PP/443-98-99/13/05 - Transakcje trójstronne

Pytanie podatnika

Dotyczy uznania transakcji opisanych we wnioskach za transakcje trójstronne.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika we wniosku z dnia 10.08.2005 r. (bez numeru) uzupełnionym pismem z dnia 25.08.2005 r. wynika, że Spółka z o.o. dokonuje zakupu towaru od firmy holenderskiej i następnie towar ten sprzedaje innej firmie holenderskiej mającej siedzibę w Holandii, która to towar ten sprzedaje firmie niemieckiej mającej siedzibę w Niemczech. Dostarczany i nabywany towar nie przekracza granicy polskiej, jest wysyłany bezpośrednio z Holandii do Niemiec. Firmy holenderskie nie posiadają siedziby na terenie naszego kraju.

Druga opisana transakcja dotyczy sytuacji, gdy towar nabyty od firmy holenderskiej jest sprzedawany przez Spółkę innej firmie holenderskiej zarejestrowanej w Holandii, ale towar dostarczany jest do Niemiec.

Spółka zapytuje czy w przedstawionych sytuacjach wymienione transakcje można zakwalifikować jako trójstronne transakcje wewnątrzwspólnotowe. Zdaniem Podatnika zostaje zachowana definicja wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych, o których mowa art. 135 i 136 ustawy o podatku od towarów i usług. Pojęcie wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej zostało zdefiniowane w art. 135 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i oznacza sytuację, w której są spełnione łącznie następujące warunki:

1. trzech podatników VAT zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w trzech różnych państwach członkowskich uczestniczy w dostawie towaru, w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności, przy czym dostawa tego towaru jest dokonywana między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

2. przedmiot dostawy jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub też transportowany przez drugiego w kolejności podatnika VAT z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego.

Wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna ma zatem miejsce wówczas gdy występują w niej łącznie poniższe warunki:

- trzej podatnicy,

- z różnych państw Wspólnoty,

- każdy zarejestrowany u siebie w państwie na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,

- dostawa towaru odbywa się między pierwszym i drugim oraz drugim i ostatnim w kolejności,

- towar jest wydawany przez pierwszego podatnika ostatniemu w kolejności,

- transportu towaru do ostatniego w kolejności podatnika, dokonuje pierwszy lub drugi w kolejności podatnik,

- transport musi się odbyć z jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego (kraju podatnika ostatniego w kolejności).

Spełnienie tych przesłanek wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej powoduje, że rozliczenie VAT z tytułu tych transakcji podlega tzw. uproszczonej procedurze.

Procedury uproszczonej w ramach WDT nie można zastosować, gdy nie jest spełniona chociażby jedna przesłanka niezbędna do stwierdzenia, że występuje wewnątrzwspólnotowa transakcja trójstronna. Opisane wyżej sytuacje nie spełniają łącznie ww. warunków (pierwsza - liczby podatników, druga - rejestracji w trzech różnych państwach)) zatem nie mogą zostać uznane za transakcje trójstronne. Z przedstawionego przez Spółkę z o.o. stanu faktycznego wynika, że zakupiony i sprzedany przez Spółkę towar został przetransportowany bezpośrednio z Holandii do Niemiec, przez pierwszego w kolejności podatnika - Holendra.

W transakcji zatem bierze udział czterech podatników w związku z powyższym nie można jej uznać za transakcję trójstronną i zastosować uproszczoną procedurę rozliczeń.

W przedstawionej sytuacji nie można również stwierdzić, iż u podatnika polskiego nastąpiło WNT. Nie został bowiem spełniony podstawowy warunek dotyczący przemieszczenia towaru z Holandii do Polski. WNT u podatnika polskiego nastąpi w sytuacji, gdy polski podatnik dokona rejestracji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych w kraju zakończenia wysyłki tj. w Niemczech.

Zgodnie bowiem z art. 25 ust. 1 cyt. ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

U polskiego podatnika nie wystąpi również WDT wobec nie spełnienia podstawowego warunku dotyczącego wywozu towaru z terytorium kraju (art. 13 ust. 1 ww. ustawy o VAT).Zgodnie z art. 22 ust. 2 i 3 pkt 2 cyt. ustawy o VAT w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie ; dostawę towarów, która następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów. Z powyższego wynika, iż WWD towarów będzie dostawa Holendra na rzecz polskiej spółki, ale tylko w sytuacji, gdy polska spółka zarejestruje się dla potrzeb transakcji międzynarodowych w Niemczech.

W oparciu o wyżej przedstawiony stan faktyczny oraz przepisy regulujące zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług stwierdza się, że nie można zastosować procedury uproszczonej w ramach wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej w opisanych przez Spółkę transakcjach. Stanowisko podatnika w świetle wyżej przytoczonych przepisów i faktów uznaje się za nieprawidłowe.