PP/443-29/06/KR - Zwolnienie z podatku od towarów i usług sprzedaży zabudowań mieszkalno-użytkowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 września 2006 r. Urząd Skarbowy w Kędzierzynie-Koźlu PP/443-29/06/KR Zwolnienie z podatku od towarów i usług sprzedaży zabudowań mieszkalno-użytkowych.

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie-Koźlu działając na podstawie art. 216 i art. 14a-14c ustawy z dn. 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 24.07.2006 r. uzupełnionego pismem z dnia 9.08.2006 r. w sprawie stosowania przepisów podatkowych

postanawia

uznać za prawidłowe stanowisko podatnika, iż sprzedaż zabudowań mieszkalno-użytkowych po zlikwidowanej "X" jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

W dniu 28.07 2006 r. "Y" w A złożył wniosek o wydanie interpretacji w sprawie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży zabudowań mieszkalno-użytkowych po zlikwidowanej "X".

Stan faktyczny przedstawia się następująco: "Y" zamierza sprzedać zabudowania mieszkalno-użytkowe po zlikwidowanej "X". W skład nieruchomości wchodzą: budynek mieszkalny, budynki warsztatowe, budynki garażowe, stodoła. Wiek budynków określono na około 75 lat. Nieruchomość przekazano "Y" nieodpłatnie w 1991 roku na podstawie decyzji Wojewody Opolskiego. Na powyższą nieruchomość nie były ponoszone nakłady inwestycyjne, a od 2005 r. do 31.07.2006 r. była ona przedmiotem najmu.

Zdaniem podatnika sprzedaż powyższej nieruchomości będzie zwolniona z podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego podziela pogląd podatnika i uznaje, że sprzedaż zabudowań mieszkalno-użytkowych po zlikwidowanej "X" będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zwolnienie dotyczy to również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 tego artykułu przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Zwolnienia tego nie stosuje się jednak zgodnie z ust. 6 wymienianego wyżej artykułu do dostawy towarów, o których mowa wyżej, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków i użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat.

Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu będące przedmiotem sprzedaży nieruchomości spełniają przesłanki do uznania ich za towar używany. Budynki mają ok. 75 lat, a więc od zakończenia ich budowy minęło 5 lat. Spełniony jest też warunek, aby dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo odliczenia przy zakupie towaru, gdyż towar nabyto nieodpłatnie. Powyższe obiekty użytkowane były dłużej niż 5 lat i nie dokonywano na nich inwestycji nie zaistniały więc przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia z podatku. Sprzedaż tych zabudowań będzie więc korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Powyższa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Interpretacja jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika tut. urzędu w terminie 7 dni od daty jego otrzymania (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl