PO1/423-62/06/73485 - Czy dowód wpisu przedsiębiorcy płacącego podatki dla niemieckiej spółki, wydany przez niemiecki urząd finansowy, może być uznany za certyfikat rezydencji?

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, na wniosek Strony z dnia 27 lipca 2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 31 sierpnia 2006 r.) przesłanego przez US Kraków-Stare Miasto pismem przewodnim z dnia 30 sierpnia 2006 r., dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, że przedstawione stanowisko w ww. piśmie nie jest prawidłowe.

Z wniosku wynika, iż Spółka dokonała na rzecz kontrahenta z Niemiec wypłaty należności o których mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W załączeniu do pisma Spółka przedłożyła kserokopię "dowodu wpisu przedsiębiorcy płacącego podatki" dla spółki niemieckiej, zarówno w wersji oryginalnej tj. w języku niemieckim, jak i tłumaczenie na język polski. Załączony dokument jest dowodem wpisu przedsiębiorcy płacącego podatki dla niemieckiej spółki X, wydany przez niemiecki urząd finansowy. Zaświadczenie z ważnością na okres roczny od daty jego wystawienia tj. dnia 28 czerwca 2006 roku, służy wyłącznie do wykazania zapisu przedsiębiorcy płacącego podatki dla przedłożenia w postępowaniu o zapłatę podatku obrotowego w innych państwach. Urząd finansowy zaświadcza, że spółka X zamieszkuje na stałe w Niemczech i jest zarejestrowana pod odpowiednim numerem podatkowym.

Spółka zwraca się z zapytaniem czy taki dokument dołączony do wniosku "spełnia ustawowe wymogi "certyfikatu rezydencji" zezwalające w oparciu o ten dokument na pobór 5 % podatku, przy wypłacie należności za zakup "know-how" od przedsiębiorcy niemieckiego".

Zdaniem Spółki załączony dokument spełnia wymogi certyfikatu rezydencji o którym mowa w art. 26 ustawy p.d.o.p., "dowód wpisu przedsiębiorcy płacącego podatki" wydany przez niemiecki urząd finansowy potwierdza rezydencję podatkową danej osoby prawnej podając numer podatkowy pod jakim Firma jest zarejestrowana, ponadto wyznacza czas ważności zaświadczenia.

Po zapoznaniu się z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego nie potwierdza stanowiska Podatnika.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) stanowi, że podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20 % przychodów. Jednocześnie ustęp 2 powołanego przepisu stanowi, że regulacje ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, z tym że zastosowanie stawek wynikających z tych umów lub niepobranie podatku zgodnie z tymi umowami jest możliwe wyłącznie po uzyskaniu od podatnika certyfikatu rezydencji. Umowa między Republiką Federalną Niemiec i Rzeczpospolitą Polską z dnia 14 maja 2003 roku w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90 z późn. zm.) przewiduje w art. 12 ust. 1 i 2, iż należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

W związku z postanowieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczącym siedziby dla celów podatkowych (rezydencji) administracje podatkowe państw, z którymi Rzeczpospolitą wiążą takie konwencje, w certyfikatach rezydencji wskazują, że dana osoba (prawna lub fizyczna) jest rezydentem tego państwa w rozumieniu art. 4 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z Polską, bądź też poświadczają, że dana osoba jest rezydentem podatkowym tego państwa (co oznacza, że jest traktowana jako osoba podlegająca nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Potwierdzenie dot. nadania numeru VAT czy bycie podatnikiem/płatnikiem VAT nie będzie mieć zastosowania przy określeniu rezydencji podatkowej z uwagi na fakt, iż konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania nie obejmują swym zakresem przedmiotowym podatków pośrednich, lecz podatki bezpośrednie (dochodowe i majątkowe). W nawiązaniu do dokumentu sporządzonego w języku niemieckim załączonego do wniosku Spółki należy wyjaśnić, iż załączony dokument nie jest certyfikatem rezydencji, lecz potwierdzeniem rejestracji firmy niemieckiego kontrahenta dla celów podatku VAT. Wskazanie w zaświadczeniu, że dany podmiot "... jako przedsiębiorstwo płacące obowiązkowy podatek VAT jest zarejestrowane pod ... wskazanym numerem podatkowym ...", nie przesądza, że podmiot ten jest rezydentem podatkowym tego państwa. Z treści przedłożonego zaświadczenia wynika wprost, że służy ono "...wyłącznie do wykazania zapisu przedsiębiorcy płacącego podatki dla przedłożenia w postępowaniu o zapłatę podatku obrotowego w innych państwach ...". W opinii tutejszego Organu zaświadczenie wydane przez Urząd Skarbowy w S. nie jest certyfikatem rezydencji lecz jedynie potwierdzeniem rejestracji firmy niemieckiej dla celów podatku VAT. Przedmiotowy dokument nie spełnia zatem ustawowych wymogów "certyfikatu rezydencji". Wobec czego nie był możliwy pobór 5% podatku, przy wypłacie należności za zakup "know-how" od przedsiębiorcy niemieckiego.

W świetle powyższych ustaleń Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Pouczenie:

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowieni.a.