Po-ii/423/45/mb/07 - Bilansowa metoda ustalania różnic kursowych.

"(...) Czy Spółka prawidłowo rozlicza różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości ze skutkiem dla celów rozliczeń podatkowych?

Zdaniem Spółki, przy uwzględnieniu obecnego stanu prawnego, w szczególności brzmienie przepisu art. 9b ustawy o podatku od osób prawnych zgodnie z którym: podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych, nie może być wątpliwości, że bezwzględnie brzmiące normy prawne nie dopuszczają tu żadnych wyjątków od reguły rozpoznawania dla celów podatkowych wszelkich różnic kursowych ujętych w księgach rachunkowych na podstawie obowiązujących Spółkę przepisów. Konkluzja ta dotyczy między innymi różnic kursowych rozpoznanych na podstawie ustawy o rachunkowości i MSR.

(...) Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Nowelizacja ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.) dokonana ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. nr 217, poz. 1589) wprowadziła zmiany dotyczące miedzy innymi rozliczania różnic kursowych. Zgodnie z dodanym art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mogą ustalać różnice kursowe na podstawie:

W myśl przepisu art. 9b ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. W przypadku wyboru tej metody, podatnicy mają obowiązek jej stosowania przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody (art. 9b ust. 3).

Zatem jeżeli podatnik wybrał metodę ustalania różnic kursowych według zasad bilansowych, to zalicza odpowiednio do przychodów lub do kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowej pozycji w walutach obcych. Przy kwalifikowaniu przychodów i kosztów podatkowych z tytułu różnic kursowych należy mieć na uwadze postanowienia art. 7 ust 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi w dochodzie do opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania tych przychodów.

Z powyższego wynika, iż dla celów podatkowych podatnik winien uwzględniać różnice kursowe: od bieżąco realizowanych rozrachunków i środków pieniężnych, także kompensat rozrachunków, z wyceny bilansowej, z wyceny własnych środków na rachunku walutowym z uwzględnieniem jednak przepisów art. 7 ust 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto dodać należy iż, wycena dla celów podatkowych winna być dokonywana: na ostatni dzień każdego miesiąca i ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany. (...)"