PP-3/i/4407/131/05 - Możliwość wystawienia jednej faktury VAT przez dwóch podatników będących sprzedawcami.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po rozpoznaniu zażalenia Spółki z dnia 3 sierpnia 2005 r. na postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 28 lipca 2005 r., Nr DP3/443-29/05/AK/53274, w sprawie udzielenia interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia uznając, iż zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego we wniosku jest prawidłowa.

Działając na podstawie art. 14a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa wnioskiem z dnia 6 lipca 2005 r. (wpływ do Urzędu Skarbowego w dniu 6 lipca 2005 r.) Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej informacji w sprawie możliwości wystawienia faktury, w której jako sprzedający roboty budowlane zostaną wymienione dwie firmy, będące odrębnymi podatnikami.

Z zawartego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka przed przystąpieniem do przetargu na roboty budowlane, z uwagi na zakres prac określonych w ogłoszeniu przetargu, podpisała umowę konsorcjum z innym podmiotem. Umowa dotyczyła współpracy w zakresie wspólnego wykonania zadania inwestycyjnego. Na jej podstawie wybrana do współpracy firma została liderem konsorcjum, a Spółka jego uczestnikiem. Konsorcjum wygrało przetarg i podpisało umowę z inwestorem o roboty budowlano-montażowe. Lider konsorcjum został upoważniony do wystawienia faktur za wykonane roboty.

Zdaniem Spółki w fakturze jako sprzedający roboty budowlane mogą zostać wymienione obydwie firmy z podaniem ich numerów NIP, przy czym wartość robót budowanych każdej z firm, zostanie w fakturze wykazana w taki sposób, aby można było określić sprzedaż każdego z podatników. Do tego celu posłużą protokoły zdawczo-odbiorcze wykonanych robót, załączone do faktury. Każda z firm w oparciu o dane wynikające z "łącznej" faktury określi własną podstawę opodatkowania wraz z należnym podatkiem od towarów i usług. Natomiast inwestor na podstawie otrzymanej faktury, o której mowa, odliczy w całości wykazany w niej podatek naliczony.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 28 lipca 2005 r. nie potwierdził stanowiska Spółki, stwierdził bowiem, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych nie przewidują możliwości wystawienia jednej faktury dotyczącej dwóch podmiotów. Zatem uczestnicy konsorcjum jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług, posiadając odrębne numery identyfikacji podatkowej i nie korzystający ze zwolnienia podatkowego, winni wystawić oddzielne faktury VAT.

Na powyższe postanowienie Podatnik wniósł zażalenie, w którym domaga się jego uchylenia w całości i udzielenia interpretacji zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez Podatnika w ww. wniosku. Spółka w uzasadnieniu zażalenia zauważa, iż ustawodawca w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług nie określił, czy do wystawienia faktury uprawniony jest jedynie jeden sprzedawca, czy może być ona wystawiona przez wielu sprzedawców pod warunkiem, że są oni podatnikami podatku od towarów i usług i faktura spełnia wszystkie określone przepisami wymogi. W zaistniałym stanie faktycznym - zdaniem Spółki - wystawienie faktury przez dwóch sprzedawców jest nie tylko prawidłowe, ale też jedynie możliwe, zwłaszcza, że każdy z nich jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i posiada swój numer identyfikacji podatkowej.

Po rozpoznaniu złożonego zażalenia oraz akt sprawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza:

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...). Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane, które powinny zawierać określają przepisy rozdziału 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798).

Z postanowień § 8 ust. 1 ww. rozdziału rozporządzenia wynika, że podmiotem uprawnionym do wystawienia faktury oznaczonej wyrazami "FAKTURA VAT" jest podmiot zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług czynny, posiadający numer identyfikacji podatkowej. W wystawionej fakturze podatnik winien zamieścić m.in. następujące dane:

Z literalnego brzmienia ww. przepisów określających zasady wystawiania faktur wynika wyraźnie, iż faktura jest dokumentem wystawianym przez jednego podatnika w celu potwierdzenia czynności przez niego wykonanych. Nie ma natomiast w ww. przepisach odniesienia do sytuacji, w której dwóch lub więcej podatników wystawia jedną fakturę stwierdzającą usługi świadczone przez nich odrębnie na rzecz tego samego nabywcy.

Brak powyższego uregulowania nie może zostać jednak odczytany jako luka prawna wymagająca uzupełnienia w drodze wykładni rozszerzającej. Milczenie ustawodawcy w tym zakresie stanowi na gruncie prawa podatkowego obszar wolny od uregulowania i nie ma podstaw, aby na zasadzie analogii stosować do zdarzeń nieunormowanych obowiązujące przepisy. Prawo podatkowe jest bowiem prawem ingerencyjnym i należy w nim przestrzegać zasady, iż prawa i obowiązki nakładane na obywateli - w tym obowiązek wystawienia faktury - muszą wynikać bezpośrednio z przepisów prawa. Zasada, w myśl której co nie zabronione, to dozwolone nie obowiązuje na gruncie prawa podatkowego. Na przeszkodzie jej stosowania stoją względy pewności i bezpieczeństwa prawnego. Prawo podatkowe reguluje bowiem publicznoprawne stosunki zobowiązaniowe, stąd ma do niego zastosowanie generalna reguła interpretacyjna, w myśl której zakresu przedmiotowego prawa podatkowego nie domniemywa się.

W świetle powyższego w zaistniałym stanie faktycznym uczestnicy konsorcjum jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług, posiadający odrębne numery identyfikacji podatkowej i nie korzystający ze zwolnienia podmiotowego, winni dla udokumentowania wykonanych przez siebie robót budowlanych wystawić oddzielne faktury.

Z ww. względów, kierując się postanowieniami art. 14b § 5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

W przypadku jej niezgodności z prawem służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5.

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.