PO.III.0550-1/10 - Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości linii telekomunikacyjnej umieszczonej w kanalizacji kablowej.

Prezydent Miasta Zielona Góra działając na podstawie art. 14j § 1 § 3 oraz art. 14c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 tekst jednolity z późn. zm.),

uznaje za prawidłowe

stanowisko spółki X przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie podatku od nieruchomości, w sprawie udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 17 lipca 2010 r. linie telekomunikacyjne umieszczone w kanalizacji kablowej stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

W dniu 23 sierpnia 2010 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek spółki X o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie podatku od nieruchomości, tj. określenia czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 17 lipca 2010 r. linie telekomunikacyjne umieszczone w kanalizacji kablowej stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Przedmiotem wniosku jest art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w związku z art. 3 pkt 1 i 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane w brzmieniu obowiązującym od dnia 17 lipca 2010 r.

Stan faktyczny:

Podatnik jest operatorem telekomunikacyjnym. W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje on w szczególności linie telekomunikacyjne - zarówno umieszczone w kanalizacji kablowej, bezpośrednio w gruncie, jak i na słupach należących do innych podmiotów.

Stanowisko wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają w szczególności budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Definicja budowli sformułowana w art. 1a ust. 1 pkt 2 ww. regulacji stanowi, że pod pojęciem tym należy rozumieć:

Obiektem budowlanym w świetle art. 3 pkt 1 ustawy prawo budowlane jest:

Biorąc pod uwagę, że linia telekomunikacyjna umieszczona w kanalizacji z pewnością nie stanowi budynku, ani też obiektu małej architektury, konieczne jest jedynie zweryfikowanie tego, czy uzasadnione jest kwalifikowanie jej jako budowli.

Budowlą w rozumieniu ustawy prawo budowlane (w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 maja 2010 r., Dz. U. Nr 106, poz. 675, wchodzącą w życie z dniem 17 lipca 2010 r.) jest zaś każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Ustawa z dnia 7 maja 2010 r., rozszerzając listę przykładowych budowli, wskazaną w art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane o obiekt liniowy, równocześnie wprowadziła w art. 3 pkt 3a definicję tego pojęcia. Jako obiekt liniowy należy zgodnie z tym przepisem rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności drogę wraz ze zjazdami, linię kolejową, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linię i trakcję elektroenergetyczną, linię kablową nadziemną i, umieszczoną bezpośrednio w ziemi, podziemną, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizację kablową, z zastrzeżeniem że kable zainstalowane w kanalizacji nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Odnosząc powyżej wskazane regulacje do stanu faktycznego niniejszego zapytania, należy przyjąć, że kanalizacja kablowa, w której umieszczana jest linia telekomunikacyjna stanowi obiekt liniowy, a w konsekwencji budowlę i obiekt budowlany w rozumieniu ustawy prawo budowlane. Linia telekomunikacyjna umieszczona w tej kanalizacji natomiast, w odróżnieniu od samej kanalizacji, ale też linii kablowej nadziemnej i podziemnej, tj. umieszczonej bezpośrednio w ziemi, została wyraźnie wskazana jako obiekt niebędący obiektem budowlanym lub jego częścią, ani też urządzeniem budowlanym. Jednoznaczne wskazanie w ustawie prawo budowlane, iż linia umieszczona w kanalizacji nie stanowi:

przesądza zdaniem podatnika o tym, że linia ta nie spełnia definicji budowli w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Tym samym nie stanowi ona przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, a jej wartość, zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, nie jest uwzględniana w podstawie jego wymiaru począwszy od dnia 1 sierpnia 2010 r..

Podatnik oświadcza, że elementy stanu faktycznego objętego wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

Uzasadnienie prawne:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 Nr 95, poz. 613 tekst jednolity z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zapis art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że budowla to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Ustawodawca definiując budowle na gruncie przepisów prawa podatkowego odsyła do przepisów prawa budowlanego w zakresie dotyczącym dwóch pojęć: "obiektu budowlanego" niebędącego budynkiem lub obiektem małej architektury oraz "urządzenia budowlanego", a zatem ustalając znaczenie budowli dla celów podatku od nieruchomości należy opierać się na wskazanych pojęciach funkcjonujących w prawie budowlanym.

Obiektem budowlanym w świetle art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 tekst jednolity z późn. zm.) jest:

Linia kablowa nie jest bezspornie budynkiem wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, ani obiektem małej architektury.

W art. 3 pkt 3, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. Nr 106, poz. 675), wchodzącą w życie z dniem 17 lipca 2010 r. zapisano, że budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, m.in. obiekt liniowy. Ustawodawca definiując pojęcie "obiektu liniowego", wskazuje że należy przez niego rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość. Chodzi zatem w szczególności o linie kablowe nadziemne, umieszczone bezpośrednio w ziemi, podziemne, a także kanalizację kablową. Ustawodawca zastrzega jednak, że kable zainstalowane w kanalizacji kablowej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego (art. 3 ust. 3a Prawa budowlanego).

W świetle powyższego, po zmianie definicji pojęcia "budowla", zawartej w Prawie budowlanym, kanalizacja kablowa, w której umieszczana jest linia kablowa (telekomunikacyjna) stanowi obiekt liniowy, a w konsekwencji obiekt budowlany (precyzyjniej - budowlę) w rozumieniu ustawy - Prawo budowlane. Natomiast linia telekomunikacyjna umieszczona w tej kanalizacji, w odróżnieniu od samej kanalizacji, nie jest ani budowlą, ani jej częścią, ani też urządzeniem budowlanym. W konsekwencji linia taka nie mieści się również w pojęciu obiektu budowlanego ani urządzenia budowlanego w rozumieniu art. 1a ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Skoro zatem zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, to biorąc pod uwagę, że linia telekomunikacyjna umieszczona w kanalizacji kablowej nie jest ani obiektem budowlanym lub jego częścią ani urządzeniem budowlanym, linia taka nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości (budowli lub jej części związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej). Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jej wartość nie powinna być uwzględniana w podstawie wymiaru podatku od nieruchomości od 1 sierpnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy).