PO-II/423/2/AN/07 - Gadżety zawierające logo firmy.
Pismo z dnia 7 marca 2007 r. Podlaski Urząd Skarbowy w Białymstoku PO-II/423/2/AN/07 Gadżety zawierające logo firmy.
Wnioskiem z dnia 17 stycznia 2007 r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:
Działalność Spółki polega głównie na sprzedaży nowych pojazdów ciężarowych oraz na naprawach serwisowych, najczęściej pojazdów X. Klientom Spółki wręczane są gadżety opatrzone w logo X. Są to np. czapki, kurtki, ręczniki, długopisy itp.
W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:
Czy wydatki na nabycie ww. przedmiotów stanowią koszt uzyskania przychodów jako wydatki związane z reklamą?
Zdaniem Spółki, wręczanie wyżej opisanych gadżetów ma charakter działań reklamowych, a nie reprezentacyjnych, w związku z czym Spółka ma prawo do uznania wydatków na ich nabycie za koszty podatkowe. Jednym bowiem ze środków oddziaływania reklamy jest utrwalanie w pamięci nabywcy nazwy czy też logo reklamowanego produktu. Jest to jeden ze sposobów przypomnienia się klientowi w środowisku, w którym działa konkurencja. Ponadto, posiadanie pamiątki przypomni klientowi o satysfakcji, jaką uzyskał z nabytych w Spółce usług lub zakupu pojazdu i zachęci go do kolejnego zakupu lub polecenia firmy znajomym.
Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.
Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.
Wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są natomiast, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
W katalogu tych wyłączeń nie wymieniono wydatków związanych z reklamą produktów lub usług. Z tego względu wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości pod warunkiem, że spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ww. ustawy.
Ponieważ przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy, należy więc sięgnąć do definicji zawartych w słowniku języka polskiego. "Słownik języka polskiego" pod redakcją profesora Stanisława Dubisza definiuje reprezentację jako:
grupę osób, instytucję występującą w czyimś imieniu, reprezentującą czyjeś interesy, przedstawicielstwo,
okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.
Z kolei reklama jest definiowana jako:
działanie polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług,
napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi,
efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia).
Reklamą jest więc działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Prowadzona być może poprzez rozpowszechnianie informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka przekazuje swoim klientom tzw. gadżety, opatrzone w logo marki produktów, które są przez Nią sprzedawane bądź naprawiane, tj. np. czapki, kurtki, ręczniki i długopisy. Jeżeli zatem przekazanie przez Spółkę gadżetów spełnia wyżej opisane znamiona reklamy, to wydatki poniesione na nabycie tych gadżetów stanowią koszty uzyskania przychodów podatnika, oczywiście pod warunkiem, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Końcowo zauważa się, iż organ podatkowy wydając postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które wskazałoby, że dokonanie danej czynności spełnia znamiona reklamy, czy też reprezentacji. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.
Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).
Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać podstawy uzasadniające to żądanie.