PP/443-94/06/AZ-64188 - Czy przekazanie piwa do degustacji podczas imprez stanowi przekazanie próbek?

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje szeregu przedsięwzięć mających na celu zwiększenie sprzedaży zarówno produkowanych jak i nabywanych przez siebie piw. Katalog tych czynności, w związku z wyzwaniami rynku, Spółka zamierza poszerzyć i zintensyfikować. Podejmowanie nowych aktywności wiąże się z trudnościami w odpowiednim ich kwalifikowaniu dla celów podatku VAT. Wątpliwości Spółki dotyczą opodatkowania czynności przekazywania piwa do degustacji podczas imprez.

Zdaniem Podatnika zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nie jest dostawą przekazanie próbek. Zatem wydanie piwa celem degustacji nie powoduje obowiązku naliczania VAT należnego i wystawiania faktury VAT wewnętrznej.

Jednocześnie Spółka uważa, że przysługuje jej prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony związany z zakupami przekazywanych towarów, z uwagi na bezpośredni związek zakupów z opodatkowaną działalnością Spółki.

Dokonując oceny prawnej stanowiska pytającego tutejszy organ stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zgodnie z unormowaniem art. 7 ust. 3 ustawy o podatku VAT, cytowanego powyżej przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Degustacja, to próbowanie i smakowanie potraw i napojów lub też ocena organoleptyczna głownie smakowa i węchowa. Zatem można uznać, że ilość produktu przeznaczona do degustacji stanowi próbkę tego produktu.

Ustawodawca w art. 7 ust. 7 ustawy o podatku VAT zdefiniował pojęcie "próbki". Z przepisu tego wynika, iż przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Ustawodawca nie wprowadził żadnego limitu ilościowego, czy wartościowego dla towaru traktowanego jako próbka, wskazując jedynie, że ich ilość i wartość nie może wskazywać na handlowy charakter ich przekazania. Fakt spełnienia tego warunku powinien niewątpliwie wynikać z prowadzonej przez podatnika dokumentacji dotyczących czynności związanych z reprezentacją i reklamą, a w szczególności z umów o świadczeniu usług marketingowych, rejestrów wydawanych towarów i potwierdzenia wykonania takich umów. O niehandlowym charakterze próbki świadczy przekazanie jej w porcjach mniejszych niż stosowane w stałym obrocie, gdy nie jest przekazywana do bieżącego obrotu tylko do akcji reklamowych. Zatem opakowanie przekazywane jako próbka, musi być identyfikowane jako próbka czyli musi zawierać cechy różniące ją od opakowań występujących w obrocie, podlegającym opodatkowaniu.

Z treści przywołanego przepisu art. 7 ust. 7 wynika, iż próbką jest towar gotowy, spełniający cechy wskazane w przepisie i przekazany w celu przetestowania (sprawdzenia właściwości danego towaru). Posiłkując się natomiast wykładnią językową zawartą w słowniku języka polskiego (PWN Warszawa 1997 r.), "próbka" - to pewna ilość czegoś, jakiejś substancji, jakiegoś towaru itp. pobrana do przeprowadzenia określonych badań, prób, doświadczeń, zaś "niewielki" - mający niezbyt duże rozmiary, nieokazały; "niewiele"- to liczebnik nieokreślony, oznaczający małą ilość.

Pojęcie "próbki" zostało również zdefiniowane w art. 67 ustawie o podatku VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku import próbek towarów. W tym wypadku za próbkę towaru rozumie się niewielką ilość towaru, reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, pod warunkiem, że sposób prezentacji i jakość czynią je bezużytecznymi dla celów innych niż promocja.

Z przedstawionych definicji wynika, iż o charakterze próbki decyduje cel przeznaczenia próbki, tj. zachęcenie klienta do zakupu większej ilości towarów tego rodzaju. Prezentacja towaru w postaci próbki gotowego wyrobu ma za zadanie zwrócić uwagę potencjalnego nabywcy, co wskazuje na jej niehandlowy charakter. Próbki są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby promocji i reklamy, a o ich wielkości decyduje możliwość przetestowania. Wielkość ta jest indywidualna dla każdego produktu. Zatem próbka powinna być przekazana w ilości umożliwiającej nabywcy zapoznanie się i przeprowadzenie prób oferowanego produktu. Zastosowanie próbki w ilości mniejszej spowoduje, że nie będą znane efekty działania i różnice w odniesieniu do innych produktów, natomiast zastosowanie w ilości większej powoduje, iż "próbka" traci charakter towaru przeznaczonego wyłącznie do przeprowadzania prób.

Zatem przekazanie towarów (piwa) do degustacji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli spełnione będą warunki zakwalifikowania ich do kategorii próbek zdefiniowanych w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT.

Ponadto tut. Organ informuje, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego uregulowane zostały w dziale IX cytowanej na wstępie ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz zgodnie z dyspozycją ustawową w rozdziale 7 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.).

Zgodnie z unormowaniem zawartym w postanowieniach art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 14, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jednocześnie, zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) cytowanego powyżej artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jednocześnie należy podkreślić, iż realizacja prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony jest obostrzona ograniczeniami zawartymi w dziale IX cytowanej ustawy o VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, np. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Jedno z takich ograniczeń wskazano w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika, towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3 ustawy, cytowanego powyżej art. 88 ust. 1 pkt 2 tej ustawy nie stosuje do wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli te czynności zostały opodatkowane.

Zatem Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w cenie zakupionych, a następnie przekazanych towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, jednakże z uwzględnieniem ograniczeń przewidzianych w art. 88 powołanej ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej uważa stanowisko Spółki zawarte we wniosku za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.