PO2/423-1/05/65250 - Uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków na wyprodukowanie wyrobów, które z powodu wad jakościowych nie mogły zostać sprzedane jako produkty gotowe.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 sierpnia 2006 r. Małopolski Urząd Skarbowy w Krakowie PO2/423-1/05/65250 Uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków na wyprodukowanie wyrobów, które z powodu wad jakościowych nie mogły zostać sprzedane jako produkty gotowe.

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 26 maja 2006 r. (data wpływu 30 maja 2006 r.) uzupełniony o dodatkowe informacje w dn. 7 sierpnia 2006 r. dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny: Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji opakowań kartonowych dla szeregu odbiorców, w tym producentów papierosów. Co do zasady opakowania te muszą spełniać bardzo wysokie normy jakościowe. Wynika to z wysokich wymogów stawianych przez klientów Spółki, którzy w wielu przypadkach zlecają Spółce produkcję skomplikowanych opakowań, wrażliwych na wszelkiego rodzaju uszkodzenia. W Spółce występują przypadki, gdy z różnych względów, m.in. dotyczących bądź to użytych materiałów (surowców), jak i zakłóceń procesu technologicznego lub błędu pracowników dochodzi do powstania produktów (lub też półproduktów) wadliwych, które nie mogą zostać sprzedane jako pełnowartościowe wyroby. Dla zamawiającego (klienta Spółki) wyroby wadliwe nie przedstawiają żadnej wartości, gdyż nie nadają się dla niego do użytku. Opakowania te produkowane są na indywidualne zamówienia klientów dla oznaczonych wyrobów i określonych producentów, stąd produkty wadliwe nie mogą zostać sprzedane po obniżonej cenie innym odbiorcom, aniżeli zamawiający. Wadliwe produkty powstały w niektórych przypadkach w wyniku:

Wykorzystania w procesie produkcji wadliwych materiałów, np:

-

pękającego kartonu (taka wada nie jest możliwa do wykrycia przed rozpoczęciem procesu produkcji ze względu na brak możliwości sprawdzenia całej partii dostarczonego materiału, kontrole dokonywane są wyrywkowo zgodnie z procedurami kontroli jakości, obowiązującymi w Spółce),

-

kartonu, który posiadał błędy powierzchni, powodujące nierówne pokrycie kartonu farbą (takie błędy są możliwe do wykrycia dopiero po zadrukowaniu kartonu farbą),

-

farb o złych parametrach jakościowych, powodujących zbyt szybkie wyblaknięcie koloru (taki błąd może zostać wykryty dopiero po wyprodukowaniu opakowania i upływie czasu).

Zakłóceń procesu produkcyjnego, np.:

-

technicznej awarii systemu elektronicznego sterowania druku, powodującej złe pasowanie drukowanych kolorów (złe ułożenie kolorów względem siebie), jest to usterka niezależna od człowieka,

-

zerwania wstęgi kartonu na skutek niestabilnej pracy urządzenia rozwijającego wstęgę kartonu,

-

użycia wadliwych narzędzi drukarskich np. rysa na cylindrze drukującym kolor, powodująca zniekształcenie drukowanego wzoru (taka wada, jeżeli rysa jest niewielka, nie jest możliwa do wykrycia przed rozpoczęciem procesu produkcji).

Błędu personelu obsługującego maszynę drukującą:

-

wydrukowania niewłaściwego koloru - wymieszanie farb przez pracownika w niewłaściwych proporcjach,

-

użycia niewłaściwych narzędzi drukarskich (np. cylindra drukującego kolor) od innego zlecenia (podobnego zlecenia),

-

wydrukowanie drugi raz tych samych kodów alfanumerycznych na opakowaniach (kody nie mogą się powtarzać na opakowaniach),

-

użycia niewłaściwego materiału np. rozrzedzenia farby wodnej, rozpuszczalnikiem (powinna być rozrzedzona wodą) lub na odwrót.

W związku z tym wadliwe i niepełnowartościowe opakowania, traktowane są jako odpady i podlegają zniszczeniu (zmiażdżeniu na prasie do makulatury), a następnie są sprzedawane jako surowiec wtórny (makulatura). Sprzedaż makulatury odbywa się okresowo, po zebraniu odpowiedniej jej ilości. Zniszczenie wyrobów zakwalifikowanych jako odpady, odbywa się komisyjnie i zostaje potwierdzone protokołem.

W związku z przedstawioną sytuacją Spółka zwraca się z pytaniem, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki poniesione w związku z wyprodukowaniem wyrobów, jeśli z powodu wad jakościowych wyroby te nie mogły zostać sprzedane jako produkty gotowe i w związku z tym podlegały zniszczeniu, a następnie sprzedaży, jako makulatura.

