PP/443-62-1-1/05 - Stawka podatku VAT przy transakcjach wewnątrzwspólnotowych przy braku ważnego numeru VAT-UE

Pytanie podatnika

Czy w przypadku, gdy w dostawie wewnątrzwspólnotowej zagraniczny kontrahent nie poda swojego numeru identyfikacyjnego VAT, należy naliczać podatek od towarów i usług od wartości dostawy, tj. wartość dostawy x stawka krajowa VAT, czy uzyskaną kwotę od odbiorcy traktować jako kwotę brutto i VAT należny naliczać metodą "w stu"?

Postanowienie

Działając na podstawie art. 216 § 1 w związku z art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 15 marca 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku, gdy zagraniczny kontrahent nie podał numeru VAT-UE - stwierdza, że stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 16 marca 2005 r. w kancelarii tutejszego Urzędu Skarbowego złożono wniosek Spółki z dnia 15 marca 2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami) w zakresie opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w przypadku, gdy zagraniczny kontrahent nie podał numeru VAT-UE.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku.

W związku z brakiem u odbiorcy unijnego numeru identyfikacyjnego VAT Spółka ma obowiązek naliczenia podatku VAT należnego tak jak od sprzedaży krajowej. Od odbiorcy unijnego nie może się spodziewać otrzymania kwoty większej niż na fakturze.

W świetle powyższego Spółka zwraca się z następującym zapytaniem:

Czy w przypadku, gdy w dostawie wewnątrzwspólnotowej odbiorca nie poda swojego numeru identyfikacyjnego VAT, należny podatek od towarów i usług należy naliczać od wartości dostawy, tj. wartość dostawy x stawka krajowa VAT, czy uzyskaną kwotę od odbiorcy należy traktować jako kwotę brutto i VAT należny naliczać metodą "w stu"?

Zdaniem Spółki otrzymaną od odbiorcy kwotę należności należy traktować jako kwotę brutto i naliczać należny podatek od towarów i usług metodą "w stu". W związku z faktem, że od odbiorcy unijnego Strona otrzyma jedynie należność wykazaną na fakturze, za obrót - zdaniem Spółki - należy uznać należność z faktury pomniejszoną o VAT należny.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z art. 13 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów należy rozumieć wywóz towarów z terytorium RP w wykonaniu czynności opodatkowanych na terytorium innego państwa członkowskiego. Podstawowe znaczenie dla zakwalifikowania dostawy do transakcji wewnątrzwspólnotowej ma kraj, do którego towary są wywożone. Musi to być jeden z krajów unijnych, inny niż ten, z którego towary są wysyłane.

W myśl art. 13 ust. 2 i 6 ustawy o VAT, aby uznać daną transakcję za dostawę wewnątrzwspólnotową, nabywca oraz sprzedawca muszą spełniać określone wymogi.

Nabywca musi być:

- podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,

- osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jednak jest zidentyfikowana dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju,

- podmiotem niewymienionym powyżej, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które objęte są procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą,

- innym podmiotem (niebędącym podatnikiem), jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Sprzedawca musi być:

- zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT niekorzystającym ze zwolnienia,

- podatnikiem, który zgłosił w urzędzie skarbowym zamiar dokonywania dostaw wewnątrzwspólnotowych, w związku z czym dla potrzeb tych transakcji może posługiwać się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym prefiksem PL.

Zgodnie z art. 42 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%. Aby podatnik mógł skorzystać ze stawki 0% muszą być spełnione następujące warunki:

- dostawa musi być dokonana na rzecz klienta posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla klienta, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, a podatnik musi podać ten numer na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,

- towary, będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, będą wysyłane lub transportowane poza terytorium kraju, a miejscem przeznaczenia tych towarów będzie inne niż terytorium kraju państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej,

- podatnik przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy, posiadać będzie w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Jak już wcześniej wspomniano, jeżeli chodzi o nabywcę, zasadą jest, że powinien nim być zarejestrowany w kraju przeznaczenia podatnik VAT lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, zarejestrowana dla potrzeb VAT w celu rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy. Dostawca z Polski chcąc zatem zastosować do WDT stawkę 0% powinien od nabywcy uzyskać jego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Ponadto numer VAT UE należy podać na fakturze stwierdzającej dostawę towarów (art. 42 ust. 1 pkt 1). Numer identyfikacyjny VAT-UE oznacza, że nabywca powinien opodatkować zakup towarów na terytorium swojego kraju członkowskiego.

Jeżeli więc zagraniczny nabywca nie poda ważnego numeru VAT-UE i nie jest zidentyfikowany dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego, polski przedsiębiorca wykazuje tę dostawę w ewidencji sprzedaży jako dostawę na terytorium kraju, czyli nie jako sprzedaż opodatkowaną stawką 0%, lecz według stawki właściwej dla danego towaru w kraju (3%, 7% lub 22%).

W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ustawodawca nie określił szczególnych zasad ustalania podstawy opodatkowania. Obowiązuje więc w tym zakresie przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podstawą opodatkowania jest obrót, który zgodnie z ogólną zasadą jest kwotą należną z tytułu sprzedaży, pomniejszoną o podatek należny. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Nie sposób więc zgodzić się ze Spółką, której zdaniem otrzymaną od odbiorcy kwotę należności należy traktować jako kwotę brutto i naliczać należny podatek od towarów i usług metodą "w stu". W przedstawionym stanie faktycznym Spółka powinna wystawić fakturę VAT z zastosowaniem stawki właściwej dla danego towaru w kraju - 3%, 7% lub 22% (tzn. kwota netto + należny podatek).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że stanowisko Spółki przedstawione w piśmie jest nieprawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:

- iż przedmiotowa informacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym i w stanie prawnym obowiązującym na dzień zaistnienia omawianego zdarzenia;

- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 1 i art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 239 w związku z art. 223 § 1 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania niniejszego postanowienia.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).