PP/443-52/05 - Opodatkowanie VAT działalności lombardowej

Pytanie podatnika

W jaki sposób winny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług czynności polegające na udzielaniu pożyczek pod zastaw?

Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia 20.01.2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu: 09.03.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 07.04.2005 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu: 14.04.2005 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Według stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, prowadzi Pani jednoosobową Firmę będącą zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od miesiąca stycznia 2005 r. poszerzyła Pani swoją działalność o udzielanie pożyczek pod zastaw, inaczej działalność lombardową.

Zapytanie Podatnika: Jak winny być opodatkowane czynności polegające na udzielaniu pożyczek pod zastaw.

Własne stanowisko Podatnika:

1. W przypadku zwrotu udzielonej pożyczki, obrotem są odsetki i podlegają one opodatkowaniu według stawki 22%.

2. W przypadku kiedy dłużnik nie zwróci pożyczki, wierzyciel pozostaje z zastawem rzeczy ruchomej. Obrotem jest wtedy, w przypadku sprzedaży rzeczy, marża liczona jako różnica pomiędzy ceną sprzedaży, a udzieloną pożyczką i podlega ona opodatkowaniu według stawki 22%. Momentem powstania obowiązku podatkowego jest data sprzedaży zastawu.

3. Opodatkowanie marżą nie dotyczy sytuacji sprzedaży zastawu w postaci metali szlachetnych lub kamieni szlachetnych, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena prawna stanowiska pytającego:

Ad. 1.

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zatem udzielanie przedmiotowych pożyczek pod zastaw jest w świetle powyższego przepisu usługą, traktowaną jako usługa finansowa. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy - usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem m.in. działalności lombardów, są przedmiotowo zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza, że udzielanie pożyczek pod zastaw podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem zaś jest każda kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Oznacza to, że podstawą opodatkowania, a tym samym obrotem, są otrzymane od udzielonej pożyczki odsetki.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli wykonanie usługi powinno być udokumentowane fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi, w tym przypadku otrzymania kwoty należnych odsetek. Opodatkowane są one na zasadach ogólnych, tj. według stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy.

Ad. 2.

W przypadku sprzedaży przez lombard przedmiotu zastawu z uwagi na fakt, że mamy do czynienia z towarem używanym, zastosowanie znajduje szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, polegająca na opodatkowaniu marży - uregulowana w art. 120 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do przepisu ww. art. 120 ust. 4 ustawy w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Marża opodatkowana jest na zasadach ogólnych według stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru, w tym przypadku dokonania sprzedaży, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 120 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi jednakże, iż przepis ust. 4 ww. art. 120 dotyczy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług,

2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 (przedmiotowe zwolnienie dostawy towaru używanego) lub art. 113 (zwolnienie podmiotowe),

3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 (czyli od opodatkowanego pośrednika).

Powyższe wskazuje, że opodatkowanie marży ma miejsce wtedy, gdy źródło nabycia towarów jest nieopodatkowane, z uwagi na to, że zbywający nie jest podatnikiem, a gdy nim jest, to jego czynność objęta jest zwolnieniem od podatku lub gdy źródło to jest wprawdzie opodatkowane, lecz na tych samych, szczególnych zasadach opodatkowania marży. We wszystkich tych przypadkach nabywca nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia tych towarów.

Należy jednak zaznaczyć, że opodatkowanie marży nie ma zastosowania do metali szlachetnych lub kamieni szlachetnych, o których mowa z art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie zauważa się, że szczególna procedura opodatkowana marży nie jest obligatoryjna. Podatnik jeżeli chce, w myśl przepisu art. 120 ust. 14 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, może stosować do dostawy towarów używanych zasady ogólne opodatkowania, czyli naliczać podatek od towarów i usług od całej wartości sprzedaży, a nie tylko od marży.

W oparciu o powyższe unormowania zauważa się jak niżej:

Udzielanie pożyczek pod zastaw jest usługą - zgodnie z przepisem z art. 8 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem udzielanie przedmiotowych pożyczek jest w świetle powyższego przepisu usługą.

Podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem zaś jest każda kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku - zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że podstawą opodatkowania, a tym samym obrotem, są otrzymane od udzielonej pożyczki odsetki. Są one opodatkowane, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, według stawki 22%.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwila wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wykonania usługi, w tym przypadku otrzymania kwoty należnych odsetek - zgodnie z art. 19 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku sprzedaży przez lombard przedmiotu zastawu, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku - na podstawie przepisu art. 120 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Marża opodatkowana jest na zasadach ogólnych według stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu od dnia wydania towaru, w tym przypadku dokonania sprzedaży - zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak zaznaczyć, że opodatkowanie marży nie ma zastosowania do metali szlachetnych lub kamieni szlachetnych, o których mowa z art. 120 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Powyższa interpretacja:

- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,

- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

W dacie wydania przedmiotowego postanowienia w stosunku do Podatnika nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.