Zdaniem Spółki ww. wydatki związane z realizacją produkcji opakowań stanowią koszt uzyskania przychodów Spółki.

Odpowiadając na powyższe zapytanie Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Z treści ww. przepisu wynika, że podstawowym warunkiem zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jego związek ze źródłem przychodów i jednocześnie nie ujęcie w negatywnym katalogu kosztów zawartym w ww. art. 16 ust. 1. Straty w środkach obrotowych nie zostały wymienione w tym przepisie, jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Co do zasady tego typu straty mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, jednakże każdy tego typu przypadek należy rozpatrywać i oceniać indywidualnie w aspekcie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem nie ma w tym zakresie norm szczególnych. Wydatki uwzględnione jako koszty winny być ponoszone w rzeczywistym, konkretnie i jednoznacznie udowodnionym celu zmierzającym do uzyskania zwiększenia przychodu.

Straty w środkach obrotowych mogą powstawać w wyniku niezawinionego działania podatnika oraz osób z nim związanych i wówczas jeżeli zostały prawidłowo udokumentowane mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Straty mogą również powstać w wyniku zaniedbania obowiązków nie tylko samego podatnika, ale również jego pracowników. W orzecznictwie podatkowym ugruntowało się stanowisko, że straty wynikające z zawinionego działania, jak również zaniedbań, których racjonalnie działający podmiot by nie popełnił, nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, iż wadliwe produkty powstały zarówno na skutek zdarzeń powstałych w procesie produkcji niezależnych od człowieka (np. awaria systemu elektronicznego, zastosowanie materiałów, których wadę można stwierdzić dopiero w momencie powstania wyrobu), jak i na skutek błędu pracowników obsługujących maszynę drukującą (np. zastosowanie niewłaściwych proporcji farb). W przedmiotowej sprawie istotną kwestią jest przyczyna powstawania wadliwych wyrobów. Rodzi się bowiem pytanie czy stwierdzone straty powstały w następstwie zawinionych czy niezawinionych działań podatnika oraz czy uczynił on wszystko aby zminimalizować i ograniczyć wielkość poniesionych strat. Podatnik, który zamierza zaliczyć straty do kosztów podatkowych musi sam udowodnić, że są one normalnym następstwem prowadzonej działalności gospodarczej. Nie mogą być bowiem uznane za koszt, straty wynikające z niewłaściwego bezpośredniego działania człowieka, tj. będące wynikiem nie dochowania przez pracownika odpowiedniej staranności w procesie produkcji jak również odpowiedniego nadzoru i kontroli. W tym kontekście Spółka chcąc zaliczyć straty wynikłe z nieumyślnych błędów człowieka do kosztów uzyskania przychodów winna to odpowiednio uprawdopodobnić oraz udokumentować.

Z opisanego stanu faktycznego uzupełnionego o dodatkowe informacje w dn. 7 sierpnia 2006 r. wynika, iż przyczyną powstawania wadliwych wyrobów z uwagi na błędy pracowników, nie jest świadome lub zawinione ze względu na nie dochowanie staranności działanie pracowników i są one wynikiem sytuacji, których w normalnym procesie produkcji trudno uniknąć. Ponadto każdy tego typu błąd popełniony przez personel jest przez Spółkę wyjaśniany a przyczyny błędu są opisywane, zaś Spółka w związku z tą sytuacją wprowadza odpowiednie zalecenia, które w przyszłości eliminowałyby lub minimalizowały możliwość popełnienia błędu. W efekcie powyższego Spółka dokonuje komisyjnego zniszczenia wyrobów wadliwych co zostaje potwierdzone protokołem, a następnie wyroby te jako surowiec wtórny (makulatura) sprzedaje uzyskując z tego tytułu przychód. Powyższe fakty wskazują, iż Spółka czyni starania w celu wykluczenia lub zminimalizowania strat powstałych w procesie produkcji.

Zatem, mając na uwadze opisany stan faktyczny jak i przepisy podatkowe w tym zakresie, ponoszone wydatki w związku z wyprodukowaniem wyrobów, które z powodu wad jakościowych nie mogły zostać sprzedane jako produkty gotowe tylko jako makulatura (po procesie zniszczenia) Spółka może uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem udokumentowania, że powstała w ten sposób strata jest bezsporna, rzeczywiście poniesiona, niezawiniona, związana z racjonalną z ekonomicznego punktu widzenia działalnością gospodarczą Spółki.

Wobec powyższego, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę;

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dacie złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

POUCZENIE:

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl