PO HH/3889/95/100 - Korekta kwot odpisów amortyzacyjnych.

Odpowiadając na pismo l.dz. I-21/95 z 3 kwietnia br. w sprawie zawyżonych odpisów amortyzacyjnych za 1992 r. stwierdzonych przez Urząd Kontroli Skarbowej w P., Ministerstwo Finansów uprzejmie wyjaśnia:

Dla celów ustalenia podatku dochodowego, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 z późn. zm.). A zatem, zasadniczo odpisy amortyzacyjne dokonane w 1992 r. przekraczające kwoty wynikające z zastosowania przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. z 1994 r. Nr 104, poz. 508) - nie są kosztem uzyskania przychodów. Jednakże przepisy wymienionego rozporządzenia w § 7 ust. 4 zawierają szczególną regulację dotyczącą korekty odpisów amortyzacyjnych, naliczonych w nieprawidłowej wysokości. Zgodnie z tym przepisem podatnik dokonuje korekty kwot odpisów amortyzacyjnych w roku obrotowym (podatkowym), w którym taki przypadek ujawniono. A zatem, ujawnienie nieprawidłowości odpisów amortyzacyjnych w trakcie kontroli przeprowadzonej przez urząd kontroli skarbowej w 1994 r., zobowiązuje podatnika do korekty ich wysokości w 1994 r. i dotyczy odpisów amortyzacyjnych naliczonych tylko za 1994 r.

Oznacza to, że skutki korekty (obniżenie kosztów uzyskania o zawyżone odpisy) będą rzutowały na wysokość podatku dochodowego tylko w jednym roku podatkowym, tj. w roku wykrycia nieprawidłowości. W tym przypadku nie dokonuje się przypisu podatku z tytułu zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o odpisy amortyzacyjne dokonane w nieprawidłowej wysokości za lata poprzedzające rok ujawnienia nieprawidłowości oraz nie nalicza się za ten okres odsetek za zwłokę.