z państwa trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - co ma miejsce w niniejszym przypadku - w rozumieniu przepisów ww. ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi importu towarów na terytorium Polski.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem - zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy - rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Przedmiotowe przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski należy traktować - w świetle ww. przepisów - jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a zatem podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy według stawek właściwych dla nabytych towarów.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku m.in. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Jednocześnie tutejszy Organ informuje, że skoro - jak sama Strona potwierdza - ww. transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, to odnoszą się do niej również zasady dotyczące powstania obowiązku podatkowego przy wewnątrzwspólnotowych transakcjach, o których mowa w art. 20 ustawy. W myśl ww. art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Zgodnie z ust. 6 ww. art. 20 ustawy w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W rozpatrywanej sprawie zbędnym jest wystawienie faktury sprzedaży przez przedstawiciela fiskalnego, gdyż występuje on tylko w rozliczeniu należności celnych. Stroną danej transakcji dla podatnika podatku od towarów i usług jest w tym przypadku kontrahent z Chin.

W związku z powyższym przedmiotowa transakcja stanowiąca wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, potwierdzona wystawieniem przez Stronę faktury wewnętrznej winna być wykazana w zakresie obrotu i podatku należnego w deklaracji dla podatku od towarów i usług. Stosownie natomiast do art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponadto, jak zasadnie stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego w Międzyrzeczu, dowodem potwierdzającym wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie jest dokument odprawy celnej ani list przewozowy CMR. List przewozowy jest dowodem stwierdzającym, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 ustawy o VAT. Dokument odprawy celnej jest natomiast zgodnie z art. 33 ust. 1 i art. 86 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy jedynie podstawą do dokonania naliczenia i odliczenia podatku VAT w przypadku importu towarów.